Yearly Archives: 2017

Vroegtijdig aanmelden mbo #samboict

Ik ben vandaag op de 36ste saMBO-ICT Conferentie te gast bij RijnIJssel, waarvoor dank.

In de derde parallelsessie vertelt Wiebe Buising over het vroegtijdig aanmelden, de veranderende wetgeving en praktische gevolgen. De voorziening hiervoor moest van het veld zelf zijn. Er is daarom een marktverkenning gedaan in 2016. De uitgangspunten waren:

  • Landelijke dekking
  • Actualiteit gegevens met uitwisseling tussen VO, MBO en de gemeente (leerplicht).
  • Werken met standaarden
  • Geautomatiseerde koppelingen

Daarna is er een veldverkenning geweest van het globale concept. Met belanghebbenden kon zo getoetst worden of de landelijke voorziening zou voldoen. Op zich leidde dit tot veel steun en logischerwijs ook functionaliteitsvragen. Lijkt me balans tussen wat moet (volgens de wet) en wat je wenst (volgens je proces in de school).

Wat gebeurt er nu met de huidige ‘postkantoren’ zoals Intergrip en VOROC etc? Wiebe liet zich er niet stellig over uit maar voorlopig bestaan ze naast elkaar.

Het vervolg:

  • Programma van Eisen: dit najaar.
  • Softwareontwikkeling: 2018 eerste helft.
  • Implementatie: Eind 2018.
  • Live-gang: doel is april 2019.

Een aantal specifieke MBO eisen zijn opgenomen, deze kennen een parallel tijdpad. Overigens kan het knooppunt in de lucht zijn, alle kernsystemen voor leerlingadministraties moeten er wel mee overweg kunnen.

Het thema is bij saMBO-ICT hier te vinden.

 

Hoe ICT het MBO kan versterken op #samboict

Ik ben vandaag op de 36ste saMBO-ICT Conferentie te gast bij RijnIJssel, waarvoor dank.

In de tweede keynote vertelt Wilfred over hoe ICT het MBO kan versterken. Na de warming-up gaat hij verder in op adoptie en verandering.

Waarom adopteert het beroepsonderwijs digitalisering relatief traag?

  • We zijn slechte inschatters van de impact van technologie: We over- en onderschatten voortdurend de gevolgen. De CD-Rom is een revolutie en de GSM heb je nooit nodig bijvoorbeeld.
  • De complexiteit wordt snel groot, alsof je schaakt op meerdere borden tegelijk. Zowel de infrastructuur, de processen, de didactiek, de professionalisering … alles heeft te maken met alles.

Belangrijk is steeds om doelen te stellen en hier op te koersen.

Kun je met ICT een krachtige leeromgeving realiseren?

Ja, mits je aandacht geeft aan didactiek, context en professionalisering. Leertechnologie maakt slecht onderwijs niet beter. Het medium dat je gebruikt om leren te ondersteunen is minder belangrijk dan HOE je deze inzet (Hattie, 2009). Wilfred vult dit wel aan met de opmerking dat ‘het medium het leren bevordert, hindert of benadeelt’.

Al met al is de gebruiksvriendelijkheid van ICT wel toegenomen, maar de verwachting des te meer. Er zijn ondertussen zoveel zaken vanzelfsprekend dat het de verwachtingen bij nieuwe zaken opstuwt lijkt me.

Kijk naar prinicpes naar wat effectief werkt in het onderwijs

Hij beveelt het artikel van David Merrill aan, met de volgende fases van instructie:

snip_20171006135626

Wat steeds terugkomt: interactieve content is eigenlijk pas van kwaliteit als de feedback van kwaliteit is. Waarbij gesproken feedback sterker is dan geschreven feedback. Ik leerde ook een nieuw woord: reflectievloggen. Wilfred pleit hiervoor aangezien bloggen voor veel studenten onaantrekkelijk is.

Wilfred adviseert sterk om niet te verzanden in oeverloze boksgevechten tussen Piaget, Skinner en andere pedagogen of psychologen. Kijkt naar principes die werken, ga daar praktisch mee aan de slag en blijft de aanpak verbeteren.

Onderwijslogistiek is hersengymnastiek op #samboict

Ik ben vandaag op de 36ste saMBO-ICT Conferentie te gast bij RijnIJssel, waarvoor dank.

In de tweede parallelsessie nemen Edith Hofstede (saMBO-ICT) en Leo Bakker (Kennisnet) ons mee in het programma dat er loopt. Het is daarnaast een netwerk van contactpersonen van MBO’s. Daar horen vanzelfsprekend kennisdeling en workshops bij.

Reden voor het programma is de toenemende personalisering en differentiatie naar inhoud en vorm. Tegelijkertijd worstelen veel MBO’s er mee. Ook dit blijft een actueel onderwerp dus, sinds 2010. 😉

Eerst vragen Leo en Edith wel onze input op een definitie, rekening houdend met “Doceerbaarheid”, “Studeerbaarheid” en “Organiseerbaarheid”. We kunnen lenen van het Hoger Onderwijs, maar hier mistte men de student zelf als actor. De korte vorm is:

“Met onderwijslogistiek wordt de student een begrijpelijke, passende, gepersonaliseerde route aangeboden om de door de student gekozen leerdoelen op een effectieve en voor ieder betaalbare wijze te behalen.” 

Edith pleit er voor om hiervan een vertaling te maken naar je eigen context en cultuur. Er ontstaat best een zaaldiscussie over de elementen in de definitie. Vooralsnog is het model erachter nog in ontwikkeling. Centraal komt in ieder geval de reis van de student te staan.

Om nou niet te blijven freewheelen werkt de Universiteit van Groningen mee aan onderzoek naar onderwijslogistiek. Dat is er nog weinig. Tip: zoek knelpunten en frustraties bewust op. Bouw onderzoek op door stages en afstudeerders.

De tweede netwerkbijeenkomst is 16 november van 14:00 tot 20:00 uur in de Jaarbeurs Utrecht. Deze bijeenkomsten zijn er 4 per jaar. Oh .. en er zijn nog plekken in de leergang.

Teken OOK en POK voortaan Digitaal! Ervaringen op #samboict

Ik ben vandaag op de 36ste saMBO-ICT Conferentie te gast bij RijnIJssel, waarvoor dank.

In de eerste parallelsessie nemen Eustaach van Lent (ROC De Leijgraaf), Johan Oudejans (ROC Horizon College) en Henk-Jan van Ginkel (saMBO-ICT) ons mee in de pilots digitaal ondertekenen. Aangezien wij zelf een implementatie-project gaan starten was ik nieuwsgierig.

De scope van de pilots beperkte zich tot onderwijsovereenkomst en praktijkovereenkomst. Op hoofdlijnen:

  • Wellant College: richtte zich vooral op POK en documenten van personeelszaken.
  • ROC Horizon College: richtte op integratie met EduArte.
  • ROC de Leijgraaf: werkte met integratie in Trajectplanner.

Het systeem dat de ondertekening zelf ondersteunt is Signhost van Evidos.

De ervaringen van de Leijgraaf:

  • Sinds mei 2016 ondertekenen meerderjarige studenten hun OOK met DigiD. In eerste instantie vanuit de portal van Signhost.
  • Sinds september 2017 worden vanuit Trajectplanner de OOK’s verstuurd.
  • Zorg was: opent een student zijn mail wel en heeft hij dan al DigiD?
  • Het ondertekenpercentage is 68% binnen een week en 87% binnen 2 weken. De meesten tekenen binnen een dag. Een deel komt na 5 dagen als de DigiD aanvraag verwerkt is.
  • De bewaking van ondertekeningen kan uitgevoerd worden met allerlei overzichten zodat de resterende 13% nog dichtgelopen kan worden.
  • Het niveau maakte niet uit in de respons. Alle studenten hebben ongeveer gelijke respons.
  • De integratie zorgt ervoor dat Signhost het (ondertekende) document krijgt en teruggeeft aan Trajectplanner.
  • Ze laten de directeur niet zelf ondertekenen, handmatig of digitaal.
  • Ze starten met een pilot met één bedrijf voor het ondertekenen van POK.

De ervaringen van het Horizon College:

  • De pilot startte pas nadat Signhost integreerde met EduArte. Reden hiervoor was de schaalgrootte en administratieve last.
  • De Business Case was veelbelovend: schatting 10 minuten winst per document en portkosten etc. De licentiekosten staan hier natuurlijk tegenover.
  • Verder doet Logius jaarlijks een ICT beveiligingsassessment of je nog met DigiD mag werken. De eerste keer kent dat een doorlooptijd van minstens 2 maanden. Hierbij wordt breed gekeken naar bewijslast: kun je aantonen dat je doet wat je zegt dat je doet en doe je dat veilig?
  • Een groot deel van het proces kan met EduArte worden uitgevoerd, vanwege de integratie met Evidos.
  • Er blijven studenten over die echt niet tekenen, dat was met natte handtekeningen natuurlijk ook al. Hier moet je zoals gewoonlijk achteraan gaan.
  • Ook hier: 2/3 van de studenten tekent binnen een week!

Hier is er meer over het onderwerp te vinden bij saMBO-ICT. Mijn eigen blogs over dit onderwerp zijn hier te vinden.

Effecten van technologie op de samenleving op #samboict

Ik ben vandaag op de 36ste saMBO-ICT Conferentie te gast bij RijnIJssel, waarvoor dank.

Peter Ros die zichzelf chaosmaster noemt, opent de keynote met een uitspraak van Kevin Kelly: “Technologie lost net iets meer problemen op dan ze veroorzaakt”. Per saldo gaan we er langzaam op vooruit ondanks dat de ontwikkelingen zelf snel gaan. Hij pleit niet voor chaos persé maar duidt wel dat creativiteit en probleemoplossend vermogen vaak daaruit ontstaan.

Hij ziet veel fenomenen:

  • Miniaturisering van sensoren waardoor onze gadgets slimmer worden. Dit leidt tot snellere feedback op alles wat we doen. Zelf zie ik dan wel de valkuil van informatie-overload. Aangezien er zoveel data beschikbaar is dat nuttige signalen voor feedback verloren gaan.
  • Programmeerbare materie: Materiaal dat zich aanpast van vorm onder bepaalde omstandigheden en die als het ware kan reageren op z’n omgeving.
  • Mensen, informatie en machines worden aan elkaar geknoopt en barrières ertussen worden opgeheven.
  • De bekende fenomenen als virtual reality, moderne DNA technieken, nano-technologie en natuurlijk …
  • Blockchain en de gevolgen voor ‘vertrouwen’. Straks nog een mooie sessie over, hoop ik. 😉

Al deze fenomenen leiden tot nieuwe (namen van) beroepen. Iemand nog een ethical bio-hacker nodig? Niet meer op ‘titel’ maar op basis van expertise heb je autoriteit in een netwerk van professionals.

Peter stapt over naar de gevolgen voor de maatschappij en verdeelt deze in 4 ‘stromen’:

  • Digitalisatie
  • Decentralisatie
  • Cognificatie
  • DIY en de ‘Maak-beweging’.

Ik kende ‘Cognificatie’ nog niet, maar ik denk dat het neerkomt op kunstmatige intelligentie. Peter noemt Machine Learning, Deep Learning en Predictive Intelligence. Praktisch zie je deze ‘cognificatie’ terug in systemen die kunnen vertalen en voorspellen.

Peter heeft overigens een leuke voor niet-veranderaars: Wat is je ROI, maar dan in de betekenis “Return-on-Ignoring” … Wat kost het als je het negeert?

Hij is een enthousiaste spreker, waar ik makkelijk naar luister, die de link tussen technologie en de gevolgen voor de maatschappij demonstreert met veel voorbeelden.

Bloggers gezocht voor #mbocity

Even een kleine oproep:

Mocht je een edublogger zijn/kennen die op de conferentieblog van MBO City verslag wil doen, laat het dan even weten! Deze oproep is op eigen initiatief, zowel de MBO Raad als de organisatie van MBO City zelf hebben dit in het verleden niet geprioriteerd 😉

Gelijk van de gelegenheid gebruik makend:

In het verleden heb ik wel eens blogs omgezet naar pdf. Vooral als een auteur artikelen schrijft die geschikter zijn om rustig offline te lezen. Een andere reden kan zijn dat je content ‘veilig’ wilt stellen door er een eigen archief van te hebben.

Aangezien ik dit jaar helaas niet bij MBO City ben wilde ik voor de zekerheid de blogs tot nu toe opslaan. Dus hier voor een ieder die ze wil hebben en voor mezelf als kopie. 😉

 

Is BlockChain disruptief voor Student Informatiesystemen?

Je kunt ook het woord “ontwrichten” gebruiken natuurlijk. 😉

Op de “BlockChain in Education” conferentie maakte Andreia Inamorato dos Santos de opmerking dat BlockChain het potentieel heeft de markt voor studentinformatiesystemen te ontwrichten (zie slide 11 van de presentatie). In de context van het MBO zijn dat de systemen die deze processen ondersteunen.

Nu denkt elk zichzelf respecterend technologisch fenomeen dat nog vroeg in de hypecycle zit dat het de wereld verandert, maar toch: gaat BlockChain de kernsystemen voor studentinformatie overhoop gooien?

Op korte termijn zeker niet, want:

  • De datastructuur van BlockChain is een logboek, niet een (relationele) database.
  • De gegevens op een BlockChain zijn anoniem, maar openbaar.
  • De informatie waarvan je het waarmerk ‘op’ de BlockChain wilt zetten komt nog steeds uit een eigen lokaal systeem. Het aangaan van een verbintenis met een student en alles dat er uit volgt aan administratie, kun je niet ‘op’ BlockChain doen.

Op langere termijn verwacht ik het wel, mits:

  • De Blockchain behalve een logboek, ook een applicatie wordt. In principe kan dit door code in een block op te slaan. Dit concept van Smartcontracts wordt uitgewerkt door Ethereum, op de BlockChain van Bitcoin na, het grootste cryptografie netwerk.
  • De processen binnen de onderwijssector zo gestandaardiseerd zijn dat deze door Smartcontracts zijn uit te voeren.
  • Identiteitsystemen goed kunnen samenwerken met een ‘anoniem openbaar’ netwerk. Wat vooralsnog tegenstrijdig klinkt. Het schijnt te maken te hebben met zelf-soevereiniteit: een manier om onomstotelijk je identiteit te gebruiken zonder dat er één systeem is die als het ware een ‘voucher’ geeft.
    Ter vergelijking: als ik nu gebruik maak van Eduroam, dan is het uiteindelijk mijn werkgever die er voor instaat dat ik ben wie ik zeg dat ik ben. Als je alleen zelf kunt instaan voor je eigen identiteit dan heet dat dus zelf-soevereiniteit.
    Wat rechtstreeks uit het handboek voor anti-corporate cyberpunks lijkt te komen. Heb ik niets op tegen, maar helemaal volgen doe ik het ook niet. 😉
  • De toegang tot gegevens en privacy goed geregeld zijn. Toegang moet namelijk ook weer ingetrokken kunnen worden. In mijn vorige posts noemde ik het nut van waarmerken. Als deze echter eenmaal gecommuniceerd zijn, dan kun je niet voorkomen dat iemand in de toekomst nog over deze gegevens beschikt.
  • De schaalproblemen van de huidige BlockChain netwerken opgelost zijn. Het aantal transacties per seconde die kunnen worden vastgelegd is veel te laag om grootschalig gebruik betrouwbaar en tijdig te ondersteunen.

Klein disclaimertje: ik leer nog elke dag over de praktische en reële toepassingen van BlockChain dus laat het vooral weten als ik er niets van begrijp.

BlockChain Business Case: Digitaal Lesmateriaal

Als je eenmaal nadenkt over het blockchain-model waarbij inhoud en waarmerk gescheiden zijn, dan kun je zo nog meer toepassingen verzinnen. In mijn vorige post betrof het ‘credentials’ die bij de gebruiker blijven en de vingerafdrukken die op de BlockChain komen. Overigens is deze scheiding een handig concept als er in je dialoog privacy-argumenten voor en tegen BlockChain ontstaan. de ‘echte inhoud’ of data staat nu eenmaal niet op de BlockChain maar alleen het waarmerk.

De aanleiding voor deze post is het gedoe omtrent digitaal lesmateriaal en leerlingen die bij de start van het schooljaar niet over de middelen beschikken waar ze recht op hebben. Soms omdat scholen er in moeten voorzien, soms omdat het notabene al aangeschaft is.

De technische redenen waarom deze educatieve contentketen niet ‘werkt’ zijn heel divers. Voor mij is het een illustratie hoe complex het is om veel systemen van scholen, uitgeverijen, portals en distributeurs te koppelen. Wil het werken dan zouden we in staat moeten zijn wat met iDeal gelukt is: de gegevens in fracties van seconden uitwisselen tussen meerdere partijen. Met dezelfde prestaties: stabiel een hoog volume aan transacties, inlogs en verificaties verwerken.

Wat heeft dat nu met BlockChain te maken?

Een licentie voor digitaal lesmateriaal is een formele manier om een gebruiksrecht te koppelen aan een leerling of student, gedurende een bepaalde periode. Deze licentie zou omschreven kunnen worden op een uniforme manier, met gegevens over de persoon voor wie het bedoelt is, zijn mailadres, het product waar je een licentie voor geeft en de leverancier ervan. Voor XML liefhebbers zie dit voorbeeld. Vervolgens kan de vingerafdruk van dit bestand op de BlockChain worden gezet.

Hoe zou zo’n proces er uit komen te zien?

  • Als de leerling of student digitaal lesmateriaal aanschaft of krijgt, maakt de webshop bovenstaande licentiebestanden en plaatst de waarmerken op de BlockChain.
  • De leerling ontvangt deze bestanden via mail of download ze.
  • Als de student toegang wil tot het online lesmateriaal, upload hij ze om aan te tonen dat zijn licentie echt is.
  • Als de student toegang wil tot lokaal geïnstalleerde software, dan moet deze voorbereid zijn op het lezen van de licenties en ze online kunnen verifiëren.

Het down- en uploaden van bestanden lijkt onhandig maar ten opzichte van het alternatief (niet bij je lesmateriaal kunnen) is het een klein ongemak. Technisch gezien is de situatie nu minder complex omdat ten tijde van inloggen op het lesmateriaal, er niet op dat moment én bij de webshop én bij de school opgezocht moet worden of dat wel zo hoort.

Klein disclaimertje: Ook hier geldt het hamer/spijker principe en ik leer nog elke dag over de praktische en reële toepassingen van BlockChain dus laat het vooral weten als ik er niets van begrijp. Verder zou de architectuur van de educatieve contentketen geanalyseerd moeten worden om een echte Business Case te maken.

BlockChain Business Case: Het Lerarenregister

Er is ‘weinig draagvlak‘ voor het lerarenregister en alle kanten zijn breed uitgemeten. Dat wil ik daarom zeker niet overdoen. Waar ik wel in geloof is dat onderwijzers zich willen blijven ontwikkelen, in principe. Ook denk ik dat een deel van deze ontwikkeling een formele kant kent en dus moet worden vastgelegd. Alleen de manier waarop en de consequenties ervan kent veel weerstand.

Wat heeft dit nu te maken met BlockChain?

Blockchain kent een ‘decentraal’ karakter. Als je wilt kun je bij het Bitcoin netwerk een node worden en zo ook beschikken over de complete Blockchain die er onder ligt. Daarnaast kan iedereen er informatie aan toevoegen. Vergt wel expertise en speciale software, het is nu eenmaal nog geen commodity.

Het ‘decentrale’ gedachtegoed leidt ook tot een kritische houding ten opzichte van centrale, top-down beheerde, databases. De term ‘register’ geeft er een sjieke draai aan, maar het blijft één kwetsbare plek.

Daarnaast moeten professionals ‘in hun kracht’ gezet worden, teams zijn ‘aan zet’ en organisaties moeten ‘kantelen’. Althans dat hoor ik veel. Ik vraag ook elke dag op m’n werk of ik nog een keer in m’n kracht gezet ga worden. 😉

Als de onderwijs-professional dan toch zelf verantwoordelijk is voor z’n ontwikkeling, laat hij/zij dan ook zelf verantwoordelijk zijn voor het aantonen ervan. De vraag is dan, waar verzamelt dit bewijs zich? In het HR systeem? In het centrale lerarenregister? Of bij de persoon zelf?

Iedereen in het onderwijs die werkt met portfolio’s kent de stelling: Het portfolio is van de student! Voor een onderwijzer kan dat ook gelden. Zijn portfolio is dan in zijn eigen beheer.

Laat dit nu overeenkomst vertonen met de zogenaamde ‘wallet’ bij een BlockChain. Alleen zit er dan geen digitaal geld in, maar andere waardevolle zaken zoals leerresultaten of micro-credentials. De open BlockCerts standaard kan hier ook voor gebruikt worden.

Hoe zou zo’n proces er uit zien?

  • Een aanbieder van een training of scholing laat zijn aanbod verifiëren. Dit wordt vastgelegd op de BlockChain.
  • De onderwijzer die zich oriënteert op scholing kiest een aanbod en checkt deze op validiteit.
  • Als de training leidt tot een positief leerresultaat, krijg je een ‘badge’. De vingerafdruk van dit bestand wordt op de BlockChain geplaatst. Deze badge is een afbeelding met daarin een link naar de vingerafdruk. De afbeelding is eigenlijk slechts ‘cosmetisch’ maar voor het oog ziet het er dan herkenbaar als certificaat uit.
  • Alle badges bewaar je zelf in je ‘wallet’.
  • Als je bij een functioneringsgesprek moet aantonen hoe je aan je ontwikkeling hebt gewerkt, deel je onderdelen van je wallet met je leidinggevende.

Wat is er in dit model nu niet te doen:

  • Rapportages die inzicht geven in grote aantallen medewerkers op instellingsniveau, of je moet afspreken dat je leerresultaten upload naar je HR dossier.
  • Rapportages die inzicht geven op landelijk niveau.
  • Consequenties automatiseren: als ontwikkeling achter blijft, kan deze niet automatisch gevolgen hebben voor bevoegdheden bijvoorbeeld. Het register is nu eenmaal niet een centrale database.

Enfin, beste onderwijscoöperatie, heeft er iemand bij jullie het lef om dit verder uit te werken? Want om een echte Business Case te maken moeten alle kwalitatieve en kwantitatieve baten en kosten onderzocht worden.

Kleine bijvangst is ook dat het ontzettend veel koppelingsgedoe zou schelen als niet elk HR systeem aan het register gekoppeld moet worden. Daarnaast is het wachten tot alles een keer van iedereen op straat ligt. Uiteindelijk lekt alles wel een keer is mijn stelling.

Klein disclaimertje: Ook hier geldt het hamer/spijker principe en ik leer nog elke dag over de praktische en reële toepassingen van BlockChain dus laat het vooral weten als ik er niets van begrijp. 😉

GPS Routes bijhouden, bewerken en afbeelden

In deze blogpost even een kort overzichtje wat ik met GPS gegevens doe, als tip mocht je ze handig vinden:

Positie bijhouden

  • Op de achtergrond heb ik altijd GPSLogger aanstaan. Deze bepaalt elke minuut mijn positie, als ik in beweging ben. Alle posities worden 1x per dag weggeschreven in een ‘dagbestand’ op Google Drive. Deze Android app gebruikt weinig energie en is gratis.
  • Google Maps houdt mijn locatie ook bij zodat ik deze in de tijdlijn terug kan vinden. In de praktijk is de nauwkeurigheid niet groot genoeg om als ‘track’ terug te kijken. De route ‘springt’ soms kruislings over de kaart heen. De toegevoegde waarde is wel dat Google vrij nauwkeurig je positie koppelt aan gebouwen en adressen. Als ik dus later zoek op een naam, bijvoorbeeld van een natuurgebied, dan is deze gekoppeld aan mijn positie op een bepaalde datum in mijn tijdlijn.
  • Als ik fiets, wandel of skate neem ik de route op met (de gratis app) OruxMaps,  Deze volgt mijn positie nauwkeuriger en slaat de bestandjes lokaal op. Kaarten kunnen eventueel offline op je SmartPhone gezet worden maar het werkt opzich ook zonder dataverbinding en kaarten. Deze is dus niet om te kijken waar je bent maar voor latere statistieken zoals snelheid en afstand etc.

Route bewerken en afbeelden

  • Voor Windows gebruik ik hiervoor GPS Track Editor. Deze toont GPX bestanden op een kaart van OpenStreetMap. Tracks opsplitsen door op een positiepunt te klikken en segmenten verwijderen is allemaal rechttoe rechtaan.
  • In de browser gebruik ik GPS Visualiser. Nadat je een GPX bestand hebt geüpload, kun je kiezen voor kaartstijl of satellietfoto en de afmetingen van je kaart. Bij mooie routes in de natuur zet ik de breedte op 3000 pixels, zodat het detailniveau hoog is. Deze sla ik vervolgens als afbeelding op bij de foto’s van die dag. Overigens loop je van je scherm af dus een normale screenshot maken gaat niet. Daarom gebruik ik in Chrome “Full Page Screen Capture“. Deze extensie schuift horizontaal en verticaal en hecht automatisch de screenshots aan elkaar tot één afbeelding.