Tag Archives: Onderwijslogistiek

Onderwijslogistiek in beweging – een workshop over de reis aan de hand van de handreiking Onderwijslogistiek

Ik ben vandaag te gast bij het Drenthe College voor de 46ste MBO Digitaal Conferentie. Hans Swart en Rob Vos vertellen over de handreiking Onderwijslogistiek die gepubliceerd is. Leestip, bij de overige publicaties, staat ook de impactanalyse onderwijslogistiek.

In de handreiking omschrijven ze de onderwijslogistieke journey met de volgende stappen of vragen die een school zichzelf kan stellen:

De vraag “willen we flexibilisering en modularisering”?
Voor wie willen we dat? De handreiking biedt hiervoor persona’s: initieel onderwijs, voorschakelen, bijscholing, omscholing en opscholing,
Welke vormen van flexibilisering willen we? Ze reiken hiervoor scenario’s aan: vertragen & versnellen, verbreden & verdiepen, configuratie kiezen, eigen ontwikkeltraject kiezen.
Volgens welke principes willen we het onderwijs organiseren: roosteren voor de student of de docent, concentrisch valideren om vertraging te voorkomen, persoonlijk versus klassikaal, les tijdsduur en periodisering.

Het totaal kun je samenvatten in een ‘serviceconcept’ of opleidingsbelofte die beschrijft wat je beloofd aan de student en wat hij kan verwachten.

Er kwamen vragen uit de zaal in hoeverre deze handreiking ook iets biedt voor bedrijfsgericht opleiden, waar periodes veel minder relevant zijn of dat er meerdere start en stoptijden gevraagd worden die midden in periodes vallen. Wat mijn nieuwsgierigheid opwekt naar ‘hoe deel je een opleiding in in overzichtelijke hapklare blokken, zonder periodisering?’ maar dat voerde voor nu te ver.

De handreiking en de andere publicaties kan ik wel van harte aanbevelen. Binnenkort komt er ook een leergang voor stafmedewerkers en midden-management op basis van de handreiking, waarin je die eigenlijk uitwerkt voor je eigen organisatie.

Toetsen op maat: inschrijven op toetsen en examens met Xedule

Ik ben vandaag online te gast op de 44ste en laatste saMBO-ICT Conferentie. ROC van Amsterdam is gastheer. In de derde workshopronde vertellen Jeroen Derksen (KW1C), Ivo Domburg en Peter Verdaasdonck (Visma Advitrae) over een nieuwe module binnen het selfservice portaal van Xedule (Myx).

Het programma stelt: “De student wordt een persoonlijk toetsprogramma geboden. Het biedt de individuele student de mogelijkheid om in te schrijven op toetsen en zelf het meest geschikte toetsmoment te kiezen. Dit betekent meer regie bij de student, minder no-shows én een optimaal gebruik van de beschikbare capaciteit.”

Jeroen vertelt de doelen die ze met het traject hebben:

Een reductie van de no-shows en administratieve last.
Flexibilisering en regie over het eigen leertraject.

Ze hadden Xedule al voor planning & roostering, maar zochten dus manieren om de student zelf te laten inschrijven op toetsen. Na het opstellen van een eisenprogramma, is er een marktverkenning geweest. AdVitrae bleek het op de roadmap te hebben staan en in design sprints is er toen steeds iteratief ontwikkelt.

Er volgt een demo, waarbij studenten zich aanmelden voor een toets en een medewerker deze steeds ‘vast’ kan zetten. Voor de liefhebber, in de MORA architectuur richt deze module zich binnen Examinering op: “Beslissen Examenaanvraag”, “Aanmelden Examen”, “Matchen Aanmelding en Examen-aanbod” en “Informeren Student en Beoordelaar”.

Overigens heeft KW1C dit kunnen realiseren door een datalaag tussen EduArte en Xedule. Uit eigen ervaring kan ik zeggen, dat zonder deze datalaag er een sterke afhankelijkheid is van de koppeling met Toets en Examenlogistiek van/naar EduArte. Deze is echter nog pril.

De module binnen Myx is opgeleverd en vorige week beschikbaar gesteld. Er komen nog veel testen (functionaliteit en integraties in de logistieke keten). Voor de doorontwikkeling kijken ze onder andere naar “individueel toetsen met individuele toetsen”, 1 op 1 dus.

Deze ontwikkeling in functionaliteiten past zeker in de langere termijndoelen die mijn eigen organisatie heeft. Die liggen dan op het gebied van persoonlijke leertrajecten en flexibilisering. Tegelijk durf ik wel te stellen dat het een module is die zich niet leent voor big-bang-uitrol binnen alle teams tegelijk. Ik zie wel degelijk kansen voor onderwijsteams die hier aan toe zijn. Enfin, geleidelijke groei ook dus.

Disclaimer: Mijn organisatie gebruikt Xedule van AdVitrae voor Planning & Roostering.

Adoptie van onderwijslogistieke vernieuwing op #samboict

Ik ben vandaag te gast bij Lentiz voor de 40ste saMBO-ICT Conferentie. In de tweede ronde nemen Erik Blokland (Avans) en Peter Verdaasdonk (Advitrae) ons mee in de sessie “Adoptie van onderwijslogistieke vernieuwing – gamification als middel om onderwijslogistieke vernieuwing te stimuleren”. Meer achtergrond hier.

Omdat we vlak voor de implementatie staan van Xedule was ik nieuwsgierig. Vanuit de hoop dat het aanknopingspunten kan geven om na te denken over modernere manieren van plannen en roosteren. In mijn ogen is “alleen even een roosterapplicatie vervangen” de meest arme vorm van implementatie. Althans, ik zie meer toegevoegde waarde in flexibilisering en persoonlijke leertrajecten mogelijk maken. Moeilijker, maar dat is met alles wat waardevol is.

Avans wilde kennismaken met “Docentloos Roosteren” of ‘Zelf Roosteren” (de laatste klinkt wat sympathieker). Daarin krijgt een student het beste rooster voor hem, aangezien die centraal staat. Een docent kan hier vervolgens op intekenen. Het poogt te doorbreken dat men wel zegt dat de student centraal staat maar dat dit alleen blijkt uit ‘weinig tussenuren’ etc. Terwijl het rooster overgeleverd is aan de genade van de beschikbaarheid van de docent.

Niet voor elk team geschikt, maar voor teams die hier aan toe zijn zeker het onderzoeken waard. Het kantelt ook het proces van werkverdeling-per-team naar plan-van-inzet naar rooster. Je start met het rooster en daarna wordt het plan van inzet etc opgebouwd.

AdVitrae heeft toen een game (Maetch) ontwikkelt om teams te laten ervaren hoe “Zelf Roosteren” werkt. Als start vult de game zich met alle lessen die verdeeld moeten worden. Het werkt het beste als ook de docenten en hun benoemingen echt zijn. Tijdens het intekenen bouwt je eigen rooster zich op. Een team kan afspreken dat iedereen dit tegelijk doet of één voor één en in rondes. De game kan ook weggegooid en overnieuw gespeeld worden. Het neemt doorgaans een uur of 3 in beslag. AdVitrae kan game-leiders leveren, maar beter is nog dat teams dit zelf kunnen. Instellingen die roosteren met Xedule kunnen over Maetch beschikken.

Wat ik goed vindt aan docentloos roosteren is dat het de dialoog verplaatst. In plaats van dat een docent steeds communiceert met de roostermaker, vindt nu de dialoog plaats in het team. Dit leidt natuurlijk tot allerlei discussie en sociale dynamiek maar de game ondersteunt dit visueel door knelpunten in beeld te krijgen. De docent kan ook zijn tevredenheid over het rooster opgeven. Als de game klaar is krijgt iedereen een badge afhankelijk van z’n snelheid etc.

Al met al een mooie werkvorm om het team bewust te maken, gezamenlijk tot besluiten te komen en te helpen om zelfsturend te worden.

De onderwijslogistieke uitdagingen m.b.t. keuzedelen en examenplanning op #samboict

Ik ben vandaag te gast bij het Zadkine voor de 37ste saMBO-ICT conferentie. In de tweede workshop ronde presenteren Jolanda Hilgen (Advitrae) en Niels Leijssenaar (Iddink) hun oplossing voor keuzedelen voor Zadkine met EduArte en Xedule. Ik vermoed dat veel instellingen hiermee worstelen gezien de volle zaal.

Grofweg zitten ze op deze plekken in de keten: keuzes accorderen en verwerken, plannen en arrangeren, roosteren, publiceren en individueel AAR. Niels stelt dat het uitgangspunt dan wel is: de student krijgt keuzes! De groep staat niet meer centraal! De uitdaging met keuzedelen is om de automatisering vanaf keus helemaal door te laten lopen tot in planning, roosteren en communicatie. Op een rij:

Voorbereidingen: de onderwijsbeheerder richt de keuzeregels in, die bepalen en sturen wat studenten mogen kiezen. Je kunt nu eenmaal niet alle 360 keuzedelen van Nederland aanbieden. Praktisch is wel dat een onderwijsproduct bij het Zadkine ook een roosterbaar vak is. Lijkt vanzelfsprekend maar toch.
Kiezen: de student heeft een tijdsvenster om te kiezen en de mentor om te accorderen. Hiervoor is wel ‘aanmoediging’ nodig ….
Administratieve verwerking: Het hele proces omtrent keuzedelen heeft statussen die als ‘ankers’ werken. De vastgestelde keuzes gaan automatisch naar het examineringsproces en naar Xedule voor roostering. Verder worden automatisch emails gestuurd naar de student om hem/haar op de hoogte te houden en zijn dossier aangevuld met een addendum op de onderwijsovereenkomst.

Overigens kan Niels heel levendig vertellen zonder dat dat ten koste gaat van de inhoud.

Jolanda vervolgt met Xedule met op hoofdlijnen: vraaggestuurd plannen, prognose, analyse, werkverdeling, clustering, roostering en publiceren. Er zit dus, terecht denk ik, een stap tussen keuzes en roostering, de analyse door het team of het organiseerbaar is. Het kan zijn dat je voor verrassingen komt te staan en er is dus ruimte voor bijstellen. De analyse functionaliteiten helpen inzicht geven hiervoor.

Dit werk is overigens niet belegd bij roosteraars maar bij ‘planners’. In bemensing en competenties vergt dit veel aandacht gedurende de implementatie.

Conceptueel maken ze gebruik van het ‘clustermodel’: het start met de groepssamenstelling, kijkt dan naar beschikbaarheid van student, medewerker en onderwijsproduct. Vervolgens worden studenten uit meerdere opleidingen ingedeeld bij onderwijsproducten. Behalve concept is het ook functionaliteit waarop deze zaken geregistreerd kunnen worden. Daarna kan de roostermachine starten.

Hun ervaringen tot nu toe:

Voordelen: Alleen gevraagde keuzes worden gepland, het helpt het budget optimaler verdelen. Er wordt klantgericht gepland en je kunt beter sturen op de expertise van medewerkers.
Nadelen: Inschrijvingen zijn vroeg nodig, soms is de belangstelling heel groot en je moet tijdig alle interne processen bepalen.

We krijgen nog een toetje: de combinatie EduArte en Xedule kan de afname van examens plannen en roosteren.

EduArte levert de voorwaarden en afhankelijkheden voor het examen. De checks of studenten op mogen voor examens.
Xedule gebruikt deze informatie om de afnamemomenten te plannen. Deze informatie komt weer terug in de EduArte agenda van de student en surveillant.

Onderwijslogistiek in het hoger onderwijs, wat kunnen we van elkaar leren? #samboict

Ik ben vandaag te gast bij het Zadkine voor de 37ste saMBO-ICT conferentie. In de eerste workshop ronde presenteren Marjon van Kuijk (Avans Hogeschool), Edith Hofstede (saMBO-ICT) en Susanne Zuurendonk (OSIRIS) hun ervaringen. Mijn vorige verslag over het traject Onderwijslogistiek van saMBO-ICT is hier te lezen. We krijgen vanuit MBO een inkijkje in het HBO.

Edith haakt eerst aan bij de achterliggende bewegingen die aandacht voor onderwijslogistiek vragen:

Toenemende flexibilisering en maatwerk.
Differentiatie naar vorm en inhoud.
Belang van de kleine kwaliteit en organisatorische hygiëne (mijn woorden).

Daarnaast hebben ze een referentiemodel ontwikkeld, in concept nog, met de fases: besturen, expliciteren, ontwerpen en realiseren.

Welke verschillen met hoger onderwijs ontdekten ze?

In het beroepsonderwijs:

is er door de bank genomen meer sprake van versnipperde standaarden, processen en afspraken.
start onderwijslogistiek veelal bij planning en roosteren en niet bij onderwijsontwerp.

Aan de ene kant is MBO iets complexer denk ik, vanwege het aanbieden van niveau 1 tot en met 4, in plaats van één niveau (5). Tegelijkertijd is versnippering tegengaan natuurlijk goed.

Marjon opent met een filmpje van Avans:

Concreet is het intakeproces per opleiding vastgesteld en dan start ook het digitale intakeproces. Eventuele meeloopdagen, gesprekken en bijzonderheden voor extra begeleiding zitten in deze stap. Ze hebben een PlanApp (van Osiris) waarbij de student zelf allerlei zaken kan kiezen.

Susanne demonstreert de kernregistratie van Osiris, dat gebruik maakt van het concept ‘zaakgericht’ werken. Mijn eerste indruk is natuurlijk de gedeeltelijke overeenkomst met de bekendere studentinformatiesystemen zoals we die in MBO kennen. Ook hier zag ik overigens het belang van direct registreren van gesprekken en afspraken door begeleiders. Geen tweedehands informatie vanuit papieren kladblokjes lijkt me.

Het zaakgericht werken overigens vond ik wel inspirerend. Mijn indruk is dat je processen niet tot in hoogste detail dichttimmert, maar in de zaak kan zowel de medewerker als de student mijlpalen aftikken. Dit laat ruimte over om op meer detailniveau recht te doen aan verschillen. Het versterkt in mijn ogen ook de informatiepositie van de student.

De ambitie van Avans is overigens om “docentloos” te roosteren. Daarmee bedoelt ze eerst het onderwijs plannen en roosteren met de student als uitgangspunt, om vervolgens daar docenten aan te hangen en niet andersom dus.

De presentatie [pdf ]is hier te vinden.

Onderwijslogistiek is hersengymnastiek op #samboict

Ik ben vandaag op de 36ste saMBO-ICT Conferentie te gast bij RijnIJssel, waarvoor dank.

In de tweede parallelsessie nemen Edith Hofstede (saMBO-ICT) en Leo Bakker (Kennisnet) ons mee in het programma dat er loopt. Het is daarnaast een netwerk van contactpersonen van MBO’s. Daar horen vanzelfsprekend kennisdeling en workshops bij.

Reden voor het programma is de toenemende personalisering en differentiatie naar inhoud en vorm. Tegelijkertijd worstelen veel MBO’s er mee. Ook dit blijft een actueel onderwerp dus, sinds 2010. 😉

Eerst vragen Leo en Edith wel onze input op een definitie, rekening houdend met “Doceerbaarheid”, “Studeerbaarheid” en “Organiseerbaarheid”. We kunnen lenen van het Hoger Onderwijs, maar hier mistte men de student zelf als actor. De korte vorm is:

“Met onderwijslogistiek wordt de student een begrijpelijke, passende, gepersonaliseerde route aangeboden om de door de student gekozen leerdoelen op een effectieve en voor ieder betaalbare wijze te behalen.”

Edith pleit er voor om hiervan een vertaling te maken naar je eigen context en cultuur. Er ontstaat best een zaaldiscussie over de elementen in de definitie. Vooralsnog is het model erachter nog in ontwikkeling. Centraal komt in ieder geval de reis van de student te staan.

Om nou niet te blijven freewheelen werkt de Universiteit van Groningen mee aan onderzoek naar onderwijslogistiek. Dat is er nog weinig. Tip: zoek knelpunten en frustraties bewust op. Bouw onderzoek op door stages en afstudeerders.

De tweede netwerkbijeenkomst is 16 november van 14:00 tot 20:00 uur in de Jaarbeurs Utrecht. Deze bijeenkomsten zijn er 4 per jaar. Oh .. en er zijn nog plekken in de leergang.

Project Flexruimte – van model naar implementatie #samboict

Jan Pleizier, Jef van den Hurk en David Dekker praten ons bij over de implementatie van OLS van EduArte.

Jan opent met de conclusies:

Flexibiliseren is eigenlijk slim organiseren.
Begin eenvoudig, schaal daarna op. Het lijkt me dan wel een uitdaging om de nadelen van inktvlekwerking te voorkomen (wat voor ene team werkt, werkt voor volgende ineens niet).
Regel onderliggende processen goed.

De ambities van het Hoornbeeck college blijken uit de eisen:

Ze zijn gèèn onderwijssupermarkt, dus zo richten ze het nog niet in.
Maatwerk lessen moeten passen binnen een ‘normaal’ rooster.
Geen grote investeringen.
Schaalbaar/faseerbaar. Concreet betekent dit dat ze begonnen met Taal/Rekenen.

Jef vervolgt met de 80/20 regel. Als 80% van de onderdelen van een opleiding voor iedereen gelijk zijn, dan hoef je maatwerk alleen maar te regelen voor de 20% van de overige onderdelen. Eenmaal aan de slag bleek dat OLS van EduArte dit en de rest van een aantal logistieke processen kon ondersteunen.

David vertelt: de OLS module ‘dwingt’ je er toe processen af te stemmen. Onder andere door allerlei voortgangsmetrieken te rapporteren:

Hebben alle studenten hun keus kenbaar gemaakt?
Hebben alle studiebegeleiders die keuzes geaccordeerd?
Welke onderdelen gaan daadwerkelijk starten?

Voor mij was dit de eerste keer dat ik ervaringen over OLS hoor. Handig om dat we zelf nog moeten starten met onderwijslogistiek. Al dan niet met deze module van EduArte. Spannend lijkt me dan: flexibiliseren met niet teveel variabelen, terwijl je systeem dat later wel moet kunnen als je er aan toe bent…

Wat ik daarom goed vind is dat ze durven beginnen met ervaring op doen, zonder te wachten op de volmaaktheid van andere systemen (roosters, middelen etc.).

Onderwijslogistiek – van plan naar realiteit op samboict

Binnen saMBO~ICT zijn al scenario’s ontwikkeld op het gebied van onderwijslogistiek. Dit maakt de vertaling van het conceptuele model uit de TripleA encyclopedie naar 4 mogelijke scenario’s. Zie mijn eerdere berichten.

Bert van Daalen en Eric Jongepier geven een overzicht van de volgende stap. Er worden 10 pilots gestart. In deze pilots werken steeds een onderwijsinstelling samen met een leverancier, volgens een protocol (set spelregels). De resultaten worden dan weer breder beschikbaar gemaakt. Het is dus geen aanbesteding of leveranciersselectie. De ene heeft de ‘uitdaging’ en de andere de ‘oplossing’. De combinatie kan heel waardevol zijn.

Praktisch:

5 a 7 werkdagen investering.
Uiterlijk 1 februari 2011 starten.
Commitment door een protocol, kennisdelingsessies en een beoordelingskader.
De pilot mag geen onderdeel zijn van een aanbesteding.
Onderdelen: Arrangeertool, roostermachine, middelencatalogus, onderwijscatalogus. De middelencatalogus gaat over alle faciliterende zaken die nodig zijn voor onderwijs. Ruimtes, materialen èn bemensing.

De resulaten van de pilots zijn (helaas maar wel logisch) niet publiek. Het protocol, de resultaten van de kennisdelingssessies en het aangepast Functioneel Ontwerp is wel publieke informatie. Het beoordelingskader is een doorvertaling van het functioneel ontwerp om een product te toetsen.

Een praktisch voorbeeld komt van Wellantcollege. Zij combineren voor hun pilot ‘Roostermachine‘ met Paralax en Trajectplanner. Er is nog ruimte voor pilots…..

Pilots Onderwijslogistiek

View more presentations from Joel Bruijn.

Overdrachtsconferentie TripleA

Ik ben vandaag bij de “Overdrachtsconferentie” TripleA, in het ADO stadion. Onze instelling heeft van het gedachtegoed van TripleA en de encyclopedie dankbaar gebruik gemaakt, ook tijdens onze aanbesteding. Alle ontwerpen zijn voor ons onmisbaar gebleken tijdens het proces dat we intern hebben doorgemaakt. Vandaar dat ik een beetje bezorgd was toen ik hoorde dat TripleA ging stoppen, als organisatie. Dat bleek voor niets te zijn: het gedachtegoed wordt overgedragen aan saMBO~ICT. Gelukkig maar, want wij hebben nog veel te doen op de rest van ‘de plaat‘.
John van der Meulen opende de conferentie met een stukje geschiedenis en Ben Geerdink van saMBO nam de bal over. Deze zal gekoesterd worden, volgens Ben. De overdracht zelf is niet alleen die van het ‘product’, maar nog belangrijker, ook die van de werkstijl en ‘community’. Ik ben daar blij mee omdat de verdere ontwikkeling dan geborgd is. De architectuur die is ontworpen is, hoe waardevol ook, altijd een momentopname. Aangezien het product een CC licentie kent, staat niets verdere ontwikkeling in de weg.
De community kenmerkt zich door snelle samenwerking, korte doorlooptijden, ontwikkeling in relatief kleine groepen, brede beschikbaarheid van de producten. Ben vermeld wel dat de ambities verder reiken dan het beschikbare geld op dit moment. Vooralsnog gaat saMBO “toch hard aan de slag ermee”.

Bas Kruiswijk gaat verder met de stand van zaken TripleA. Er zijn 2 addendum’s verschenen:

Functioneel Ontwerp bij het deel Kernregistratie Deelnemers. Het addendum bevat de uitwerking voor domeindeskundigen en een aanvulling van het technische gedeelte.
Prototype Roosteren: een aanvullend onderzoek naar complexiteit en haalbaarheid van de roostermachine. Het vermeld o.a. 2 oplosstrategieën (wiskundig). Daarna is een werkend prototype gemaakt: CourseTT. Het kan veel, wiskundig, maar het is nog geen direct implementeerbare oplossing. Het is wel mogelijk dat er laboratoriumexperimenten meer gedaan worden of dat het wordt aangeboden aan een leverancier. CourseTT is open source.

Tot slot werd de gouden encyclopedie uitgereikt aan Paul Meltzer als grootste supporter!

Jan Bartling volgde met een schets van hoe saMBO~ICT verder gaat met de encyclopedie. De echte werkelijkheid is namelijk dat binnen de implementatie van het hele ontwerp de nadruk nog steeds ligt op KRD. Alle overige terreinen (Onderwijslogistiek, Ondersteuning Primair Proces, etc.) dienen komende tijd meer in beeld te komen. Jan gaf ook een kort overzicht van de stand van Onderwijslogistiek. En verder naar de toekomst kijkend: zijn onze applicaties ook in de toekomst afbreekbaar? Want in de levenscyclus van alle software komt na ‘volwassenheid’ toch echt de afbreek-fase. En die vergt een eigen aanpak. Veel hangt samen met het beleidsplan van saMBO~ICT.

Ik wens saMBO~ICT veel succes!

http://sites.google.com/a/sambo-Addendum Prototype tosterenict.nl/sambo-ict/nieuws/conferentieoverdrachttripleanaarsamboict

Van onderwijslogistiek naar onderwijsbeleid

Paul Oomens van Ministerie OCW sluit het Congres Onderwijslogistiek en CGO af. Paul refereert even aan de actualiteit i.v.m. de klachten die door studenten geuit worden. Hij stelt dat er wel degelijk iets aan de hand is! Zonder elke klacht op het bureau van de staatssecretaris te gooien, wat is dan de rol van het ministerie? Soms zegt de kamer: “U zult flexibel zijn, u zult maatwerk leveren.” Maar hoever reikt de polsstok van het MBO? Of verzwaren we het MBO dusdanig met van alles en nog wat, zodat er niet meer mee te zeilen valt. (Illustratie hiernaast kwam van Paul 😉 )

Deze vragen roept Paul op, als aanloopje naar de noodzaak van een verband tussen onderwijsbeleid en logistiek. Er komen enkele tips voorbij:

Kijk uit met heel hard werken aan oplossingen voor problemen, die door een andere oplossing zijn ontstaan….

Als voorbeeld wordt de roostergenerator genoemd, uit mijn vorige blogpost.

Zoek elkaar op en al helemaal in tijden van schaarste…

Bijvoorbeeld door gemeenschappelijke SSC vorming, door samen te werken aan functionele ontwerpen.

Denk verder èn heb ook het hier en nu op orde…

Haal niet je schouders op als er slechts 64 zwakke opleidingen zijn, terwijl er nog veel meer niet op orde is. Communiceer met je studenten.

Hoe helpt Ministerie OCW? Door VSV regelingen, gegevensuitwisseling door DUO, domeinvorming binnen MBO.

Vraag aan de zaal: is domeinvorming iets van het onderwijs of iets van de administratieve organisatie? Leidde tot redelijke discussie. Waarbij ik vermoed dat Paul bedoelt dat reductie van administratieve lasten niet het enige motief moet zijn om aan domeinvorming te beginnen.

Overigens gebruikte Paul veel Dilbert filmpjes om zijn punten op een ‘onderkoelde’ manier te illustreren. Pakte goed uit 😉