Ik had dus van te voren mijn verwachtingen op geschreven. Zodat ik achteraf wat doelgerichter kan reflecteren. Na een paar dagen bezinkt je eerste indruk een beetje en vormt je interne mening zich. Samengevat: ik hoopte op èn bevlogen sprekers met aangename spreekstijl èn sterke inhoud met nieuwe inzichten. In het eerste ben ik niet teleurgesteld en de tweede wel. Waarom?
Dale Stephens
Dale Stephens sprak over zijn UnCollege. Een snelle en afwisselende spreker. Voor het live-bloggen moest ik mentaal echt een tandje bijzetten, doordat ik gelijk alles in Nederlands blogde. Zijn boodschap is aan de ene kant universeel: schoolse opleidingen alleen zijn niet zaligmakend voor geluk in de rest van je leven, zeker als je daar te weinig leert en er een hoge schuld aan over houdt. Hij moedigt aan tot het volgen van je eigen ‘onderwijsroute’. Desnoods buiten de traditionele scholen om. En dan gaat het inhoudelijk bij mij wringen: Voor wie is dit inspiratie? Voor de gemiddelde docent of bestuurder? Of eerder voor de onderwijsinspectie en leerplichtambtenaar?
Als ik namelijk twee denkstappen verder maak dan weet ik niet waar het recht op onderwijs ophoudt en de plicht tot leren begint. Dus praktisch gezien: als je Dale zijn boodschap opvolgt als student, pardon BOV-er (Bewust-Ongeschoolde-VSV), zorg dan maar dat je boven de 18 bent en gekwalificeerd. Anders geen onschooling voor jou! Ben je jonger, dan moet je in Nederland toch echt even geduld hebben, voordat je absoluut verzuimer kan worden.
Dus ik kan me vinden in zijn universele boodschap! Maar in de praktijk heb ik er weinig aan toch? Ik heb wel vaker dat gevoel bij buitenlandse voorbeelden. Net alsof bezoeken aan Finland en hun superonderwijs je hier in Nederland helpen. De ideeën zijn inspirerend, maar de autonomie is hier niet na te bootsen. Daarom moet je daar niet gaan kijken als je medewerker bent op een school, maar als je werkt op het MinOCW.
Bas van der Veldt
De andere keynote-spreker was Bas van der Veldt. Erg entertainend, maar ik kon er niet over bloggen. Achteraf logisch, want: wat is nu zijn boodschap? Dat we ze de verkeerde dingen leren en dat we morgen al kunnen beginnen met moderniseren. Niks onwaars aan opzich. Maar het bracht mij niet genoeg diepgang.
In mijn ogen zou Bas zijn toegevoegde waarde op een ander terrein kunnen liggen: hij is directeur van een grote automatiseerder op het gebied van Finance en HR. Hij heeft volgens mij best veel onderwijsinstellingen als klant. Het kan niet anders dan dat hij veel bagage heeft op het gebied van bedrijfsvoering. En als hij een beetje zich zou verdiepen in onderwijsbedrijfsvoering, dàn zou ik zijn mening wel eens willen weten op het gebied van betaalbare onderwijslogistiek, massa-maatwerk en flexibilisering. Zijn oplossingen liggen op veel terreinen waar onderwijs mee te maken heeft. Nu haal ik deze oplossingen alleen erbij om te illustreren waar ik expertise bij Bas verwacht. Ik denk dat Bas prima hierover kan praten zonder dat het een reclamepraatje voor AFAS wordt.
Ik heb me verder wel erg vermaakt met zijn voorbeelden hoe automatisering niet moet.
