Category Archives: Conferentie

Werkconferentie Blockchain in het onderwijs

“Hoe kun je met behulp van Blockchain-technologie de dienstverlening aan onderwijsdeelnemers en –instellingen verbeteren? Welke nieuwe mogelijkheden biedt deze technologie? Wat betekenen deze ontwikkelingen voor de onderwijspraktijk en wanneer is er een eerste werkende blockchaintoepassing?”

Voorbeelden van vragen die voorbij komen op de komende werkconferentie, georganiseerd door DUO. Ik ben blij met het initiatief, ook gezien het doel “ideeën, mogelijke toepassingen en praktijkvoorbeelden dichter bij elkaar te brengen en vérder te brengen”.

Zoals Kennisnet in deze podcast al vermelde is het onderwerp Blockchain niet een ding dat je als school even alleen doet. De toegevoegde waarde zit juist in het uitwisselen van informatie over de muren van je school heen met andere partijen. Althans voor administratieve processen.
De student zijn leerresultaten meegeven in een ‘gewaarmerkt en ondertekend portfolio’ kent natuurlijk andere motieven dan alleen efficiëntie. Een wereld waarin iedereen met iedereen verbonden is stelt nu eenmaal andere eisen aan aantoonbaarheid.

Het beloofd een actieve conferentie te worden. Deelnemers (uit alle onderwijssectoren) kunnen een casus uit het “veld” indienen, die mogelijk met Blockchaintechnologie zou kunnen worden uitgevoerd. Deze casussen zullen in groepen besproken worden, waarbij ieder zijn visie kan inbrengen. Daarna wordt uitgevraagd hoe we samen kunnen optrekken (co-creatie) en wat randvoorwaarden zouden zijn.

Uiteindelijk moet dat allemaal samenkomen in een “Fieldlab Blockchain in Education en Science”. De plannen hiervoor worden toegelicht. Aanmelden kan hier. Het is in de Eenhoorn Meeting Center Amersfoort. Ben blij dat ik niet helemaal naar Groningen hoef alhoewel dat een beetje de Blockchain-Valley van Nederland is. 😉

Datum: 8 februari 2018, van 09:30 tot 17:00.

Informatievoorziening in een bewegende onderwijsorganisatie op #owd17

Niels van der Kam (Axians) vertelt over hoe je ‘in control’ kunt blijven als het onderwijs verandert. Hij werkt hiervoor samen met Ronald Wieman (Universiteit Utrecht). De achtergrond zoals hij die schetst:

  • De informatiebehoefte groeit: sentiment-analyse, instroom, rendement, fraude en risico-monitoring.
  • Het aantal instrumenten om dit te ondersteunen neemt toe. Met kans op wildgroei en versnippering van dashboards en rapportagesystemen.

De Universiteit van Utrecht zette daarom 4 proeftuinen op (met opzet geen projecten). Daarin onderzochten ze de mogelijkheden van BI tooling. Tegelijkertijd wilde men met een agile methodiek deze implementeren.

Elke proof-of-concept duurde 40 dagen, korte doorlooptijd dus, met als resultaat:

  • Voor het SSC: de kwartaalrapportage was vroeger een hoop knip/plakwerk van Excel in Word enzo. Nu genereert het systeem het boekje zelf op basis van de laatste data. Commentaar wordt in het systeem er aan toegevoegd.
  • De onderzoeksportefeuille: een financieel overzicht met uitputting van onderzoeksbudgetten. Die inzichtelijk maakt wat je moet werven om op peil te blijven.
  • Strategisch HR: over de uitstroom, geslacht en aanstellingen. Kleine tussentip van Niels: ze hanteren IBCS, een standaard in het communiceren en tonen van rapportages.
  • Onderwijs met cohort-rendementen met een voor mij nieuwe visualisatie.

De lessons-learned:

  • Zoek een partner in plaats van een leverancier.
  • Analyseer lacunes in de informatievoorziening met het onderwijs zelf.
  • Gebruik één informatiekanaal.
  • Creëer ‘kampioenen’.
  • De agile aanpak werkte.
  • Denk groot, start klein. Lijkt me open deur maar daarom niet minder waar.
  • Richt governance in.

Keynote #owd17 Learning Analytics: Harnessing Data Science to Transform Education

Ik ben vandaag aan het bloggen op de Onderwijsdagen. De conferentie opent met de keynote van Timothy McKay. Zelf is hij een data-scientist, waar hij, letterlijk, astronomische hoeveelheden van heeft.

Hij opent met wat kengetallen van z’n werkplek: Universiteit van Michigan met “Education at Scale” als missie. Bijna 7000 medewerkers en een budget van 7 miljard, waarvan 1,4 in research zit. Ja poeh, groot hoor. Mooi is wel zijn opmaat naar Learning Analytics. Eerst deed hij onderzoek naar sterrenstelsels, in de 100 miljoenen. Vervolgens keek hij naar z’n studenten en besefte dat hij daar minder van wist dan van het heelal. Vind het zelf altijd fijn als een onderzoeker soort van nederig blijft beseffen wat hij nog niet weet.

Hij vermeld het ‘2 sigma Probleem‘ oftwel hoe vergroot je het effect van het leren afhankelijk van de manier van onderwijzen? En vervolgt met de vraag: “Hoe personaliseer je op grote schaal?”. Het antwoord hierop is een socio-technologische uitdaging. Onderdeel hiervan zijn principes als welke data is relevant, wat zijn de normen bij het vergaren van data in relatie tot autonomie, toestemming en privacy? Hij werkt een paar terreinen uit:

  • Respecteer de rechten en waardigheid van studenten. Hij is tegen ‘predictive analytics’ en moedigt aan niet te kijken naar wat er in de toekomst mis kan gaan maar kijk hoe je kunt oplossen wat niet goed gaat. Verder is hij heel kritisch naar het labelen en categoriseren van individuen. Het schiet altijd te kort omdat de plek van een kenmerk in een tabel lang niet altijd de complexiteit van de werkelijkheid goed weergeeft.
    Daarnaast wil je met de data kunnen spelen zonder dat je de specifieke data van een individu ziet.
  • Weet wat je wilt verzamelen: ze meten vanzelfsprekend examens en aanwezigheid etc. Wat er ‘ontploft’ is de hoeveelheid digitaal vastgelegde zaken zoals ‘clickstreams’ en chats etc. Wat ze eigenlijk willen is een soort portret kunnen samenstellen en dus alleen de data verzamelen die daar aan bijdragen.
    Nog verder gedacht, veel interessanter zijn bijvoorbeeld intellectuele breedte en diepgang in een vakgebied.
  • Analyse: Timothy illustreert heel mooi allerlei vormen van analyses. Welke vakken geven lagere cijfers? Welke groepen (bijvoorbeeld naar geslacht) hebben daar het meest last van? Welke extra lessen geven in welke mate betere cijfers in het vervolg van de leerroute?

Een universiteit waardig, stoppen ze het onderzoek naar hun eigen onderwijs in een volwaardig programma waar meerdere wetenschappers zich mee bezig houden. Het uiteindelijke doel is hun onderwijs gepersonaliseerd waardevoller en effectiever maken.

Timothy vertelt veel en snel zonder onaangenaam te ratelen. Inhoudelijk zou zijn verhaal wel een dag op zich kunnen vullen omdat het zo vol zit met aanwijzingen, waarschuwingen en best-practices.

Update: de sessie is hier na te kijken als video.

Trends in open op #owd17

Ik ben vandaag aan het bloggen op de Onderwijsdagen. De preconferentie heeft een onderdeel over ‘Trends in Open’. Jan-Bart de Vreede (Kennisnet) en Kirsten Veelo (SURF) praten ons bij en dat ging redelijk snel. Heb dus niet alles. 😉

Kirsten hanteert de volgende definitie van adaptief leren: Het juiste materiaal voor de juiste student op het juiste tijdstip! Met als argument dat Open Lesmateriaal dit faciliteert natuurlijk. Mits voor ‘open’ 4 zaken geregeld zijn: Open Content, Open Data, Open Licenties en Open Standaarden.

Wat kunnen onderwijsinstellingen doen om materiaal te openen?

  • Stimuleren om materiaal uit de burolaadjes te halen en organisatorisch dit te faciliteren.
  • Maak vanuit de werkomgeving van de docent het zo laagdrempelig mogelijk het de delen. Integratie dus tussen werkomgevingen en repositories.
  • Ondersteun op de kwaliteit en vragen over auteursrechten.

Wat doen Surf en Kennisnet?

  • Werken aan ontwikkeling van standaarden voor metadata en uitwisseling.
  • Ze werken samen met leveranciers van auteursomgevingen om metadata laagdrempelig toe te kennen.
  • Ze werken samen om in ShareKit, Wikiwijs en ELO’s deze metadata te gebruiken om open leermaterialen te ontsluiten.

Update: de sessie is hier na te kijken als video.

Open leermaterialen in vakcommunity’s op #owd17

Ik ben vandaag aan het bloggen op de Onderwijsdagen. De preconferentie heeft een onderdeel over vakcommunity’s.  Robert Schuwer (Fontys Hogeschool ICT), Marja Versantvoort (Fontys Hogescholen) en Annoesjka Cabo (TU Delft) hebben een gesprek met elkaar over hoe je een community levend houdt. 

Ze werken samen in zogenaamde Boegbeeldprojecten waarbij onderwijsmateriaal gedeeld wordt tussen instellingen. Annoesjka doet dit bijvoorbeeld met 4 TU’s voor het vak Wiskunde en Marja voor Verpleegkunde. Ze benadrukt het belang van metadatering en kwaliteitscontrole. Anders wordt het gewoon een ‘dropbox’.

Praktische tips:

  • Vraag aan docenten zelf wat ze nodig hebben.
  • Organiseer ook face-to-face bijeenkomsten en workshops om te enthousiasmeren.
  • Gebruik online platformen voor uitwisseling.
  • Een kwaliteitsmodel is niet belemmerend maar kan mensen bevestigen in de vraag of hun materiaal ‘wel goed’ is.
  • Delen is geen doel op zich. Praat wel over de motivatie om te delen.
  • Zoek manieren om mensen te belonen en bezie ze als ‘ambassadeur’.

Reacties uit de zaal:

  • Hoe zit het met repositories: Annoesjka geeft aan dat het materiaal het best zo fijnmazig mogelijk gedeeld moet worden, met metadata. Pragmatisch gezien is het lesmateriaal makkelijker vindbaar als ze gekoppeld worden aan leerdoelen.
  • Hergebruik blijft moeilijk: of de docent is eigenwijs of het arrangeren is ingewikkeld. De structuur per instelling verschilt namelijk.

Wat ik opvallend vind is dat alhoewel het samenwerken in ‘landelijke vakcommunity’s’ al een heel oud fenomeen is, we toch nog steeds zitten met de uitdaging ze levend te houden. Zelf zat ik 15 jaar geleden in de Vakcommunity Natuurkunde VO. Toen al worstelden we met vliegwielwerking, inktvlekverspreiding en de ratio halen/brengen …. dus behalve techniek, kartrekker wellicht ook aandacht voor cultuur nodig?

Update: De sessie is hier als video te bekijken.

BlockChain in Onderwijs: Van Hype naar Potentieel

Gisteren was ik op de 36ste saMBO-ICT Conferentie te gast bij RijnIJssel, waarvoor dank.

In de vierde parallelronde mocht ik een sessie verzorgen over “BlockChain in Onderwijs”. Aangezien het fenomeen BlockChain relatief jong is, is de beschikbare kennis erg verspreid. Een mooie gelegenheid om deze persoonlijk bij elkaar te construeren, wat ik afgelopen maanden met veel interesse heb gedaan. Vooral de stap van concept naar toepassing, kan ik pas maken als ik gedeeltelijk begrijp wat er onder de motorkap gebeurt. Dat is dus allemaal heel pril. Waarom dan toch al een sessie verzorgen? Enerzijds is het een fenomeen dat er onvermijdelijk aankomt. Dan is het goed als het binnen het netwerk een keer onder de aandacht is gebracht. Daarnaast is het ook nog ‘OK’ om niet alle vragen te kunnen beantwoorden maar er juist nieuwe op te werpen.

De slides zijn hieronder te downloaden. Inhoudelijk ga ik ze nog toelichten in losse blogposts.

[slideshare id=80557673&doc=20171006samboictconferentieblockchain-171007133402]

Vroegtijdig aanmelden mbo #samboict

Ik ben vandaag op de 36ste saMBO-ICT Conferentie te gast bij RijnIJssel, waarvoor dank.

In de derde parallelsessie vertelt Wiebe Buising over het vroegtijdig aanmelden, de veranderende wetgeving en praktische gevolgen. De voorziening hiervoor moest van het veld zelf zijn. Er is daarom een marktverkenning gedaan in 2016. De uitgangspunten waren:

  • Landelijke dekking
  • Actualiteit gegevens met uitwisseling tussen VO, MBO en de gemeente (leerplicht).
  • Werken met standaarden
  • Geautomatiseerde koppelingen

Daarna is er een veldverkenning geweest van het globale concept. Met belanghebbenden kon zo getoetst worden of de landelijke voorziening zou voldoen. Op zich leidde dit tot veel steun en logischerwijs ook functionaliteitsvragen. Lijkt me balans tussen wat moet (volgens de wet) en wat je wenst (volgens je proces in de school).

Wat gebeurt er nu met de huidige ‘postkantoren’ zoals Intergrip en VOROC etc? Wiebe liet zich er niet stellig over uit maar voorlopig bestaan ze naast elkaar.

Het vervolg:

  • Programma van Eisen: dit najaar.
  • Softwareontwikkeling: 2018 eerste helft.
  • Implementatie: Eind 2018.
  • Live-gang: doel is april 2019.

Een aantal specifieke MBO eisen zijn opgenomen, deze kennen een parallel tijdpad. Overigens kan het knooppunt in de lucht zijn, alle kernsystemen voor leerlingadministraties moeten er wel mee overweg kunnen.

Het thema is bij saMBO-ICT hier te vinden.

 

Hoe ICT het MBO kan versterken op #samboict

Ik ben vandaag op de 36ste saMBO-ICT Conferentie te gast bij RijnIJssel, waarvoor dank.

In de tweede keynote vertelt Wilfred over hoe ICT het MBO kan versterken. Na de warming-up gaat hij verder in op adoptie en verandering.

Waarom adopteert het beroepsonderwijs digitalisering relatief traag?

  • We zijn slechte inschatters van de impact van technologie: We over- en onderschatten voortdurend de gevolgen. De CD-Rom is een revolutie en de GSM heb je nooit nodig bijvoorbeeld.
  • De complexiteit wordt snel groot, alsof je schaakt op meerdere borden tegelijk. Zowel de infrastructuur, de processen, de didactiek, de professionalisering … alles heeft te maken met alles.

Belangrijk is steeds om doelen te stellen en hier op te koersen.

Kun je met ICT een krachtige leeromgeving realiseren?

Ja, mits je aandacht geeft aan didactiek, context en professionalisering. Leertechnologie maakt slecht onderwijs niet beter. Het medium dat je gebruikt om leren te ondersteunen is minder belangrijk dan HOE je deze inzet (Hattie, 2009). Wilfred vult dit wel aan met de opmerking dat ‘het medium het leren bevordert, hindert of benadeelt’.

Al met al is de gebruiksvriendelijkheid van ICT wel toegenomen, maar de verwachting des te meer. Er zijn ondertussen zoveel zaken vanzelfsprekend dat het de verwachtingen bij nieuwe zaken opstuwt lijkt me.

Kijk naar prinicpes naar wat effectief werkt in het onderwijs

Hij beveelt het artikel van David Merrill aan, met de volgende fases van instructie:

snip_20171006135626

Wat steeds terugkomt: interactieve content is eigenlijk pas van kwaliteit als de feedback van kwaliteit is. Waarbij gesproken feedback sterker is dan geschreven feedback. Ik leerde ook een nieuw woord: reflectievloggen. Wilfred pleit hiervoor aangezien bloggen voor veel studenten onaantrekkelijk is.

Wilfred adviseert sterk om niet te verzanden in oeverloze boksgevechten tussen Piaget, Skinner en andere pedagogen of psychologen. Kijkt naar principes die werken, ga daar praktisch mee aan de slag en blijft de aanpak verbeteren.

Onderwijslogistiek is hersengymnastiek op #samboict

Ik ben vandaag op de 36ste saMBO-ICT Conferentie te gast bij RijnIJssel, waarvoor dank.

In de tweede parallelsessie nemen Edith Hofstede (saMBO-ICT) en Leo Bakker (Kennisnet) ons mee in het programma dat er loopt. Het is daarnaast een netwerk van contactpersonen van MBO’s. Daar horen vanzelfsprekend kennisdeling en workshops bij.

Reden voor het programma is de toenemende personalisering en differentiatie naar inhoud en vorm. Tegelijkertijd worstelen veel MBO’s er mee. Ook dit blijft een actueel onderwerp dus, sinds 2010. 😉

Eerst vragen Leo en Edith wel onze input op een definitie, rekening houdend met “Doceerbaarheid”, “Studeerbaarheid” en “Organiseerbaarheid”. We kunnen lenen van het Hoger Onderwijs, maar hier mistte men de student zelf als actor. De korte vorm is:

“Met onderwijslogistiek wordt de student een begrijpelijke, passende, gepersonaliseerde route aangeboden om de door de student gekozen leerdoelen op een effectieve en voor ieder betaalbare wijze te behalen.” 

Edith pleit er voor om hiervan een vertaling te maken naar je eigen context en cultuur. Er ontstaat best een zaaldiscussie over de elementen in de definitie. Vooralsnog is het model erachter nog in ontwikkeling. Centraal komt in ieder geval de reis van de student te staan.

Om nou niet te blijven freewheelen werkt de Universiteit van Groningen mee aan onderzoek naar onderwijslogistiek. Dat is er nog weinig. Tip: zoek knelpunten en frustraties bewust op. Bouw onderzoek op door stages en afstudeerders.

De tweede netwerkbijeenkomst is 16 november van 14:00 tot 20:00 uur in de Jaarbeurs Utrecht. Deze bijeenkomsten zijn er 4 per jaar. Oh .. en er zijn nog plekken in de leergang.

Teken OOK en POK voortaan Digitaal! Ervaringen op #samboict

Ik ben vandaag op de 36ste saMBO-ICT Conferentie te gast bij RijnIJssel, waarvoor dank.

In de eerste parallelsessie nemen Eustaach van Lent (ROC De Leijgraaf), Johan Oudejans (ROC Horizon College) en Henk-Jan van Ginkel (saMBO-ICT) ons mee in de pilots digitaal ondertekenen. Aangezien wij zelf een implementatie-project gaan starten was ik nieuwsgierig.

De scope van de pilots beperkte zich tot onderwijsovereenkomst en praktijkovereenkomst. Op hoofdlijnen:

  • Wellant College: richtte zich vooral op POK en documenten van personeelszaken.
  • ROC Horizon College: richtte op integratie met EduArte.
  • ROC de Leijgraaf: werkte met integratie in Trajectplanner.

Het systeem dat de ondertekening zelf ondersteunt is Signhost van Evidos.

De ervaringen van de Leijgraaf:

  • Sinds mei 2016 ondertekenen meerderjarige studenten hun OOK met DigiD. In eerste instantie vanuit de portal van Signhost.
  • Sinds september 2017 worden vanuit Trajectplanner de OOK’s verstuurd.
  • Zorg was: opent een student zijn mail wel en heeft hij dan al DigiD?
  • Het ondertekenpercentage is 68% binnen een week en 87% binnen 2 weken. De meesten tekenen binnen een dag. Een deel komt na 5 dagen als de DigiD aanvraag verwerkt is.
  • De bewaking van ondertekeningen kan uitgevoerd worden met allerlei overzichten zodat de resterende 13% nog dichtgelopen kan worden.
  • Het niveau maakte niet uit in de respons. Alle studenten hebben ongeveer gelijke respons.
  • De integratie zorgt ervoor dat Signhost het (ondertekende) document krijgt en teruggeeft aan Trajectplanner.
  • Ze laten de directeur niet zelf ondertekenen, handmatig of digitaal.
  • Ze starten met een pilot met één bedrijf voor het ondertekenen van POK.

De ervaringen van het Horizon College:

  • De pilot startte pas nadat Signhost integreerde met EduArte. Reden hiervoor was de schaalgrootte en administratieve last.
  • De Business Case was veelbelovend: schatting 10 minuten winst per document en portkosten etc. De licentiekosten staan hier natuurlijk tegenover.
  • Verder doet Logius jaarlijks een ICT beveiligingsassessment of je nog met DigiD mag werken. De eerste keer kent dat een doorlooptijd van minstens 2 maanden. Hierbij wordt breed gekeken naar bewijslast: kun je aantonen dat je doet wat je zegt dat je doet en doe je dat veilig?
  • Een groot deel van het proces kan met EduArte worden uitgevoerd, vanwege de integratie met Evidos.
  • Er blijven studenten over die echt niet tekenen, dat was met natte handtekeningen natuurlijk ook al. Hier moet je zoals gewoonlijk achteraan gaan.
  • Ook hier: 2/3 van de studenten tekent binnen een week!

Hier is er meer over het onderwerp te vinden bij saMBO-ICT. Mijn eigen blogs over dit onderwerp zijn hier te vinden.