Tag Archives: duurzaamheid

BlockChain: Ethisch verantwoord?

Sommigen vinden dat gereedschappen waardevrij zijn, met als argument dat een hamer er ook niets aan kan doen als je die gebruikt om iemands hoofd in te slaan. Behalve dat hier van alles op af te dingen en aan toe te voegen valt, heb ik zelf graag oog voor de hele context waarbinnen een instrument wordt toegepast. Zo ook voor BlockChain. Dan spelen er voor mij een paar gedachten:

Informeel is verdacht?

Ik houd trouwens hellend vlak en opmaat als drogreden nooit uit elkaar, maar dat terzijde. Zou de volgende opmaat mogelijk zijn?
Eerst gebruiken we waarmerken en ondertekenen van transacties van (sociaal) kapitaal met een hoge waarde. Met de komst van SmartContracts echter wordt het makkelijker om heel veel zaken te ondertekenen. Na een tijdje is de techniek zo rijp en alomtegenwoordig dat het meer inspanning vergt om te oordelen welke dingen ondertekening behoeven dan om ze gewoon standaard te waarmerken.
Als iedereen hier aan went dan worden zaken die niet gewaarmerkt zijn ineens ongewoon gevonden. Iets later zijn ze zelfs verdacht. Ik stel me zo voor dat sleepnetten zich gaan richten op zaken die ‘informeel’ plaatsvinden, aangezien daar bij voorbaat een luchtje aan hangt.
Wordt uiteindelijk de scheiding formeel en informeel dezelfde als legaal en illegaal? Lijkt me een leuk dystopisch thema voor Black Mirror.

Is het energieverbruik van cryptografie niet immoreel als het klimaat zo verandert?

Het verzegelen van blokken op het Bitcoin netwerk kost veel rekencapaciteit en dus energie. Op dit moment zelfs evenveel als Ecuador gebruikt. De rekencentra (miners genoemd) zitten vooral in China, omdat energie daar het goedkoopst is.
Nu kun je naast het Bitcoin netwerk ook andere BlockChains opstarten die niet dezelfde verzegeling vereisen, maar veel toepassingen laten hun waarmerken meeliften op Bitcoin transacties.
Zelf heb ik er moeite mee om sociaal kapitaal in het onderwijs zoals onderwijsovereenkomsten, leerresultaten en diploma’s te waarmerken op een BlockChain die zo’n beslag legt op onze energiebronnen. Kunnen we hier echt niet een andere BlockChain voor ontwerpen?
Als je over het verzegelen meer wilt weten kijk dan hier.

Hebben we de verantwoording om studenten duurzaam aantoonbare leerresultaten mee te geven?

Wij (onderwijs) niet alleen denk ik zelfs, aangezien een leven-lang-leren ook in het belang van werkgevers is. Met duurzaam aantoonbare leerresultaten geven we de studenten iets mee zonder dat ze ons later nog nodig hebben om te bewijzen dat het van hun is.
Beetje voorbarig nu hoor, maar ik verwacht dat, áls het waarmerken een vlucht gaat nemen, een school die hier niet aan meedoet op termijn vragen krijgt over de validiteit van uitgereikte diploma’s en micro-credentials.

In mijn volgende blog de bronvermeldingen. Dit is deel 8 in de serie toelichting op m’n presentatie op saMBO-ICT. De andere delen:

Datacenters, duurzaam en economisch verantwoord? – samboict

Peter Reinders en Rob Zwart (Rabo Nederland) presenteren hun ervaringen met het duurzaam maken van datacenters.

[yframe url=’http://www.youtube.com/watch?v=YOVkon_Gqbg’]

Rob schetst de situatie in 2005: 2500 lokale servers, 50 datacenters, alles verspreid. Het besef ontstond dat banken eigenlijk een marmeren portaal zijn met een PC erachter. Er komt veel kijken bij het ontwerpen van een datacenter: locatie, beveiliging, infrastructuur, duurzaam etc. Daarnaast wilde men boven zeeniveau zitten… Wat ook hielp was dat hun bouwdirecteur een kleine generaal was…

Na de opsomming van alle getallen in vierkante meters en kilowatts vroeg ik me af: leuk, zo’n datacenter bouwen, nodig als bank, maar als onderwijsinstelling? Onze IT infrastructuur is grofweg 50x zo klein, dus als MBO instelling ga je nooit een datacenter zelf bouwen toch? Of zou het rendabel zijn om met meerdere ROC’s één groot datacenter te bouwen en exploiteren? Met alle voordelen van schaalvergroting èn nadelen van uniforme standaardisering … 😉 Wat ik er ook uit meeneem: kijk kritisch naar de datacenter ‘foodprint‘ van je eigen instelling!

Nieuw begrip geleerd: “Trias Energetica“. Over de 3 stappen om klimaat-neutraal te worden.

Op alle drie de terreinen toont Rob welke maatregelen ze hebben genomen. Ze hebben daardoor ook een award gekregen.

Geef de aarde door – samboict

Esther Blom van het Wereld Natuur Fonds geeft de opening key-note. Gaat minder over ICT, maar des te meer over duurzaamheid. Onder het motto “Geef de Aarde door‘ opent ze met een filmpje en enkele feiten:

  • Het aantal soorten dat afhankelijk is van waterrijke natuurgebieden daalt, door uitsterving.
  • Waterdammen en andere infrastructuur verstoren de waterbalans in de natuur. Elke dag (!) wordt er ergens op aarde een dam gebouwd, voor energie.
  • Een nederlander verbruikt 2,4 miljoen liter water per jaar. Dit is ook indirect, bijvoorbeeld voor de teelt van de gewassen die we als voedsel gebruiken. Een broodje hamburger verbruikt zo 2400 liter water!
  • Delta’s zijn plaatsen waar de mens zich graag vestigt, ook in Nederland. Echter de natuur is daar kwetsbaar t.o.v. de economische bedrijvigheid. Daarnaast verstoren dammen de geleidelijke overgang van zout naar zoet water. Daarom onderzocht men bijvoorbeeld wat de ‘business case’ zou zijn van een open Haringvliet. De economische waarde van dit gebied zou zo toe kunnen nemen van 2,2 naar 2,7 miljard.
  • Een voorbeeld verder weg is het werk dat Esther doet voor rivierdolfijnen.

Al met al een andere keynote dan we gewend zijn, met minder IT en technobabbel, maar wel eye-openers! Hieronder de presentatie: