Effecten van technologie op de samenleving op #samboict

Ik ben vandaag op de 36ste saMBO-ICT Conferentie te gast bij RijnIJssel, waarvoor dank.

Peter Ros die zichzelf chaosmaster noemt, opent de keynote met een uitspraak van Kevin Kelly: “Technologie lost net iets meer problemen op dan ze veroorzaakt”. Per saldo gaan we er langzaam op vooruit ondanks dat de ontwikkelingen zelf snel gaan. Hij pleit niet voor chaos persé maar duidt wel dat creativiteit en probleemoplossend vermogen vaak daaruit ontstaan.

Hij ziet veel fenomenen:

  • Miniaturisering van sensoren waardoor onze gadgets slimmer worden. Dit leidt tot snellere feedback op alles wat we doen. Zelf zie ik dan wel de valkuil van informatie-overload. Aangezien er zoveel data beschikbaar is dat nuttige signalen voor feedback verloren gaan.
  • Programmeerbare materie: Materiaal dat zich aanpast van vorm onder bepaalde omstandigheden en die als het ware kan reageren op z’n omgeving.
  • Mensen, informatie en machines worden aan elkaar geknoopt en barrières ertussen worden opgeheven.
  • De bekende fenomenen als virtual reality, moderne DNA technieken, nano-technologie en natuurlijk …
  • Blockchain en de gevolgen voor ‘vertrouwen’. Straks nog een mooie sessie over, hoop ik. 😉

Al deze fenomenen leiden tot nieuwe (namen van) beroepen. Iemand nog een ethical bio-hacker nodig? Niet meer op ‘titel’ maar op basis van expertise heb je autoriteit in een netwerk van professionals.

Peter stapt over naar de gevolgen voor de maatschappij en verdeelt deze in 4 ‘stromen’:

  • Digitalisatie
  • Decentralisatie
  • Cognificatie
  • DIY en de ‘Maak-beweging’.

Ik kende ‘Cognificatie’ nog niet, maar ik denk dat het neerkomt op kunstmatige intelligentie. Peter noemt Machine Learning, Deep Learning en Predictive Intelligence. Praktisch zie je deze ‘cognificatie’ terug in systemen die kunnen vertalen en voorspellen.

Peter heeft overigens een leuke voor niet-veranderaars: Wat is je ROI, maar dan in de betekenis “Return-on-Ignoring” … Wat kost het als je het negeert?

Hij is een enthousiaste spreker, waar ik makkelijk naar luister, die de link tussen technologie en de gevolgen voor de maatschappij demonstreert met veel voorbeelden.

Bloggers gezocht voor #mbocity

Even een kleine oproep:

Mocht je een edublogger zijn/kennen die op de conferentieblog van MBO City verslag wil doen, laat het dan even weten! Deze oproep is op eigen initiatief, zowel de MBO Raad als de organisatie van MBO City zelf hebben dit in het verleden niet geprioriteerd 😉

Gelijk van de gelegenheid gebruik makend:

In het verleden heb ik wel eens blogs omgezet naar pdf. Vooral als een auteur artikelen schrijft die geschikter zijn om rustig offline te lezen. Een andere reden kan zijn dat je content ‘veilig’ wilt stellen door er een eigen archief van te hebben.

Aangezien ik dit jaar helaas niet bij MBO City ben wilde ik voor de zekerheid de blogs tot nu toe opslaan. Dus hier voor een ieder die ze wil hebben en voor mezelf als kopie. 😉

 

Is BlockChain disruptief voor Student Informatiesystemen?

Je kunt ook het woord “ontwrichten” gebruiken natuurlijk. 😉

Op de “BlockChain in Education” conferentie maakte Andreia Inamorato dos Santos de opmerking dat BlockChain het potentieel heeft de markt voor studentinformatiesystemen te ontwrichten (zie slide 11 van de presentatie). In de context van het MBO zijn dat de systemen die deze processen ondersteunen.

Nu denkt elk zichzelf respecterend technologisch fenomeen dat nog vroeg in de hypecycle zit dat het de wereld verandert, maar toch: gaat BlockChain de kernsystemen voor studentinformatie overhoop gooien?

Op korte termijn zeker niet, want:

  • De datastructuur van BlockChain is een logboek, niet een (relationele) database.
  • De gegevens op een BlockChain zijn anoniem, maar openbaar.
  • De informatie waarvan je het waarmerk ‘op’ de BlockChain wilt zetten komt nog steeds uit een eigen lokaal systeem. Het aangaan van een verbintenis met een student en alles dat er uit volgt aan administratie, kun je niet ‘op’ BlockChain doen.

Op langere termijn verwacht ik het wel, mits:

  • De Blockchain behalve een logboek, ook een applicatie wordt. In principe kan dit door code in een block op te slaan. Dit concept van Smartcontracts wordt uitgewerkt door Ethereum, op de BlockChain van Bitcoin na, het grootste cryptografie netwerk.
  • De processen binnen de onderwijssector zo gestandaardiseerd zijn dat deze door Smartcontracts zijn uit te voeren.
  • Identiteitsystemen goed kunnen samenwerken met een ‘anoniem openbaar’ netwerk. Wat vooralsnog tegenstrijdig klinkt. Het schijnt te maken te hebben met zelf-soevereiniteit: een manier om onomstotelijk je identiteit te gebruiken zonder dat er één systeem is die als het ware een ‘voucher’ geeft.
    Ter vergelijking: als ik nu gebruik maak van Eduroam, dan is het uiteindelijk mijn werkgever die er voor instaat dat ik ben wie ik zeg dat ik ben. Als je alleen zelf kunt instaan voor je eigen identiteit dan heet dat dus zelf-soevereiniteit.
    Wat rechtstreeks uit het handboek voor anti-corporate cyberpunks lijkt te komen. Heb ik niets op tegen, maar helemaal volgen doe ik het ook niet. 😉
  • De toegang tot gegevens en privacy goed geregeld zijn. Toegang moet namelijk ook weer ingetrokken kunnen worden. In mijn vorige posts noemde ik het nut van waarmerken. Als deze echter eenmaal gecommuniceerd zijn, dan kun je niet voorkomen dat iemand in de toekomst nog over deze gegevens beschikt.
  • De schaalproblemen van de huidige BlockChain netwerken opgelost zijn. Het aantal transacties per seconde die kunnen worden vastgelegd is veel te laag om grootschalig gebruik betrouwbaar en tijdig te ondersteunen.

Klein disclaimertje: ik leer nog elke dag over de praktische en reële toepassingen van BlockChain dus laat het vooral weten als ik er niets van begrijp.

BlockChain Business Case: Digitaal Lesmateriaal

Als je eenmaal nadenkt over het blockchain-model waarbij inhoud en waarmerk gescheiden zijn, dan kun je zo nog meer toepassingen verzinnen. In mijn vorige post betrof het ‘credentials’ die bij de gebruiker blijven en de vingerafdrukken die op de BlockChain komen. Overigens is deze scheiding een handig concept als er in je dialoog privacy-argumenten voor en tegen BlockChain ontstaan. de ‘echte inhoud’ of data staat nu eenmaal niet op de BlockChain maar alleen het waarmerk.

De aanleiding voor deze post is het gedoe omtrent digitaal lesmateriaal en leerlingen die bij de start van het schooljaar niet over de middelen beschikken waar ze recht op hebben. Soms omdat scholen er in moeten voorzien, soms omdat het notabene al aangeschaft is.

De technische redenen waarom deze educatieve contentketen niet ‘werkt’ zijn heel divers. Voor mij is het een illustratie hoe complex het is om veel systemen van scholen, uitgeverijen, portals en distributeurs te koppelen. Wil het werken dan zouden we in staat moeten zijn wat met iDeal gelukt is: de gegevens in fracties van seconden uitwisselen tussen meerdere partijen. Met dezelfde prestaties: stabiel een hoog volume aan transacties, inlogs en verificaties verwerken.

Wat heeft dat nu met BlockChain te maken?

Een licentie voor digitaal lesmateriaal is een formele manier om een gebruiksrecht te koppelen aan een leerling of student, gedurende een bepaalde periode. Deze licentie zou omschreven kunnen worden op een uniforme manier, met gegevens over de persoon voor wie het bedoelt is, zijn mailadres, het product waar je een licentie voor geeft en de leverancier ervan. Voor XML liefhebbers zie dit voorbeeld. Vervolgens kan de vingerafdruk van dit bestand op de BlockChain worden gezet.

Hoe zou zo’n proces er uit komen te zien?

  • Als de leerling of student digitaal lesmateriaal aanschaft of krijgt, maakt de webshop bovenstaande licentiebestanden en plaatst de waarmerken op de BlockChain.
  • De leerling ontvangt deze bestanden via mail of download ze.
  • Als de student toegang wil tot het online lesmateriaal, upload hij ze om aan te tonen dat zijn licentie echt is.
  • Als de student toegang wil tot lokaal geïnstalleerde software, dan moet deze voorbereid zijn op het lezen van de licenties en ze online kunnen verifiëren.

Het down- en uploaden van bestanden lijkt onhandig maar ten opzichte van het alternatief (niet bij je lesmateriaal kunnen) is het een klein ongemak. Technisch gezien is de situatie nu minder complex omdat ten tijde van inloggen op het lesmateriaal, er niet op dat moment én bij de webshop én bij de school opgezocht moet worden of dat wel zo hoort.

Klein disclaimertje: Ook hier geldt het hamer/spijker principe en ik leer nog elke dag over de praktische en reële toepassingen van BlockChain dus laat het vooral weten als ik er niets van begrijp. Verder zou de architectuur van de educatieve contentketen geanalyseerd moeten worden om een echte Business Case te maken.

BlockChain Business Case: Het Lerarenregister

Er is ‘weinig draagvlak‘ voor het lerarenregister en alle kanten zijn breed uitgemeten. Dat wil ik daarom zeker niet overdoen. Waar ik wel in geloof is dat onderwijzers zich willen blijven ontwikkelen, in principe. Ook denk ik dat een deel van deze ontwikkeling een formele kant kent en dus moet worden vastgelegd. Alleen de manier waarop en de consequenties ervan kent veel weerstand.

Wat heeft dit nu te maken met BlockChain?

Blockchain kent een ‘decentraal’ karakter. Als je wilt kun je bij het Bitcoin netwerk een node worden en zo ook beschikken over de complete Blockchain die er onder ligt. Daarnaast kan iedereen er informatie aan toevoegen. Vergt wel expertise en speciale software, het is nu eenmaal nog geen commodity.

Het ‘decentrale’ gedachtegoed leidt ook tot een kritische houding ten opzichte van centrale, top-down beheerde, databases. De term ‘register’ geeft er een sjieke draai aan, maar het blijft één kwetsbare plek.

Daarnaast moeten professionals ‘in hun kracht’ gezet worden, teams zijn ‘aan zet’ en organisaties moeten ‘kantelen’. Althans dat hoor ik veel. Ik vraag ook elke dag op m’n werk of ik nog een keer in m’n kracht gezet ga worden. 😉

Als de onderwijs-professional dan toch zelf verantwoordelijk is voor z’n ontwikkeling, laat hij/zij dan ook zelf verantwoordelijk zijn voor het aantonen ervan. De vraag is dan, waar verzamelt dit bewijs zich? In het HR systeem? In het centrale lerarenregister? Of bij de persoon zelf?

Iedereen in het onderwijs die werkt met portfolio’s kent de stelling: Het portfolio is van de student! Voor een onderwijzer kan dat ook gelden. Zijn portfolio is dan in zijn eigen beheer.

Laat dit nu overeenkomst vertonen met de zogenaamde ‘wallet’ bij een BlockChain. Alleen zit er dan geen digitaal geld in, maar andere waardevolle zaken zoals leerresultaten of micro-credentials. De open BlockCerts standaard kan hier ook voor gebruikt worden.

Hoe zou zo’n proces er uit zien?

  • Een aanbieder van een training of scholing laat zijn aanbod verifiëren. Dit wordt vastgelegd op de BlockChain.
  • De onderwijzer die zich oriënteert op scholing kiest een aanbod en checkt deze op validiteit.
  • Als de training leidt tot een positief leerresultaat, krijg je een ‘badge’. De vingerafdruk van dit bestand wordt op de BlockChain geplaatst. Deze badge is een afbeelding met daarin een link naar de vingerafdruk. De afbeelding is eigenlijk slechts ‘cosmetisch’ maar voor het oog ziet het er dan herkenbaar als certificaat uit.
  • Alle badges bewaar je zelf in je ‘wallet’.
  • Als je bij een functioneringsgesprek moet aantonen hoe je aan je ontwikkeling hebt gewerkt, deel je onderdelen van je wallet met je leidinggevende.

Wat is er in dit model nu niet te doen:

  • Rapportages die inzicht geven in grote aantallen medewerkers op instellingsniveau, of je moet afspreken dat je leerresultaten upload naar je HR dossier.
  • Rapportages die inzicht geven op landelijk niveau.
  • Consequenties automatiseren: als ontwikkeling achter blijft, kan deze niet automatisch gevolgen hebben voor bevoegdheden bijvoorbeeld. Het register is nu eenmaal niet een centrale database.

Enfin, beste onderwijscoöperatie, heeft er iemand bij jullie het lef om dit verder uit te werken? Want om een echte Business Case te maken moeten alle kwalitatieve en kwantitatieve baten en kosten onderzocht worden.

Kleine bijvangst is ook dat het ontzettend veel koppelingsgedoe zou schelen als niet elk HR systeem aan het register gekoppeld moet worden. Daarnaast is het wachten tot alles een keer van iedereen op straat ligt. Uiteindelijk lekt alles wel een keer is mijn stelling.

Klein disclaimertje: Ook hier geldt het hamer/spijker principe en ik leer nog elke dag over de praktische en reële toepassingen van BlockChain dus laat het vooral weten als ik er niets van begrijp. 😉

GPS Routes bijhouden, bewerken en afbeelden

In deze blogpost even een kort overzichtje wat ik met GPS gegevens doe, als tip mocht je ze handig vinden:

Positie bijhouden

  • Op de achtergrond heb ik altijd GPSLogger aanstaan. Deze bepaalt elke minuut mijn positie, als ik in beweging ben. Alle posities worden 1x per dag weggeschreven in een ‘dagbestand’ op Google Drive. Deze Android app gebruikt weinig energie en is gratis.
  • Google Maps houdt mijn locatie ook bij zodat ik deze in de tijdlijn terug kan vinden. In de praktijk is de nauwkeurigheid niet groot genoeg om als ‘track’ terug te kijken. De route ‘springt’ soms kruislings over de kaart heen. De toegevoegde waarde is wel dat Google vrij nauwkeurig je positie koppelt aan gebouwen en adressen. Als ik dus later zoek op een naam, bijvoorbeeld van een natuurgebied, dan is deze gekoppeld aan mijn positie op een bepaalde datum in mijn tijdlijn.
  • Als ik fiets, wandel of skate neem ik de route op met (de gratis app) OruxMaps,  Deze volgt mijn positie nauwkeuriger en slaat de bestandjes lokaal op. Kaarten kunnen eventueel offline op je SmartPhone gezet worden maar het werkt opzich ook zonder dataverbinding en kaarten. Deze is dus niet om te kijken waar je bent maar voor latere statistieken zoals snelheid en afstand etc.

Route bewerken en afbeelden

  • Voor Windows gebruik ik hiervoor GPS Track Editor. Deze toont GPX bestanden op een kaart van OpenStreetMap. Tracks opsplitsen door op een positiepunt te klikken en segmenten verwijderen is allemaal rechttoe rechtaan.
  • In de browser gebruik ik GPS Visualiser. Nadat je een GPX bestand hebt geüpload, kun je kiezen voor kaartstijl of satellietfoto en de afmetingen van je kaart. Bij mooie routes in de natuur zet ik de breedte op 3000 pixels, zodat het detailniveau hoog is. Deze sla ik vervolgens als afbeelding op bij de foto’s van die dag. Overigens loop je van je scherm af dus een normale screenshot maken gaat niet. Daarom gebruik ik in Chrome “Full Page Screen Capture“. Deze extensie schuift horizontaal en verticaal en hecht automatisch de screenshots aan elkaar tot één afbeelding.

 

Step-Up Verificatie op #BlockChain

In mijn vorige bericht vertel ik wat ik ondertussen snap van BlockChain en de mogelijkheden om vingerafdrukken van documenten vast te leggen. Toen bedacht ik later: documenten zijn vaak het resultaat van een hele keten aan (voorwaardelijke) processen. Stel nu dat je niet alleen het waarmerk van een document wilt controleren maar ook de stappen eerder in de keten, zou dat kunnen?

Zo gedacht, zo gevraagd, aan Natalie Smolenski:

[tweet https://twitter.com/blogisch/status/906047637924847616]

(De tweet opent het hele draadje met haar antwoorden.)

Wat zijn nu voorbeelden waarin dit nuttig zou kunnen zijn?

De praktijkovereenkomst van de beroepspraktijkvorming van een MBO student, oftewel POK:

  • Het eerste waarmerk toont aan dat het document niet gewijzigd is.
  • Het tweede waarmerk toont aan dat het leerbedrijf een accreditatie heeft van de SBB.
  • Het derde waarmerk toont aan dat het SBB gemachtigd is deze te verlenen.

Dat laatste lijkt overdreven, maar illustreert wel aantoonbaarheid in de keten.

Het diploma van de MBO student:

  • Het eerste waarmerk toont aan dat het document niet gewijzigd is.
  • Het tweede waarmerk toont aan dat de onderwijsinstelling een licentie had voor de opleiding die op de OOK staat.
  • Het derde waarmerk toont aan welk overheidsorgaan deze licentie verleende.

Ook hier lijkt het laatste overdreven, maar als je uit een land komt dat 15 jaar geleden uit elkaar viel en waar overheidsorganen en educatieve instellingen verdwenen of verandert zijn is een ‘papiertje’ weinig waard. Het voordeel van al deze waarmerken opslaan op de BlockChain is dat de oorspronkelijke partijen die er bij betrokken waren niet meer benadert hoeven te worden. Duurzame onafhankelijke aantoonbaarheid dus.

Tegelijkertijd zou het aantal geslaagde verificaties een indicator kunnen zijn. Hoe meer controles slagen, hoe krachtiger de aantoonbaarheid of hoe meer voordeel van de twijfel je kunt krijgen. Ja maar, als we elk wissewasje in ons leven zo gaan vastleggen en je zonder bewijsstukken nergens meer komt wordt het dan niet Orwelliaans, Kafkaësk en 1984 tegelijk? Vandaar dat Natalie Smolenski aandacht vraagt voor de impact die het heeft als we grote groepen mensen in ketens van waarmerken stoppen…

Overigens kan een nepuniversiteit aan de andere kant van de wereld dit natuurlijk ook. Dat lost BlockChain niet op. Of we zouden de reputatie van scholen er op vast moeten leggen maar ranglijstjes van scholen kent zo z’n eigen problemen. 😉

Klein disclaimertje: ik heb (net als Wilfred) geen Bitcoins en ik leer nog elke dag over dit onderwerp en bovenstaande is wellicht origineler dan praktisch.

Wat weet ik van BlockChain?

Ondertussen heb ik flink wat onderzoekstijd besteed aan white-papers, YouTube filmpjes en blogposts over BlockChain. Normaliter is dat voldoende om op m’n eigen houtje de materie te doorgronden. Ik probeer ook een holistisch beeld te krijgen van zowel de werking onder de motorkap (conceptueel) als de toepassingsgebieden en de impact op de maatschappij.

Meestal gaat mijn hoofd er daarna mee aan de haal: verbanden leggen met andere domeinen, toepassingen in onderwijs zien en eigen visie-ontwikkeling. Dat lijkt zich autonoom te voltrokken en op losstaande momenten, tijdens het fietsen ofzo. Een ander zou zeggen: leren is niet-lineair maar organisch. Het gekke met BlockChain is dat ik enorm ‘hooked’ ben, maar meer dan gemiddeld mentaal moet herkauwen. Kwestie van geduld met mezelf denk ik.

Wat snap ik tot nu toe? In Q&A vorm:

  • Waarom zijn de gegevens op de Blockchain onveranderbaar?
    Omdat iedereen de complete kopie krijgt. Als je een blokje zou aanpassen, dan is er geen meerderheid die dit overneemt. De kans dat één partij een meerderheid heeft van een vals stukje ketting is heel klein. Althans bij een openbare BlockChain zoals die waar BitCoin op leeft.
  • Zijn de gegevens anoniem? 
    Als je een BlockChain inkijkt zie je geen identiteitsgegevens. Alleen publieke sleutels. Deze horen bij een persoon die zelf de privé-sleutel heeft. In het geval van Bitcoin zie je wat zo’n sleutel aan transacties doet.
  • Is het Bitcoin netwerk alleen voor geld?
    Nee, je kunt ook andere gegevens opslaan op die BlockChain. Met gegevens bedoelen we dan niet bestanden of zo. Maar er is ruimte voor wat data.
  • Waarom kun je met BlockChain aantonen dat een document authentiek is?
    Eigenlijk heb je daar BlockChain niet voor nodig, want een vingerafdruk berekenen (hash) is gewoon wiskunde. Het is alleen handig om deze hash op de BlockChain op te slaan, omdat het dan op een plek zit ‘waar je altijd bij kunt’. Ook al bestaat het bedrijf of school dat het document maakte niet meer. Of het bedrijf die de hash produceerde is failliet.
  • Waarom is het waarmerken op een openbare plek goed voor de privacy?
    In gesprekken lopen verschillende begrippen omtrent privacy door elkaar heen. Als een document een contract, cijferlijst, referentie etc. voorstelt dan blijft deze bij de partijen die er bij betrokken waren. De openbare vingerafdruk kan nooit omgekeerd terug rekenen naar het document. Dat zou overigens een super zip zijn met ongekende compressie!
    Wat wel kan, in een later stadium, is controleren of het document ‘origineel’ is. Door opnieuw, wellicht jaren later, de vingerafdruk te berekenen (de wiskunde is immers bekend) en deze te vergelijken met de vingerafdruk op de BlockChain.
  • Hoe vermindert BlockChain het aantal tussenpartijen?
    Je hoeft niet aan de oorspronkelijke partijen te vragen of iets klopt. Je kunt zelfstandig verifiëren.
  • Vermindert BlockChain administratieve lasten?
    Hiervoor gelden dezelfde regels als bij normale automatisering. Als stappen in het proces worden overgenomen door een systeem dan kan dit de efficiënter zijn. BlockChain ‘doet’ van zichzelf niet zoveel, behalve heel veel data publiceren.
  • Welke stappen neemt een BlockChain over?
    Van zichzelf alleen het duurzaam opslaan van vingerafdrukken en deze geven aan iedereen die er om vraagt. Dat kan vooral veel gedoe besparen als documenten verder in de keten nodig zijn. Degene die iets gedaan wil krijgen kan een document overleggen zonder dat je terug hoeft naar de maker ervan. In het geval van scholen: een sollicitant kan zijn gewaarmerkte diploma of werkervaring op C.V. overleggen zonder dat de werkgever alle scholen en voormalige bedrijven af hoeft te bellen ter controle. Die vervolgens in hun documentenopslag moeten duiken om iets te checken.
    Met BlockChain kan je wel nog meer automatiseren, maar niet op het Bitcoin netwerk. Dat kan door niet alleen data maar ook code op te slaan, zogenaamde Smart Contracts. Hiervoor is een alternatief BlockChain netwerk: Ethereum.
    Samengevat: de inspanning om informatie te creëren voordat het op de BlockChain gezet wordt blijft gelijk!
  • Is waarmerken een garantie voor juiste gegevens?
    Ja, als je wilt aantonen dat een document in het verleden bestond.
    Nee, als je degene die het document maakte niet vertrouwt.
    Voorbeeld: een nep-universiteit kan nep-diploma’s uitgeven en het waarmerk ongehinderd op de BlockChain zetten. Jaren later kun je nog perfect controleren dat ze dat deden. 😉

Bovenstaande zijn wat kennis en inzichten op verschillende niveaus op willekeurige volgorde. Niet-lineair enzo. Aanvulling welkom!

Blockchain: Enhancing Learner Experience, Storing Learning Outcomes op #bcined2017

De laatste sessie op de Blockchain Voor Onderwijs Conferentie is van Natalie Smolenski. Ze start met een demo van Learning Machine en de ‘wallet’. Het is een open-source app voor zowel Android als iOS. Deze app bewaart de sleutels en linkjes die verwijzen naar een leerresultaat, alwaar je deze kunt controleren.

Het proces van toekennen gaat als volgt:

  • De school maakt een certificaat in het systeem van Learning Machine. Het bevat hiervoor een eenvoudige tekstverwerker.
  • Om het toe te kennen dien je het als het ware in, met een druk op de knop.
  • Het duurt ongeveer 10-15 minuten om het weg te schrijven naar de blockchain van het Bitcoin netwerk. Andere blockchains zijn ook mogelijk. In dit proces wordt de vingerafdruk of waarmerk bepaald.
  • De link naar het waarmerk op de Blockchain geef je aan de student. Deze bewaart het in z’n wallet.

Het proces van controle:

  • De metadata van het certificaat bevat een link naar de juiste plek op de blockchain.
  • Door te klikken op de “Verify” knop, wordt getest of de vingerafdruk juist is.

Vragen:

  • Waar staat de inhoud van het certificaaat?
    Nu wordt tijdelijk de inhoud van het certificaat nog opgeslagen bij de school zelf. De bedoeling is om dat te migreren naar IPFS. De gebruikte standaard (blockcerts) is overigens compatible met de OpenBadge standaard. Dus een gewaarmerkte afbeelding die een student zelf bewaart werkt ook.
  • Kan er iets automatisch ‘gebeuren’ als het certificaat klopt?
    Ja, met Smart Contracts, als je Ethereum als Blockchain gebruikt.
  • Wat is het business-model van Learning Machine?
    De studenten en werkgevers die willen verifiëren hoeven niets te betalen. De scholen betalen licentiekosten.

Natalie praat overigens als cultureel antropologe niet alleen over de technologie maar ook over de maatschappelijke consequenties. Diploma’s voor hoger onderwijs worden niet automatisch gezien als snelweg naar status en inkomen. Daarom zijn andere vormen van ‘credentials’ van belang waarbij deze geografische en technische grenzen moet kunnen overstijgen.

Ze waarschuwt ook dat nu de tijd is om na te denken over hoe we grote groepen mensen in een keten van waarmerken stoppen. In eigen woorden: zet het de burger, werknemer of student in z’n kracht met behulp van zogenaamde zelf-soevereiniteit of rekenen we iedereen er op af?

Oftwel: blockchain als middel is zeker interessant, maar de culturele impact van gestandaardiseerde leerresultaten op grote schaal uitwisselen is veel groter. De aandacht die er tijdens implementatie naar uitgaat moet dus navenant zijn.

Kleine disclaimer: de sessie was in het Engels en ik heb ter plekke geblogd in het Nederlands. Dus het kan zijn dat op detailniveau deze post aanvulling behoeft. 😉

 

Deel II op #bcined2017

Het programma van vandaag vervolgt met de volgende sprekers.

Natalie Smolenski is cultureel antropoloog en werkt voor Learning Machine. Fijn trouwens dat mensen met zo’n achtergrond de kruisbestuiving met techniek zoeken. Lovenswaardig ook dat ze de technologie open hebben gemaakt om vendor-lock-in te voorkomen.

Wat ze proberen te realiseren is dat een ontvanger van een credential deze ook echt bezit. Nu moet de ontvanger steeds terug naar het instituut waarvan je je diploma of certificaat kreeg. Deze credentials bevinden zich in je portemonnee in de vorm van een app. (Voor Android hier) Deze app bewaart je ‘sleutels’ die nodig zijn voor de wiskundige ‘klutsformules’ die aantonen dat er niets verandert is aan je certificaat.

Wat ik er super aan vind is dat als Learning Machine als bedrijf verdwijnt of de school waar je op zat niet meer bestaat, dan zijn je credentials toch nog te verifiëren. Duurzaam dus! Wat ik onder de motorkap niet snap is hoe het kan dat een app alles kan verifiëren, waar haalt het de originele vingerafdruk vandaan? Waar leeft de blockchain met deze informatie? Of heeft elke portemonnee de volledige sleutellijst en vingerafdrukken? Als deze vragen onzinnig lijken, dan zit daar het probleem juist zeg maar. 😉

Allan Third vervolgt met het potentieel van Blockchain en de mogelijkheden van een verifieerbare database waar meerdere partijen, die je niet hoeft te vertrouwen, in schrijven. Ja, dat is dubbelop. 😉

  • Certificaten
  • Werkgelegenheid: alle onderdelen van je Curriculum Vitae zouden aantoonbaar kunnen zijn.
  • Reputatie en Portfolio: instromende studenten kunnen aantoonbaar laten zien wat ze al kunnen. Daarnaast zijn leerresultaten van informeel leren als badges vast te leggen. Reputatie is moeilijker concreet te maken in vergelijking met leerresultaten en is doorgaands afhankelijk van wat anderen (peer-based) over je vaardigheden zeggen of waarvoor ze je waarderen. Als dit eenmaal goed gebeurt is dat natuurlijk vast te leggen op een Blockchain.

Met de laatste 2 punten loop je wel de LinkedIn wereld in. Ik vermoed dat het ‘netwerkeffect’ dusdanig is dat mensen gemotiveerd worden dat op LinkedIn te posten. Wil je dat op een Blockchain hebben dan zou de motivatie kunnen komen uit mogelijke werkgelegenheid. Als werkgevers daar kijken althans. Kip-en-ei: niemand kijkt omdat niemand het daar plaatst en niemand plaatst het daar omdat niemand kijkt …

Mijn verslag van het eerste deel van het programma is hier te vinden.