“Informatiemangement is een vakgebied in de pubertijd” stelt Jan-Kees Meindersma uitdagend tijdens de presentatie “IT Governance en Informatiemangement”, die hij samen gaf met Jan Bartling. Daar ben ik het wel mee eens. Eerst licht hij het volwassenheid model (vrij naar Luftman) toe.
De 3 terreinen van deze bijeenkomst waren opleiding in informatiemanagement, de positie ervan en sturing op kosten en risico’s.
- Is er binnen de BVE sector behoefte aan verdere opleiding IM? Op deze vraag kwamen allerlei reacties.
– Het werkterrein IM wordt erg verschillend ingevuld. Harde infrastructuur loopt er soms dwars doorheen.
– Voorlopen op de rest van de organisatie helpt niet altijd. Modellen en processen loslaten op een organisatie terwijl de “vraagkant” niet georganiseerd wordt werkt niet goed.
– Sommige instellingen zetten IM bij het ICT domein i.p.v. het onderwijsdomein. - Positionering IM. Ook hier zijn grote verschillen:
– Binnen een stafdienst ICT.
– Als eigen centrale dienst.
– Binnen een onderwijsafdeling - Het maken van een Business Case binnen onderwijsinstellingen blijft nog moeilijk. Alternatieve methodieken zouden kunnen zijn de “Benefits case” of “Multi-criteria methode” (Parker en Benson).
Onderzoek in andere branches schetsen ook een beeld:
- IM is vaak een apart taakveld en functie, maar geen aparte zelfstandige eenheid.
- De rapportagelijn bepaalt vaak de focus van de informatiemanager. Rapporteert hij aan CVB of IT-Manager.
- IM vaak te operationeel en te weinig strategisch.
- De toegevoegde waarde is voor besturen niet altijd duidelijk.
- Vaak is IM gesplitst van Functioneel Beheer.
Al met al een workshop die meer vragen oproept dan beantwoord. Wel geruststellend om te zien dat pijnpunten elders ook leven 😉 Er komt wel een vervolg…
