Tag Archives: iPad

IPad in het onderwijs: waar is de Business-Case?

En dan bedoel ik niet zo een van leer of rubber. Maar het type waarin je kosten en baten met elkaar vergelijkt. Doorgaans is het schrijven ervan een beetje vervelende opdracht, vòòr de start van een project. Nadenken over voor- en nadelen van iets nieuws èn de vertaling daarvan naar harde euro’s is niet altijd makkelijk. Vaak zijn de gevolgen van vernieuwing niet meetbaar. Hoogstens intiütief te duiden als ‘bijvangst’. Nadenken over een business-case voor de IPad in het onderwijs haalt op het eerste gezicht ook de fun er een beetje uit.

Ik denk niet dat het voldoende is om de IPad één op één te vergelijken met een desktop of laptop, berekeningen te maken en het daarbij te laten. De invloed van de formfactor en achterliggende IT infrastructuur die een IPad met zich meebrengt hebben verdergaande invloed. Of stellen andere eisen, het is maar hoe je het bekijkt.
Overigens niet zo integer dat ik het de hele tijd heb over IPad terwijl ik eigenlijk zou moeten zeggen: “Tablet PC”. Een business-case schrijven voor de IPad alleen is te beperkend. Zeker gezien de hoos aan tablets die er nog aan zit te komen. Maar ja, modewoorden helpen wel je sitebezoek verhogen… 😉

Dus hier geen antwoorden, maar vooral vragen:

  • De ‘waarom?’ vraag: welke probleem dat we nu hebben, helpt de IPad oplossen?
  • Op welke terreinen zou de IPad iets veroorzaken?
  • Wat zou de mate van invloed zijn?
  • Welke risico’s brengt invoering met zich mee? Welke risico’s loop je als je niets doet?
  • Nadenken over iPad is leuk, maar wat is de visie op onderwijs en ICT? En hoe zou de iPad je helpen je doelen te bereiken?

Tip: geef je plaatselijke lid van college van bestuur, bijvoorbeeld die ene die zich bezig houdt met bedrijfsvoering, gewoon de iPad eens in zijn of haar handen. Wedden dat er allerlei gedachten ontstaan? Bijvoorbeeld over inefficiënt gebruik van werkruimtes voor docenten, die òf overvol zijn òf leegstaan op andere uren. Over de vierkante meters die je kan besparen, over de mogelijke afname van beheerde werkplekken en de toename van vrijheid. Want dat is wat eigenlijk het coolste van alles is: niet het design, maar het gevoel van vrijheid.

Wat zou overigens mogelijke bijvangst zijn? Ik denk dat werken met een über-cool gadget mensen ertoe zou kunnen verleiden applicaties te gebruiken die op een desktop weerstand zouden oproepen. Volg en begeleidingsystemen, software voor aan- en afwezigheidregistratie in het onderwijs kunnen een sterk administratief karakter hebben. En als onderwijsmensen ergens een hekel aan hebben dan is het wel aan administratie. Je wilt tenslotte niet verworden tot vinkvee en turfsmurf? (overigens gelijk een kritiekpuntje voor de lerarenopleidingen: zou de mate van automatisering in onderwijsland tegenwoordig niet iets meer aandacht voor dit soort systemen rechtvaardigen?) Misschien naïef, maar ik heb het gevoel dat mensen implementaties altijd leuker vinden, als het gebeurt op een IPad….

Verder wil ik bovenstaande vragen invulling gaan geven. Ideeën of gedachten?

Documents To Go: “werken” op de IPad?

Dus toen liep ik een beetje rond met een heel erg mooi digitaal fotolijstje waar je ook op kunt surfen. Althans dat gevoel kreeg ik een beetje bij de IPad. Maar ik wil dat het een heel eind mijn laptop vervangt. Dus na de tip over “Documents To Go” heb ik deze geïnstalleerd. Als ik namelijk mijn Office bestanden “gewoon” kan openen en bewerken, dan neemt de praktische waarde van mijn IPad op het werk erg toe.

Een alternatief is natuurlijk aan de slag gaan met Google Docs of een andere web-tekstverwerker. Maar dan moet ik iedereen waar ik mee samenwerk daar in meekrijgen. Beetje kip-en-ei probleem.

Een overzicht van de functionaliteit:

  • Openen en bewerken van Word, Excel en Powerpoint tot en met Office 2010 versies.
  • Openen van PDF, iWork en een aantal afbeeldingformaten.
  • Lokale opslag op de IPad.
  • Synchronisatie met een externe desktop, middels WIFI.
  • Synchronisatie met o.a. Google Docs, Dropbox en Box.net

Tot nu toe kan ik inderdaad zeker alles inkijken. Verwacht niet alle functionaliteit die Word of Excel ook zelf hebben. Maar als je qua lay-out niet superhoge eisen stelt, is het goed te doen. Wat mij wel weer opvalt is dat je er wèèr een apart synchronisatie programma voor nodig hebt. En ik moest enkele wel heel freaky hoepeltjes doorspringen voordat me dat lukte. Laptop en IPad op dezelfde wifi, daarna op beiden Documents To Go opstarten. Beiden moeten “gepaird” worden, middels een code. Daarna wordt er een standaard synchronisatie map aangemaakt die je natuurlijk niet wilt. Vervolgens stel je ze zelf in. Maar toen: 4,5 GB aan office documenten en afbeeldingen, het heeft zo’n 3 uur gekost. Opzich niet erg voor de eerste keer… maar toen ik van wifinetwerk veranderde en de “pairing” opnieuw wilde aanleggen, lukte dat niet. Resultaat: pairing weg, dan ook alle documenten op IPad weg! Kon ik daarna alles weer opnieuw doen. Kortom, ik haat het als een programma voor mij het beheer van bestanden overneemt. Blijf er met je freaky vingers af! Als ik niet meer wil synchen betekent dat niet dat je zomaar alles kan weggooien! Anyway, als je het eenmaal weet…. en tijdens vergaderingen zit ik nu papierloos met de documenten op scherm, ondertussen afspraken mee te typen. Toch een vooruitgang.

De IPad: onzelfstandig randapparaat?

De afgelopen weken heb ik met een IPad rondgelopen. Wat me erg beviel:

  • Ter plekke kunnen bloggen.
  • Onderweg in openbaar vervoer nieuws en andere zaken lezen. Zelfs staand in de spits, met de trein, gaat het lezen van artikelen, feeds en tweets goed door. Het scherm is spatscherp. De vorm ligt lekker in de hand. Erg laagdrempelig om te pakken. Overigens kan ik vanaf mijn mobieltje dit ook wel.
  • Foto’s kijken. Elke vriend en vage kennis is de klos: Foto’s van de vakantie altijd bij de hand, zo snel gepakt en benavigeerd (Het “sliden” tussen foto’s en wisselen van album, echt super).

Maar wat me steeds opvalt: de IPad is eigenlijk niets zonder een PC of MAC waarop ITunes staat. En de manier waarop ITunes mijn bestanden beheert is vast handig voor de gemiddelde consument. Maar mijn stijl van bestandsbeheer is toch erg verkenner-achtig met mapjes die ik zelf orden. Ik hèb ook alles neurotisch geordend, altijd al gedaan. Ik wil niet steeds een ITunes synchronisatie die doet alsof ik niet zelf mijn bestanden kan beheren. Of moet ik gewoon wennen? Maar probeer maar eens foto’s van je mobiel op je IPad te krijgen. Dan sluit je beiden aan op je PC, start ITunes, zoekt je IPad, dan het tabblad foto’s en dan stel je de mappen ter synchronisatie in. Ik wil “gewoon” mijn mobiel aan kunnen sluiten op de IPad zelf. Komt het door de omvang van de IPad dat ik zoiets verwacht? Ik verwacht toch ook niet dat ik mijn mobiel kan aansluiten op een mp3-speler? Met andere bestanden hetzelfde: geef me bij aansluiten “gewoon” een “Verwisselbare opslag” in de Verkenner. Als je dan toch randapparatuur wilt zijn…

Apple’s eigentoekomst visie die de IPad zelfstandiger kan maken is gelegen in de cloud. Met Mobile Me. Zodat muziek, foto’s en andere bestanden voortdurende tussen al je apparaten uitgewisseld kan worden. Mits bereikbaar via internet. Maar zolang dit nog toekomstmuziek is…

Daarnaast had ik de verwachting: ik kan er alles op zolang ik er maar op kan internetten. Weliswaar via mijn eigen mobiele Android-Wifi, maar toch. Dat blijkt niet zo te zijn. Ik kan niet helemaal onderscheiden of het aan Safari als browser ligt of aan de IPad zelf. Een aantal sites werken gewoon niet goed. Webmail van werk: klik op pc is openen, tap op ipad is echter inzoomen. Dus mail inzien, helaas. GMail: langere mail op pc is scrollen. Op IPad: waar is mijn scrollbalk???? Of anders: waar zijn de pijltjestoetsen???? Langere pagina’s op andere sites: geef mijn scrollbalk terug!!!

Even op menselijk vlak: het kwijlniveau in je omgeving stijgt erg als je de IPad te voorschijn haalt. Omdat ik dat zelf niet zo heb, lukt het me om er erg nonchalant over te doen. Dat verhoogt dan weer de ‘coolheid’ van de situatie 😉 vind ik zelf. De non-verbale reacties om je heen, hilarisch gewoon. Hopelijk gaat dat gekwijl over. Was ‘vroeger’ bij mobieltjes ook zo. Er komt vast een tijd die iedereen een scherm bij zich draagt waarvan de grootte zich aanpast aan de behoefte van dat moment. En er niemand gek van opkijkt.

IPad en Android: leuk team

Tijdens de vakantie werd ik gebeld door onze IT afdeling, of ik toch nog even de iPad wilde afhalen die binnen was gekomen. Om te testen, want ‘iedereen heeft het er wel over, maar wij gaan het gewoon gebruiken’. In ieder geval eentje dan 😉 ik was natuurlijk niet te beroerd om op een vrije dag even langs te gaan en een uitpak-party te beginnen. Mijn hele leven nog geen Apple aangeraakt, dus ik was benieuwd of de leercurve echt zo vlak is…. En ik ben natuurlijk geen gemiddelde consument op tech gebied, zeg ik met gepaste arrogantie, maar het blijkt echt zo te zijn. Het ingewikkeltste bleek te zijn een Apple account maken en die invoeren op je iPad.
Wat wel direct opvalt is dat een iPad pas begint te functioneren als het eerst verbonden is geweest met een andere pc en iTunes. Nu heb ik wel een andere pc, maar het heeft meer nadelen, kom ik op terug. In een uurtje up-and-running en van de meeste sociale netwerken de iPad applicatie gevonden.
In mijn eerste test heb ik gekeken naar bloggen. Gedurende drie dagen heb ik geschreven voor een conferentie (gesloten blog, niet hier). Enkele ervaringen:
– Na een volle dag afwisselend schrijven en luisteren, waarbij je ongeveer netto 4 uur aan het typen bent, bleek de batterij nog steeds op 60% te zitten.
– Het typen zelf beviel me erg goed. Het toetsenbord is het grootst als je in de breedte je pad legt. Toch kon ik volstaan met het smallere toetsenbord. Zo kan het scherm rechtop meer tonen van de pagina.
– Omdat ik wordpress gebruik wilde ik ook ter plekke synchen. Nu heb ik geen iPad 3G maar mijn Samsung Galaxy heeft wel een dataverbinding. Ik verwachtte iets exotisch te moeten doen wat ‘tethering’ heet. Tot ik zag dat Android in de instellingen gewoon omgevinkt kan worden tot ‘Mobile AP’, access point dus. Na aanvinken stel je een wachtwoord in. Op de iPad laat je zoeken naar wifi, tapt de juiste aan, vertelt het wachtwoord en alles werkt! Vanaf nu heb ik dus altijd mijn eigen wifi punt bij me.
– Overigens voldoet een muts (Thinsulate, lekker warm) prima als iPad hoes. Ook past het zo makkelijk in mijn handtas.