Category Archives: Gadgets

Teamoverleg met mijn devices

Soms moet je met een gadget een functioneringsgesprek of zelfs een exit-gesprek hebben. Ondertussen is mijn team redelijk uitgebreid en bestaat uit een laptop, een tablet met toetsenbord, een smartphone, een mediaserver en een webserver. Ontwikkelingen noopten echter tot een teamgesprek.

Eerst gebruikte ik de laptop het meest en ik sjouw die nog steeds overal mee naar toe. Als het op productiviteit aankomt, overtreft voor mij nog steeds niets anders het ‘gewoon’ werken met Windows en fat client Office, waarin ik meerdere programma’s tegelijk kan openen en met toetsen in plaats van ‘muizen’ kan werken. De komst van tablets echter beloofde iets handzamers, iets toegankelijkers. Mijn eerste initiële reactie was een onverdroten werkplek migratie. Toch kwam ik daar van terug. Of het nu Android of iOS is, binnen 5 minuten loop ik tegen de grenzen op van wat ik wil doen. Of snel wil doen. Als ik dat aan anderen uitleg, krijg ik steevast de reactie: “Ohhhh, maar daar is een tablet niet voor bedoeld….” Terwijl diezelfde personen op andere plekken verkondigen: “Ik kan er alles mee!” Blijkbaar hebben ze in hun werk andere vaardigheden en instrumenten nodig dan ik. Ik heb niet in één keer opgegeven, meerdere keren met frisse moed gepoogd over te stappen op grotendeels tablet gebruik. Helaas. Ik onderken de handzaamheid, maar tegelijkertijd de beperkingen.

Een aspect dat voor mij de complexiteit erg verhoogde was het bestandsdelen en synchroniseren. Ik ben helemaal niet altijd online en als ik dat al ben dan is het vaak te traag. Als je een werkbestand opent dat in de cloud staat, dan betekent dat in de praktijk downloaden. Na bewerken moet ik dan onthouden dat er weer geüpload moet worden. Online varianten van Office (of klonen ervan) werken voor mij te traag als ik onderweg ben of missen functionaliteit. Het handigst zou een Google Drive of SkyDrive client zijn voor Android, net zoals die er is voor Windows. Zodat je de bestanden lokaal kunt bewerken en je geen zorgen hoeft te maken over up/downloaden. Even voor de duidelijkheid: een client dus die zou integreren met het LOKALE bestandsysteem.

Om uit deze impasse te komen heb ik uiteindelijk gekozen voor een radicale verandering in de volgende stappen:

Een Exit-gesprek met Google Drive en SkyDrive. Deïnstalleren en bestanden lokaal neerzetten.
Een nieuwe mappenstructuur op al mijn devices. Deze maakt onderscheid tussen bestanden die overal moeten zijn en die lokaal mogen blijven staan.
Ik ben gaan experimenteren met BitTorrent Sync. De mappen die onder ‘Overal’ vallen worden nu gesynchroniseerd naar al mijn devices. Hierover binnenkort meer…

De Device Kaart

Ik ben de laatste tijd bezig met een ICT jaarplan voor onze instelling. Behalve aandacht voor sturing, mensen en processen wordt daarin ook aandacht gegeven aan ‘devices’. Om alles uit elkaar te houden heb ik de onderstaande visualisatie gemaakt. Losjes geïnspireerd op producten van De Argementenfabriek.

Toelichting:

De kolommen: De middelste toont de apparatuur. Aan de linkerkant is deze verbonden met situaties waarin de instelling deze niet bezit. Aan de rechterkant juist wel. “Van Ons” is in dit geval van de onderwijsinstelling.
De labels: Deze tonen de besturingssystemen (of Operating Systems). De meest ‘gangbare’ zijn vermeld.
De “Anywhere” vakken: Deze tonen de locatie van het apparaat.
De “Manage” vakken: Deze tonen een kreet die aangeeft wat voor vorm van beheer er is.
De pijlen: Er is hier sprake van twee ontwikkelingen:
- Verticaal: van veel door de instelling beheerde apparatuur naar meer door de eindgebruiker beheerde apparatuur.
- Horizontaal: van apparatuur van de instelling naar meer van de eindgebruiker of leverancier. (“Van SAAS” genoemd omdat het anders niet in het cirkeltje past 😉 )

Ik gebruik deze visualisatie om de dialoog met aanspraakmakers te ondersteunen.

Zelf printje maken op hoge resolutie? Download hier.

Exit gesprek met Sammy sr.

Ik heb in het verleden wel eens vaker afscheid moeten nemen. Als je het goed voorbereidt is het niet zo pijnlijk. Dan kun je elkaar gewoon recht in de ogen aan blijven kijken als je uit elkaar gaat. Het seniorenbeleid heeft zijn vruchten afgeworpen: Sammy heeft het twee jaar volgehouden naar tevredenheid.

We zijn op de toppen van Italië en Oostenrijk geweest en ze was trouw gezelschap. Soms een verlengstuk van je zintuigen, vaak een boodschapper en altijd een assistent in het leven.

Maar nu is het tijd voor de nieuwe generatie. Ze draagt het stokje over aan de Samsung Galaxy SIII. Deze keer geen uitgebreid selectietraject met spitten in reviews, maar gewoon het vertrouwen dat de nieuwe generatie de modernste uitdagingen aankan.

We hebben de overdracht als volgt laten verlopen:

Eerst Sammy jr. via de wifi aangesloten en Google alles laten synchroniseren. 600 contactpersonen en alle agenda-items zijn er in minder dan een minuut. Overigens loont nu zich de gewoonte om alle contactpersonen altijd bij Google op te slaan en niet op de telefoon zelf.
Naar Google Play gegaan voor het overzicht van alle apps die ik op Sammy sr. heb. Vanwege de aanmelding bij Google staat mijn nieuwe toestel er ook al bij. Nu kan ik elke app vanuit de website naar mijn nieuwe mobiel ‘sturen’.
Data: alle benodigde data overzetten kostte wat meer tijd. Foto’s en films zijn nog makkelijk, die moeten toch nooit te lang rondhangen op mijn mobiel. Gegevens die aan applicaties hangen, moeten per stuk geïnventariseerd worden. Bijvoorbeeld mijn slaapmeter (onderdeel van mjin Quantified Self interesse). Ik kan data exporteren, het bestand via USB overzetten en weer importeren. Soms kan ik via de cloud synchroniseren. Per app verschilt dit.
Sammy sr. is komende tijd nog wel bereikbaar om eventueel mee te helpen met de overdracht, mocht iets niet lukken.

Om Sammy jr. goed op weg te helpen heb ik wel wat randvoorwaarden geregeld die de continuïteit borgen:

Een beschermhoes en screenprotector. Vanwege mijn grove motoriek moet hij best wel wat verduren. Hielp bij sr. ook erg de tand des tijds te doorstaan.
Een mobiele accuoplader: daarmee kan ik, mits zelf vol, mijn lege accu onderweg weer opladen. Ziet er uit als een flinke batterij met micro USB-aansluiting. Ik twijfelde eerst tussen dit en een tweede accu. Nadeel van een tweede interne accu is dat je steeds de achterdeur van je mobiel moet openhalen om te wisselen. De klep is er niet op gebouwd om dit frequent te doen. Voordeel van deze lader is ook dat je élke mobiel met micro-USB kunt opladen.
Een verzekering van €8 per maand tegen schade. Dus als ik vergeet om jr. uit mijn zwembroek te halen en een duik neem, krijg ik een nieuwe. Dat kon de medewerker van de T-Mobile shop in ieder geval bevestigen.

Ik ben benieuwd naar de samenwerking! Zeker ook omdat ik hij Android 4.0 draait.

IPad in het onderwijs: waar is de Business-Case?

En dan bedoel ik niet zo een van leer of rubber. Maar het type waarin je kosten en baten met elkaar vergelijkt. Doorgaans is het schrijven ervan een beetje vervelende opdracht, vòòr de start van een project. Nadenken over voor- en nadelen van iets nieuws èn de vertaling daarvan naar harde euro’s is niet altijd makkelijk. Vaak zijn de gevolgen van vernieuwing niet meetbaar. Hoogstens intiütief te duiden als ‘bijvangst’. Nadenken over een business-case voor de IPad in het onderwijs haalt op het eerste gezicht ook de fun er een beetje uit.

Ik denk niet dat het voldoende is om de IPad één op één te vergelijken met een desktop of laptop, berekeningen te maken en het daarbij te laten. De invloed van de formfactor en achterliggende IT infrastructuur die een IPad met zich meebrengt hebben verdergaande invloed. Of stellen andere eisen, het is maar hoe je het bekijkt.
Overigens niet zo integer dat ik het de hele tijd heb over IPad terwijl ik eigenlijk zou moeten zeggen: “Tablet PC”. Een business-case schrijven voor de IPad alleen is te beperkend. Zeker gezien de hoos aan tablets die er nog aan zit te komen. Maar ja, modewoorden helpen wel je sitebezoek verhogen… 😉

Dus hier geen antwoorden, maar vooral vragen:

De ‘waarom?’ vraag: welke probleem dat we nu hebben, helpt de IPad oplossen?
Op welke terreinen zou de IPad iets veroorzaken?
Wat zou de mate van invloed zijn?
Welke risico’s brengt invoering met zich mee? Welke risico’s loop je als je niets doet?
Nadenken over iPad is leuk, maar wat is de visie op onderwijs en ICT? En hoe zou de iPad je helpen je doelen te bereiken?

Tip: geef je plaatselijke lid van college van bestuur, bijvoorbeeld die ene die zich bezig houdt met bedrijfsvoering, gewoon de iPad eens in zijn of haar handen. Wedden dat er allerlei gedachten ontstaan? Bijvoorbeeld over inefficiënt gebruik van werkruimtes voor docenten, die òf overvol zijn òf leegstaan op andere uren. Over de vierkante meters die je kan besparen, over de mogelijke afname van beheerde werkplekken en de toename van vrijheid. Want dat is wat eigenlijk het coolste van alles is: niet het design, maar het gevoel van vrijheid.

Wat zou overigens mogelijke bijvangst zijn? Ik denk dat werken met een über-cool gadget mensen ertoe zou kunnen verleiden applicaties te gebruiken die op een desktop weerstand zouden oproepen. Volg en begeleidingsystemen, software voor aan- en afwezigheidregistratie in het onderwijs kunnen een sterk administratief karakter hebben. En als onderwijsmensen ergens een hekel aan hebben dan is het wel aan administratie. Je wilt tenslotte niet verworden tot vinkvee en turfsmurf? (overigens gelijk een kritiekpuntje voor de lerarenopleidingen: zou de mate van automatisering in onderwijsland tegenwoordig niet iets meer aandacht voor dit soort systemen rechtvaardigen?) Misschien naïef, maar ik heb het gevoel dat mensen implementaties altijd leuker vinden, als het gebeurt op een IPad….

Verder wil ik bovenstaande vragen invulling gaan geven. Ideeën of gedachten?

OruxMaps: offline GPS tracking voor Android

Deze app had ik dus eigenlijk moeten kennen vòòrdat ik op vakantie ging. Maar ik ben blij dat ik OruxMaps nu heb. Zelf gebruik ik het nu voor GPS tracking van skate routes. Eerder had ik de GPS Tracker van Google zelf geïnstalleerd. Maar deze stopt het opnemen van je route als er mail wordt gecontroleerd of iets anders multitaskerigs ondernomen wordt. Kom je thuis met routes die halverwege dus ophouden.

Enkele voordelen van OruxMaps (de, gratis, applicatie kan nog veel meer):

Online/offline gps tracking: Het werkt met alle grote online kaartleveranciers. Maar het laat ook van te voren kaarten lokaal op je mobiel kopiëren. Of als je geen navigatie nodig hebt: gewoon zonder kaart. GPS-coördinaten hebben voor opnemen natuurlijk geen kaart nodig. Dus geen dataverkeer! Had handig geweest in het buitenland…
Export naar o.a. GPX en benoemen van categorieën. (hiking, running, cycling, rollerskating etc.)
Integratie met EveryTrail en MapMyTracks. Sociale netwerken voor het delen van je tracks.
Makkelijk te leren interface: opnemen, start, stop, continueren, inzoomen en uitzoomen etc.
Statistieken van de route.

Overigens is de integratie met MapMyTracks heel eenvoudig. Je krijgt een speciaal mailadres. In de verkenner van Android ga je naar het mapje met de GPX bestanden. Deze mail je naar MapMyTracks. Die bouwt er een hele mooie interface omheen:

Documents To Go: “werken” op de IPad?

Dus toen liep ik een beetje rond met een heel erg mooi digitaal fotolijstje waar je ook op kunt surfen. Althans dat gevoel kreeg ik een beetje bij de IPad. Maar ik wil dat het een heel eind mijn laptop vervangt. Dus na de tip over “Documents To Go” heb ik deze geïnstalleerd. Als ik namelijk mijn Office bestanden “gewoon” kan openen en bewerken, dan neemt de praktische waarde van mijn IPad op het werk erg toe.

Een alternatief is natuurlijk aan de slag gaan met Google Docs of een andere web-tekstverwerker. Maar dan moet ik iedereen waar ik mee samenwerk daar in meekrijgen. Beetje kip-en-ei probleem.

Een overzicht van de functionaliteit:

Openen en bewerken van Word, Excel en Powerpoint tot en met Office 2010 versies.
Openen van PDF, iWork en een aantal afbeeldingformaten.
Lokale opslag op de IPad.
Synchronisatie met een externe desktop, middels WIFI.
Synchronisatie met o.a. Google Docs, Dropbox en Box.net

Tot nu toe kan ik inderdaad zeker alles inkijken. Verwacht niet alle functionaliteit die Word of Excel ook zelf hebben. Maar als je qua lay-out niet superhoge eisen stelt, is het goed te doen. Wat mij wel weer opvalt is dat je er wèèr een apart synchronisatie programma voor nodig hebt. En ik moest enkele wel heel freaky hoepeltjes doorspringen voordat me dat lukte. Laptop en IPad op dezelfde wifi, daarna op beiden Documents To Go opstarten. Beiden moeten “gepaird” worden, middels een code. Daarna wordt er een standaard synchronisatie map aangemaakt die je natuurlijk niet wilt. Vervolgens stel je ze zelf in. Maar toen: 4,5 GB aan office documenten en afbeeldingen, het heeft zo’n 3 uur gekost. Opzich niet erg voor de eerste keer… maar toen ik van wifinetwerk veranderde en de “pairing” opnieuw wilde aanleggen, lukte dat niet. Resultaat: pairing weg, dan ook alle documenten op IPad weg! Kon ik daarna alles weer opnieuw doen. Kortom, ik haat het als een programma voor mij het beheer van bestanden overneemt. Blijf er met je freaky vingers af! Als ik niet meer wil synchen betekent dat niet dat je zomaar alles kan weggooien! Anyway, als je het eenmaal weet…. en tijdens vergaderingen zit ik nu papierloos met de documenten op scherm, ondertussen afspraken mee te typen. Toch een vooruitgang.

SMS Backup voor Android

Mijn indruk dat er altijd wel iemand op de wereld is, met hetzelfde probleem als ik èn het vermogen om er een app bij te programmeren wordt weer eens bevestigd. Ik zocht een manier om ontvangen en verstuurde SMSjes op mijn Android mobiel te ontvangen/backuppen via mail.

Ik heb twee Use-Cases:

Situaties die soms iets formeler worden, wellicht later, leunen wel eens op wat er ooit gecommuniceerd is via SMS. Om dan nog terug te halen wat er ook alweer gecommuniceerd is, is backup erg handig. Bijvoorbeeld afspraken die voortvloeien uit een ouderschapsplan. 😉
SMS-jes die gewoon leuk zijn om te bewaren omdat de inhoud grappig of “interessant” is. SMS-jes vormen soms ketting-dialogen die ik wil bewaren.

Dat kan dus met SMS Backup. Na installatie, vertel je je gebruikersnaam en wachtwoord van Google. (Alleen de app op je mobiel gebruikt dit.) Toen ik het de eerste keer aanzette, werden in 4 batches al mijn reeds ontvangen SMS doorgemaild. Bij de “Advanced Settings” stel je een label in voor GMail en eventueel of ze automatisch als gemarkeerd worden gelezen. Daardoor blijft het in je mailbox overzichtelijk. Anders spam je jezelf in één keer met per smsje een mailtje…. dat waren er over de 400 in mijn geval. 😉 En dat in 10 minuten.

Wat ik erg handig vind is dat in GMail alles geordend wordt per persoon. Stel je stuurt een SMS naar “Jan Janssen” en je ontvangt er ook weer 2, dan komt er in GMail een “conversatie” met de titel “SMS with Jan Janssen”. Daarin staan ze dan alle 3 onder elkaar. Dus overzichtelijk en doorzoekbaar.

De IPad: onzelfstandig randapparaat?

De afgelopen weken heb ik met een IPad rondgelopen. Wat me erg beviel:

Ter plekke kunnen bloggen.
Onderweg in openbaar vervoer nieuws en andere zaken lezen. Zelfs staand in de spits, met de trein, gaat het lezen van artikelen, feeds en tweets goed door. Het scherm is spatscherp. De vorm ligt lekker in de hand. Erg laagdrempelig om te pakken. Overigens kan ik vanaf mijn mobieltje dit ook wel.
Foto’s kijken. Elke vriend en vage kennis is de klos: Foto’s van de vakantie altijd bij de hand, zo snel gepakt en benavigeerd (Het “sliden” tussen foto’s en wisselen van album, echt super).

Maar wat me steeds opvalt: de IPad is eigenlijk niets zonder een PC of MAC waarop ITunes staat. En de manier waarop ITunes mijn bestanden beheert is vast handig voor de gemiddelde consument. Maar mijn stijl van bestandsbeheer is toch erg verkenner-achtig met mapjes die ik zelf orden. Ik hèb ook alles neurotisch geordend, altijd al gedaan. Ik wil niet steeds een ITunes synchronisatie die doet alsof ik niet zelf mijn bestanden kan beheren. Of moet ik gewoon wennen? Maar probeer maar eens foto’s van je mobiel op je IPad te krijgen. Dan sluit je beiden aan op je PC, start ITunes, zoekt je IPad, dan het tabblad foto’s en dan stel je de mappen ter synchronisatie in. Ik wil “gewoon” mijn mobiel aan kunnen sluiten op de IPad zelf. Komt het door de omvang van de IPad dat ik zoiets verwacht? Ik verwacht toch ook niet dat ik mijn mobiel kan aansluiten op een mp3-speler? Met andere bestanden hetzelfde: geef me bij aansluiten “gewoon” een “Verwisselbare opslag” in de Verkenner. Als je dan toch randapparatuur wilt zijn…

Apple’s eigentoekomst visie die de IPad zelfstandiger kan maken is gelegen in de cloud. Met Mobile Me. Zodat muziek, foto’s en andere bestanden voortdurende tussen al je apparaten uitgewisseld kan worden. Mits bereikbaar via internet. Maar zolang dit nog toekomstmuziek is…

Daarnaast had ik de verwachting: ik kan er alles op zolang ik er maar op kan internetten. Weliswaar via mijn eigen mobiele Android-Wifi, maar toch. Dat blijkt niet zo te zijn. Ik kan niet helemaal onderscheiden of het aan Safari als browser ligt of aan de IPad zelf. Een aantal sites werken gewoon niet goed. Webmail van werk: klik op pc is openen, tap op ipad is echter inzoomen. Dus mail inzien, helaas. GMail: langere mail op pc is scrollen. Op IPad: waar is mijn scrollbalk???? Of anders: waar zijn de pijltjestoetsen???? Langere pagina’s op andere sites: geef mijn scrollbalk terug!!!

Even op menselijk vlak: het kwijlniveau in je omgeving stijgt erg als je de IPad te voorschijn haalt. Omdat ik dat zelf niet zo heb, lukt het me om er erg nonchalant over te doen. Dat verhoogt dan weer de ‘coolheid’ van de situatie 😉 vind ik zelf. De non-verbale reacties om je heen, hilarisch gewoon. Hopelijk gaat dat gekwijl over. Was ‘vroeger’ bij mobieltjes ook zo. Er komt vast een tijd die iedereen een scherm bij zich draagt waarvan de grootte zich aanpast aan de behoefte van dat moment. En er niemand gek van opkijkt.

IPad en Android: leuk team

Tijdens de vakantie werd ik gebeld door onze IT afdeling, of ik toch nog even de iPad wilde afhalen die binnen was gekomen. Om te testen, want ‘iedereen heeft het er wel over, maar wij gaan het gewoon gebruiken’. In ieder geval eentje dan 😉 ik was natuurlijk niet te beroerd om op een vrije dag even langs te gaan en een uitpak-party te beginnen. Mijn hele leven nog geen Apple aangeraakt, dus ik was benieuwd of de leercurve echt zo vlak is…. En ik ben natuurlijk geen gemiddelde consument op tech gebied, zeg ik met gepaste arrogantie, maar het blijkt echt zo te zijn. Het ingewikkeltste bleek te zijn een Apple account maken en die invoeren op je iPad.
Wat wel direct opvalt is dat een iPad pas begint te functioneren als het eerst verbonden is geweest met een andere pc en iTunes. Nu heb ik wel een andere pc, maar het heeft meer nadelen, kom ik op terug. In een uurtje up-and-running en van de meeste sociale netwerken de iPad applicatie gevonden.
In mijn eerste test heb ik gekeken naar bloggen. Gedurende drie dagen heb ik geschreven voor een conferentie (gesloten blog, niet hier). Enkele ervaringen:
– Na een volle dag afwisselend schrijven en luisteren, waarbij je ongeveer netto 4 uur aan het typen bent, bleek de batterij nog steeds op 60% te zitten.
– Het typen zelf beviel me erg goed. Het toetsenbord is het grootst als je in de breedte je pad legt. Toch kon ik volstaan met het smallere toetsenbord. Zo kan het scherm rechtop meer tonen van de pagina.
– Omdat ik wordpress gebruik wilde ik ook ter plekke synchen. Nu heb ik geen iPad 3G maar mijn Samsung Galaxy heeft wel een dataverbinding. Ik verwachtte iets exotisch te moeten doen wat ‘tethering’ heet. Tot ik zag dat Android in de instellingen gewoon omgevinkt kan worden tot ‘Mobile AP’, access point dus. Na aanvinken stel je een wachtwoord in. Op de iPad laat je zoeken naar wifi, tapt de juiste aan, vertelt het wachtwoord en alles werkt! Vanaf nu heb ik dus altijd mijn eigen wifi punt bij me.
– Overigens voldoet een muts (Thinsulate, lekker warm) prima als iPad hoes. Ook past het zo makkelijk in mijn handtas.

Uitpak-party van Samsung Galaxy S

Gisteren kwam mijn nieuwe toestel per koerier binnen. (T-Mobile manier van leveren: wij komen het u brengen waar u wilt.) Even identificeren en bankpas bevestigen en uitpakken maar! Even een eerste indruk, diepgang komt later wel. 😉

Het apparaat zelf is van fragiel kunststof. Het voelt aan of het al stuk gaat als je er te lang naar kijkt. Remedie gaat denk ik een extra hoes worden. Wat voor outdoor-proof-casing ik ga zoeken bij bergwandeltochten weet ik nog niet.
Eerste keer gebruik: SIM erin, accu erin, pin erin en bellen maar.
Wat ik echt wonderbaarlijk vond, terwijl ik het eigenlijk wel wist: bij de instellingen je Google account opgeven en dan een paar minuten wachten… voorzichtig kijken bij je contactpersonen en alle 600 Google Contacts zijn geladen! Daarmee effectief getransporteerd van mijn Blackberry die ik vorige week synchroniseerde met Google voor inlevering. Dan voorzichtig kijken in je kalender… alles staat er gewoon. En helemaal niet verwacht, maar ik tik het fotoalbum aan, verwacht een lege folder, maar daar staan al de thumbnails van al mijn picasa-webalbums! Sorry, maar ik kreeg het er gewoon warm van 😉 Ach ja, kwijlen bij gadgets, moet kunnen af en toe.
Daarna integratie met Twitter en Facebook verliep makkelijk, met de standaard apps.
Ik heb wel een data-monitor programma geïnstalleerd, ik wil komende tijd een beetje gevoel krijgen bij wat ik verstook aan data.