Weblog van Joël de Bruijn
Ik kon het niet laten en ben een avondje knutselen verder: ik wilde graag een pagina, met daarin de verschillende TwitterFountains op een rij. Zodat ik ze makkelijk bij elkaar heb staan. Het overzicht is hier te vinden. Als je zelf de code wilt om te ’embedden’ kijk dan even hier bij TrendMatcher (TM).
De laatste twee zijn:
Nederlandse Onderwijs Tentoonstelling
Ik ben al een tijdje GTD fan, alhoewel elk systeem staat of valt met het gedrag van de gebruiker, in mijn geval de mijne dus 😉 . Omdat ik op mijn desktop vrijwel nooit verander van achtergrond èn ik de GTD-workflow wat meer voor ogen wil hebben, dacht ik: Zou er ook een GTD Wallpaper zijn? Blijkt natuurlijk al lang door anderen gemaakt te zijn. Toch wilde ik er zelf ook een maken.
Eerst onderzocht welke schermresoluties ik heb en er veel gebruikt worden. En vervolgens de bovenste drie gemaakt. Omdat ik geen zin had in iets uitgebreids als photoshop of zo, wilde ik Powerpoint gebruiken waarmee ik een dia opsla als jpg. Om dan precies op de schermresoluties uit te mikken, kwam ik achter de verhouding waarin powerpoint jpg’s produceert: Voor elke centimeter van de dia, worden er 37,8 dots gemaakt. Als je de maten in onderstaande bestanden bekijkt, zul je ze omgerekend zien. O ja, PPTX, sorry…
Verwacht niet teveel qua stijl: gewoon een blauw gradient met pijlen en boxen. Expres gedaan, omdat productiviteit van mij een beetje “clean” mag zijn.
En alles natuurlijk onder de “Creative Commons Naamsvermelding-Niet-commercieel-Gelijk delen 3.0” licentie. Mag ik doen, want niet in de baas zijn tijd… 😉
GTD Desktop Wallpaper van Joel de Bruijn is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-Niet-commercieel-Gelijk delen 3.0 Unported licentie.
Gebaseerd op een werk op www.blogisch.nl .
Zoals ik al eerder doorpubliceerde komt er op 12 februari een congres Onderwijslogistiek en CGO.
Nu zijn ook de parallelsessies bekend:
Eerste ronde parallelle sessies (14.45)
Tweede ronde parallelle sessies (15.45)
Voor meer details over de inhoud van de sessies, klik hier.
Wellicht ten overvloede de locatie: ROC van Amsterdam, Tempelhofstraat 80, 1043 EB Amsterdam
Ben Geerdink sluit de conferentie en vertelt dat er een notitie lag: SAMBO-ICT. Dat staat voor “Samenwerking BeroepsOnderwijs ICT” en zou een nieuwe club worden, waarin de netwerken ROC-i-Partners, DEUG, Parell, BVE Platform, TripleA zouden samenkomen. Uiteindelijk moeten hierin allerlei aspecten van onderwijsbedrijfsvoering aan bod komen.
Het idee is om de verenigingsstructuur van de MBO Raad te gebruiken om de activiteiten van verschillende netwerken samen te brengen. Echter het organiseren van deze samenwerking vergt tijd, dus wordt er gezocht naar een interim-oplossing.
Ben doet een oproep: als iemand in dit interim “gat” wil springen, voel je dan geroepen.
Vervolgens wordt de voorzittershamer overgedragen aan het Deltion College dat op 17 september in Zwolle gastheer is voor de 20ste conferentie.
Rob Cremers is techno-trendwatcher en doet de key-note. Technologie was toch altijd een zegen, waarom dan nu zoveel zorgen? Zoals vaak met trends, eerst even wat kreten:
Zegen:
Zorgen:
Al met al een hele snelle, in één ademtocht, gegeven presentatie. Leuk filmpje ontdekt over Wim Kok. Alhoewel op een pakkende, boeiende manier gegeven: er is in dit soort presentaties niet echt een lijn te ontdekken. Anders dan een opsomming van alles dat hot is, of gaat worden. Wel kwam bovenstaande tweedeling als boodschap helder naar voren.
Jan Bartling maakt zich zorgen, waarover? De servicedesk! Er zijn weinig positieve associaties bij klanten, terwijl de servicedesk het boegbeeld van de IT afdeling is. Klanten hebben een negatief beeld naar IT, maar andersom geldt evenzeer.
De positie van de servicedesk is ook een beknelde, terwijl het de kloof tussen klant en IT juist moet overbruggen. Terwijl de beloning voor de medewerkers relatief laag is.
Veel problemen over de afstemming van IT zijn terug te voeren op het ontbreken van één of meerdere verbindingen in onderstaand model.
Het is van Henderson Venkatraman.
Dus op de verticale as het niveau operationeel/strategisch en op horizontale de verdeling Business/IT. Haal een pijl of verbinding weg, haal een heel blok weg en het verklaart een heel scala aan problemen. Andersom, als de IT Alignment niet werkt, kan je aan de hand van dit model bekijken wat er ontbreekt.
Vervolgens toont Jan het Capability Maturity Model, oftwel de mate van volwassenheid van je organisatie. Die kun je zowel voor de onderwijsorganisatie als voor de IT afdeling apart in kaart brengen. Als deze mate verschilt, dan leidt dat tot “scheve” gezichten 😉 . Bovenstaand “4-vlaks” model heeft natuurlijk wel wat weg van het “9-vlaks” model van Rik Maes.
Het 2de gedeelte van presentatie werd ingevuld door IM Work. Zij bieden een quickscan of analyse om je eigen organisatie te spiegelen tegen het negenvlaks model. Er ontstond uiteindelijk toch nog wel een zinvolle discussie of vragen uitwisseling.
Ludo Cuijpers van Leeuwenborgh opent met wat cijfers over computerbezit. Dit omdat men een laptop verplicht wilde stellen. Managers: “Dat kun je toch niet verplichten?” IT Dienst: “Ze hebben er toch al minstens één.” Ludo stuurde een vraag aan JOB: kan het ROC mij verplichten een laptop aan te schaffen? Antwoord: “Ja, als het in de OOK” staat.
Daarna volgde een feel-good-movie over hun ROC, waarin de hun infrastructuur getoond wordt. Laptops, wifi, datacenter etc. Alhoewel interessant en indrukwekkend (sommige 😉 ROC’s zitten nog in het stadium “er is geen onderwijsbeleid waaruit de noodzaak voor een draadloos laptop blijkt…”), vroeg ik me toch af wat het verband was met “Applicatie-integratie”.
Zelf ben ik groot voorstander van draadloos toegang, alleen al omdat open-leer-centra meer op legbatterijen lijken dan een werkcontext simuleren. Alleen het via school aanschaffen, denk ik iets anders over. Als zo’n laptop iets krijgt, heb je vervolgens als school een probleem. We laten studenten ook zelf hun tas, schrift en etui uitzoeken. Gaan we ook niet leveren, toch? Liever zou ik eisen stellen op het gebied van virusscanner en patches etc. Dat vergt wel weer geavanceerd beheer van je netwerk.
Maar daarna ging Ludo weer on-topic: zelf hebben ze hun mail (10k users) uitbesteed aan Google-Apps. 30% van de studenten gebruikt dat actief. Hun roostersysteem GPUntis wordt ook via Google Apps ontsloten. Verder zit hun back-office op SAP voor HRM, Fin, CRM etc. Enkele uitdagende stellingen:
De motivatie o.a. om het applicatielandschap op te schonen, was omdat Leeuwenborgh met teruglopende studentenaantallen te kampen had. Zuid Limburg vergrijst nogal en dat merken ze. Om zich te profileren is juist op IT niet bezuinigd. Terwijl het indirect wel geld opleverde: minder beheer, meer personeel voor primaire proces.
In plaats van “Best-of-Breed” is men voor een ERP gegaan. Men blijkt op deze manier ruimte te hebben om zelfs beheer te plegen voor de studenten laptops.
Risico: De dienst ICT verliest de verbinding met de werkvloer. Hiervoor is er een ICT&Onderwijs groep, panelgroep deelnemers, panelgroep medewerkers en een ERP groep. Oftwel: heel concreet, veel draagvlak creeëren. Men organiseert themadagen en gebruikersgroepen. Het geheel past in hun eigen “Alignment-model”. Daarnaast benadrukt Ludo de noodzak van scholing, scholing en scholing… voor medewerkers dan…
Ik ben vandaag op het ROC Mondriaan voor de 19de themaconferentie van ROC-i-Partners, in hun nieuwe gebouw. Het gaat vandaag over “Samenhang?” of “Samenhang!”.
De keynote werd gegeven door Ben Gorter van Surf Diensten en droeg de titel “Cloud Computing, een nieuwe dimensie voor integratie van ICT services”. Zelf had ik Ben al een keer hierover zien presenteren op Heliview. Ben vertelt dat om de paar jaar Surfdiensten met een innovatieplan komt. Wellicht overbodig, opent hij met een verhaal over de diensten van Surf. De link naar cloud computing legt hij door ontwikkelingen te schetsen op het gebied van SAAS. Zijn boodschap “HET is er en ga er iets mee doen…” Wat is HET dan?
“HET” is alles dat we online doen met het hele scala van diensten. Voor consumenten makkelijk te demonstreren met Google etc en zelfs Amazon. Voor bedrijven illustreert hij SAAS met SalesForce en WorkDay. Ben zijn zijn zorg: de meeste IT afdelingen zijn zich van deze ontwikkelingen niet bewust. De volgende stap is niet alleen online applicaties afnemen, maar ook online applicaties ontwikkelen op een speciaal “platform” hiervoor. Als laatste noemt hij “Infrastructuur-as-a-Service” en “Business-Process-as-a-Service”.
Ben sluit met een plaatje van de stoommachine: in het begin geloofde ook niemand dat zoiets heel groot zou worden en “ontwrichtend” zou werken. Zo ook met Cloud Computing. Verder brengen deze ontwikkelingen de kosten een heel stuk omlaag.
Wat betekent dit voor ons:
Meer over samenhang in de volgende posts.
Dankzij TrendMatcher hier de presentatie:
Sommige ideeën zijn beter goed geleend dan slecht verzonnen zeg maar. Dus ook ik probeer een twitterfountain te starten. De gebruikte hashtag is #rocip19.
Wellicht had iemand anders een suggestie voor een passende tag voor de 19de themaconferentie ROC-i-Partners? Tips vond ik via deze link. Bijvoorbeeld: “rocipartners19” vond ik te lang, de afkorting “rip19” klinkt zo terminaal, roci19.. roc19… Het blijft toch iets dat ad-hoc ontstaat, een conventie van mensen onderling, een soort Index2.0 dus.
In eerste instantie zal het leeg blijven, het duurt even voor de fountain de stream tweets uitfiltert…
Veel keuzes of beslissingen van een organisatie zouden aanknopingspunten moeten hebben met de missie en visie van die organisatie. Nog vaker geven bestuurlijke agenda’s en “kaderbrieven” concrete hints of prioritering. Toch is het niet altijd zo makkelijk.
Een andere insteek is daarom het model van Treacy en Wiersema. Dit model is eigenlijk bedoelt om marktleiders te onderscheiden. Alhoewel concurrentie tussen ROC’s “anders” werkt dan tussen bedrijven, kan het model toch handig zijn.
Het onderscheid 3 generieke waardedisciplines of dimensies:
Hiervoor gelden 4 regels:
De vergelijking met klanten en studenten, producten en opleidingen is in mijn ogen snel gemaakt. Ga je voor “operational excellence” dan zul je voor systemen kiezen die het proces optimaliseren, niet zozeer de deelnemer ondersteunen bij het leren. Ga je voor “product leadership” dan wil je “de beste opleiding” aanbieden die er is. Wat “het beste” dan precies is, laat ik voor het gemak 😉 in het midden. Ga je voor “customer intimacy”, dan is geen maatwerk teveel en lukt het om de deelnemer echt centraal te stellen.
Concreet voorbeeld: gaan we eerst zoeken naar een portfoliosysteem of een studentadministratiesysteem? Afhankelijk van de weging van bovenstaande 3 waarden is een keus dan duidelijker te maken. (En de optie: “we doen ze allebei tegelijk” is niet zozeer lef om veel aan te pakken maar kan angst zijn voor een echte keus)
Vragen die het bij me oproept:
