Tag Archives: samboict

Centraal aanmelden: wat betekent dat voor een instelling?

Ik ben vandaag te gast bij Lentiz voor de 40ste saMBO-ICT Conferentie. Jef van den Hurk van KW1C praat ons bij over Centraal Aanmelden, wat er op ons afkomt, de impact op de systemen en wat we wanneer klaar moeten hebben. Overigens moeten er veel puzzelstukjes tegelijk op hun plek vallen: Centraal Aanmelden, RIO, Afhandelen Aanmelding en Vroegtijdig Aanmelding.

Jef moedigt aan te starten met uitgangspunten en toont die van het KW1C, onder andere over hoe je omgaat met aspirant studenten, het hergebruik van gegevens en het minimaliseren van het aantal koppelingen etc. Vervolgens de impact, zelf verwoord:

Werving: dit blijft gewoon iets van de instelling zelf.
Aanmelden: als je eigen functionaliteit gebouwd hebt voor aanvullende informatie, beschikbaarheid wil tonen (opleiding is vol) en een toelaatbaarheidscheck doet, dan gaat dit verschuiven. De centrale voorziening heeft wel een generiek koppelvlak waarmee instellingen zelf de data kunnen opvangen en eventueel eigen toepassingen op verder kunnen gaan. Mits je dit bouwt en onderhoudt natuurlijk.

Open deur maar daarom niet minder waar: hoe meer maatwerk systemen je hebt, hoe meer je processen afwijken van het gemiddelde in Nederland hoe meer werk je hebt…

Mijn andere blogs hierover zijn hier.

Drones in de Kassen

Ik ben vandaag te gast bij Lentiz voor de 40ste saMBO-ICT Conferentie. Hans Ligtenberg en Maartje Bakker (Applied Drone Innovations) geven de tweede keynote. InHolland heeft een opleiding met daarin een kruisbestuiving (haha) tussen technologie, biologie en bedrijfskunde. Ze hebben er een award mee gewonnen. Luchtvaart-expertise verbinden met landbouw-expertise kent nu eenmaal zo z’n uitdagingen.

Vliegen binnen in kassen heeft als voordeel dat je niet hoeft te voldoen aan strengere beveiligingsmaatregelen. Nadeel is dat je niet op GPS kunt vliegen, aangezien kasconstructies dit stoort. Het gaat dan om kassen waar voetbalvelden vol potplanten groeien en inspectie behoeven met hoge precisie (Eye in the Sky). De kassen worden groter, de gevolgen van ziekte of schimmels zijn groter en het monitoren van je gewas is niet meer af te doen met een wandelingetje. Als één plant een ziekte verspreid naar 60 hectare tomaten dan is de schade enorm.

Het werken met drones wordt gecombineerd met sensorinformatie en kunstmatige intelligentie om zo de hele groei van voedsel in goede banen te leiden. Het hele systeem geeft vervolgens aan welke plantjes weggehaald moeten worden. Eigenlijk kantelt de hele sector van ervaring-gedreven-industrie naar data-gedreven-industrie.

Voor de toekomst ziet men een doorontwikkeling naar bijvoorbeeld precisie-pesticide-distributie en managementinformatie over groei en ziektes etc.

Ik moest even wennen aan deze keynote en het duurde een tijd voor ik door had wat de lijn van het verhaal was. Het ging eerst vooral over hoe een groep jonge studenten innovatief een startup bouwen, met de ambitie “Google-van-tuinbouw” zijn. Daarna werd uitgelegd hoe technologie tuinders en het telen van gewassen helpt. Illustratief hoe beroepen veranderen door technologie en indirect een aanmoediging om beroepsopleidingen te moderniseren en zo relevant te blijven. Overigens wel een afwisseling van trendwatchers en ict-guru’s.

Even bijpraten op #samboict

Vandaag ben ik te gast bij het KW1C voor de 39ste saMBO-ICT Conferentie. Jan Bartling (saMBO-ICT), Martine Kramer (Kennisnet) en Remco Rutten (SURF) geven de stand van zaken.

Strategische Agenda:
De publicatie is hier te vinden en agendeert “Leven lang ontwikkelen”, digitaal burgerschap, onderwijslogistiek, leermiddelen, je-eigen-dossier, ontwikkeling van docenten en data-gestuurd-onderwijs.
Zelf ben ik vooral nieuwsgierig naar ‘je-eigen-dossier’ omdat het qua gegevens de student centraal zet doordat deze er zelf over beschikt, in zijn eigen systeem. Op naar een sterke informatiepositie voor de student dus.
Bruggen Bouwen:
Richt zich op de ontwikkeling van docenten door de zogenaamde “i-coach” een brug te laten vormen tussen onderwijs en ICT. Samen vormen deze coaches een community voor de uitwisseling van ervaring en het werken in pilots.
Verder werken ze met iXperium aan een community of practice.
Onderwijslogistiek:
Het programma ontwikkelt zich steeds verder en biedt praktisch aanknopingspunten om zowel de organisatorische kant als onderwijskant klaar te maken om de student zo goed mogelijk te helpen met zijn vraag.
Projecten Surf:
Firewall-as-a-service: Dit project onderzoekt de gezamenlijke behoefte van MBO/HO/WO sector op het gebied van firewalls. Dit varieert van ‘alles-zelf-doen’ of ‘gezamenlijke-basis’ of helemaal ‘extern-beheerd’. Tegelijkertijd lopen er al vernieuwingen op netwerkgebied zelf.
Application-delivery-as-a-service: de toepassing ligt in het brengen van ‘managed software’ op ‘unmanaged-devices’ (BYOD). Dit zou inhouden dat we niet zelf het wiel hoeven uit te vinden voor het packagen/virtualiseren van applicaties.
Leermiddelen:
Er is een servicedocument schoolkosten opgeleverd, met vlak er achter aan een update van het “Juridisch Kader Onderwijsbenodigdheden MBO”. Super nuttig voor de duidelijkheid, tegelijk blijft het taaie kost. De principes hier achter proberen we namelijk al sinds MBO-Cloud te realiseren. Illustratief hiervoor is dat leermiddelenlijsten in een openbaar koppelpunt moeten zitten, zodat de student keuzevrijheid heeft welke distributeur hij/zij kiest. Geen sinecure.
Technologiekompas:
Deze wijst “Artificial Intelligence” aan als de grootste komende technologische vernieuwing voor onderwijs.
Centraal Aanmelden: Vijf argumenten voor centrale aanmelding.
Omdat de aanmelding een juridische status is geworden, met toelatingsrecht etc., is een centralisering hiervan handig. Verder wordt het proces uniformer, handig in voorlichting. Identificatie netjes doen is niet makkelijk, gezamenlijk organiseren bespaart dan. Ook de bedrijfsvoering wordt geholpen door inzicht in meervoudige aanmeldingen. Zelf willen we als instelling inzicht bij maximum aantal aanmeldingen.

Moeten we willen wat technologie kan? #samboict

Vandaag ben ik te gast bij het KW1C voor de 39ste saMBO-ICT Conferentie. Eke Jelluma opent met de keynote. Ze illustreert de snelheid van ontwikkelingen, met de bekende voorbeelden. Haar nieuwsgierigheid is naar het waarom van technologiegebruik en hoe ons gedrag erdoor verandert.

Ze introduceert ook een trend indeling: Macro-trends (vergrijzing, vluchtelingen), Sociaal-culturele trends (generatie-trends, gender-trends) en Product-Marketing trends (gadgets en technologie hypes). Het bedrijf waar ze werkt (TrendsActive) gebruikt sociaal-wetenschappelijke methodes om ze te onderzoeken.

De ‘verbonden maatschappij’ omschrijft ze langs 3 kenmerken:

Interactie: In de basis blijven we een sociaal wezen met een diepe behoefte aan verbondenheid met anderen.
Instantane beloning: je hersenen reageren ‘positief’ op het zien van de berichten na een notificatie. Met alle kansen op verslaving die daar bij komen. Tegelijk biedt het aanknopingspunten voor de implementatie van nieuwe technologie: voelen mensen euforie doordat het sociaal lonend is? De voorbeelden zie ze benoemt komen terug in hun Trendrapport. Sommige doen me denken aan ‘gamification’.
Men verwacht onmiddellijke reactie en onmiddellijk resultaat. Ongeduld neemt toe, ook in de offline wereld. Voice-assistenten die direct antwoord geven versnellen dit verder.
Controle: De tegenreactie op ‘Instant Gratification’ is de behoefte aan controle. Mensen worden kritischer op hun relatie met het mobieltje en gaan digitaal detoxen.

Uit de zaal kwam de vraag of de ‘Marshmallow’ test recent weer onderzocht is en of die verandert door “Instant Gratification”. Zelf de vraagsteller even instantaan willen belonen door het op te zoeken. Te vinden hier.

Eke spreekt enthousiast zonder gejaagdheid, wat je bij trendwatchers wel eens ziet. De zorgen die ze impliciet uitspreekt worden niet angstig gebracht. Zelf vind ik het natuurlijk wel terecht om niet ongebreideld ‘alles wat kan’ ook daadwerkelijk te doen. De boodschap die ze brengt is dat we ons steeds ‘ethische’ vragen blijven stellen bij technologie. Vragen over normen, waarden en privacy etc.

Oneliner die ik ga hergebruiken:

Kan technologie alles wat we willen? Ja! Moeten we alles willen wat technologie kan? Nee!

Volgende stap in identity- en accessmanagement

Ik ben vandaag te gast bij ROC Twente in de Gieterij voor de 38ste saMBO-ICT Conferentie. In ronde 3 praten Rick Ruumpol (Red Spider Vereniging) en Hendri Boer (Aventus) ons bij over Red Spider.

Technisch is RedSpider een identiteiten-oplossing gebaseerd op NetIQ. De koppelvlakken naar kernsystemen zijn van de vereniging, waar 19 scholen in zitten. Mijn eigen instelling gebruikt het ook. Het zit tussen onze systemen voor HR, leerling-administratie en studenten-administratie aan de ene kant (voedend) en alle andere systemen aan de andere kant (afnemend). Al onze accounts ontstaan doordat deze machine unieke gebruikers aanmaakt op basis van de gegevens uit de voedende systemen.

De vereniging heeft onderzoek gedaan naar ‘context-gebaseerde-toegang’. Tot nu toe regelen we daadwerkelijke toegang in alle afnemende systemen zelf. De context zegt dan niet alleen WIE je bent, maar ook WAT je bent en WAAR je bent. Vaak hangt dat samen met een soort registratie van je device (self-service).

In hun visie willen ze van één account voor toegang tot alle diensten naar gepseudonimiseerde toegang tot diensten. Ben ik helemaal voor, meer anonimiteit.

Ze pleiten voor samen optrekken met Surf, Kennisnet en saMBO-ICT om tot een sectorvoorziening te komen voor access-management.

ECK, ECK id en keuzevrijheid…hoe zit dat nu?

Ik ben vandaag te gast bij ROC Twente in de Gieterij voor de 38ste saMBO-ICT Conferentie. Maaike Stam (saMBO-ICT) en HP Köhler (Kennisnet) nemen ons mee in de ECK ontwikkelingen.

ECK komt er in hoofdlijnen op neer dat zowel scholen als leveranciers van leermiddelen allemaal één identiteit gebruiken. Dit ECK-id is in de maak, middels nummervoorziening. Deze laat leerlingen en studenten min of meer anoniem leren, op basis van een pseudoniem.

Wat is nu de opdracht van saMBO-ICT en Kennisnet samen?

Keuzevrijheid voor de student: meerdere leveranciers mogelijk.
Aflevering in de omgeving van de school.
Minder gedoe!

Wat is er nu gerealiseerd?

Keuze: De leermiddelenlijst hoeft technisch geen bestellijst te zijn.
Bestellen: Bij minimaal 3 verkooppunten.
Leveren: Op basis van de schoolidentiteit van de student. Vaak hadden scholen dit account pas laat op orde. De wet voor vroegtijdig aanmelden trekt dit hele proces wel naar voren.
Gebruiken: De toegang tot digitaal leermateriaal is onafhankelijk van het verkooppunt. Hiervoor moet de school een toegangsportaal hebben, waarin een leerling zijn middelen in totaal kan zien, ook al is het bij verschillende leveranciers ingekocht.

De complexiteit zit er in dat zowel scholen, als studenten, keuzevrijheid moeten hebben in uitgeverijen, leveranciers en eigen middelen. Terwijl je zo’n multi-webshop wilt tonen in het portaal van de school. Oh, graag de leerresultaten terug laten komen a.u.b. en even geen gedoe met accounts aangezien het allemaal gebeurt vanuit de schoolidentiteit. Enneh, pak folio ook even mee bij uitleveren.

Al met al ben ik blij met het grondwerk dat er verzet wordt om dit voor elkaar te krijgen voor onze leerlingen en studenten.

De Digitale Transitie, de volgende (r)evolutie

Ik ben vandaag te gast bij ROC Twente in de Gieterij voor de 38ste saMBO-ICT Conferentie. Marcel van Oorschot (Zadkine) en Wiesje Schoemaker (Graafschap College) nemen ons mee ‘Digitale Transformatie’, uiteindelijk hun basis om Office365 projecten aan te pakken.

Marcel opent met wat we verstaan onder digitale transformatie. Het heeft eigenlijk weinig te maken met techniek als wel met houding, vaardigheden en gebruik. Techniek die overigens wel snel verandert. Worden we digitaal ‘alleen in gedrag’ of als ‘winnende innovator’, vraagt hij zich af. Hij ziet er 4 dimensies bij:

Nieuwe vaardigheden en nieuwe beroepen die waarde creëren.
Vrijheid van de eindgebruiker.
Uitnutting van applicaties neemt nog steeds toe, waarbij gebruikers eigen keuzes maken.
Inzetten op security.

Al met al, van IT-Transformatie naar Digitale Transformatie.

Wiesje vervolgt met de toepassing van deze gedachtes tijdens implementaties. Ze start met het VUCA model als mindset, aangevuld met ‘Growth Mindset:

V = Volatility Alles beweegt dus.
U = Uncertainty. Alles is onzeker dus.
C = Complexity. Alles is ingewikkeld dus.
A = Ambiguity. Alles is vaag dus.

Als onderwijsteams in een project in aanraking komen met nieuwe functionaliteiten dan zijn handleidingen en cursussen nuttig in de basis maar je hebt meer aan: geduld, vertrouwen, zelf-effectiviteit, succeservaringen en … niet curlen.

Er kwam veel respons uit de zaal omdat het raakt aan allerlei adoptie-problemen. De beleving dat je collega’s niet willen veranderen en ‘blijven hangen’. Uiteindelijk was de kern: in de relatie onderling moet er vertrouwen zijn en een klimaat waarin leren als professional de ruimte krijgt.

Iets waar ik me prima in kan vinden!

Stop Stealing Dreams

Ik ben vandaag te gast bij ROC Twente in de Gieterij voor de 38ste saMBO-ICT Conferentie. Ruud Veltenaar opent met de keynote.

Zoals elke trendwatcher opent Ruud met grotere veranderingen. Die zoals gewoonlijk culmineren in een transformatie naar de volgende fase van onze beschaving. Maar hij pleit niet alleen voor ongebreidelde technocratie. Ze veroorzaken of dragen namelijk ook bij aan:

De ecologische crisis
De sociaal-economische crisis: wie creëert meer sociale waarde en voorkomt economische schade, iemand in de zorg of een advocaat? Wie verdient er het meest?
Spirituele crisis: leven in de verwachting van anderen.

Hij moedigt aan om ‘mee te kantelen’ aangezien er enkele fundamentele weeffouten zitten in het onderwijs. Meekantelen kun je op gang brengen door je af te vragen:

Is onderwijs het krijgen van antwoorden op vragen die je niet stelde?
Leidt het onderwijs op voor het potentieel dat je echt hebt?
Sorteren we te vroeg voor? Verwachten we dat kinderen iets moeten kiezen terwijl ze nog niet weten wat ze willen worden?
Benaderen we onderwijs als plicht in plaats van een recht op leren?

Hij pleit overigens niet voor revolutie. Je kunt in het onderwijs niet de WHY, WHAT en HOW tegelijk veranderen. Dan werkt het nieuwe nog niet terwijl je het oude al afbreekt. Ondanks jachtigheid toch tijd nemen dus. Wat doen we nu met technologie die wel voortdendert?

Hij vindt technologie alleen interessant als het via sociale innovatie leidt tot meer democratie. Hij geeft hier voorbeelden van zoals zonnepanelen die nog steeds in capaciteit toenemen, auto’s die zelf opladen aan de zon en de democratisering van data. Zulke ontwikkelingen dragen bij aan sociale innovatie omdat je niet afhankelijk bent van:

een energieleverancier: je wordt dat zelf en je wordt ook verkoper.
eigen bezit: als de auto geen status-symbool is kun je vervoer als dienst afnemen.

Wat ik aantrekkelijk vond aan zijn key-note is de nadruk op het creëren van waarde en dan bedoelt hij niet kapitaal. De voorbeelden die hij noemt worden allemaal aangewend of maken iets toegankelijk voor iedereen. De basis hiervoor is ‘democratisering van vaardigheden’, doordat techniek helpt deze uitwisselen. Mits we vanuit een ethische basis handelen.

Uiteindelijk is zijn hoop dat we weer toekomen aan de vraag: Hoe zijn we van waarde voor elkaar?

Tweets over zijn keynote zijn hier te vinden.

Blockchain en het mbo – saMBO-ICT Whitepaper

Afgelopen maandag is de whitepaper “BlockChain en het MBO” gepubliceerd, die ik schreef voor saMBO-ICT. Lezers van mijn blog of aanwezigen bij mijn presentaties zullen veel ervan herkennen natuurlijk.

Gezien de fase van deze technologie (jong, net na de piek van ‘overdreven verwachting’) was er vooral ‘duiding’ nodig. Hoe nu verder?

Mijn zoektocht zal verder gaan langs de volgende lijnen:

Zelfsoevereiniteit en identiteit: Hoe kunnen we onze online identiteiten laten ontwikkelen van gecentraliseerd, naar federatief, naar decentraal en zelfsoeverein? Met een sterke informatiepositie voor onze studenten als doel.
Cryptografie: Hoe draagt het digitaal waarmerken en ondertekenen bij aan de ‘digitalisering van waarde’, als opvolger van louter ‘digitaliseren van informatie’.
Applicatielandschap: Met de huidige systemen maken we van onze scholen grote dataverzamelaars en daar komt maatschappelijk steeds meer kritiek op. Ik denk alleen niet dat we teveel of verkeerde informatie vergaren. Wel zoek ik naar mogelijkheden om de gegevens dichterbij de student te houden.

Genoeg voor een vervolg dus …

Datagestuurd onderwijs op #samboict

Ik ben vandaag te gast bij het Zadkine voor de 37ste saMBO-ICT conferentie. In de laatste ronde nemen Jacob Poortstra (Noorderpoort), Nynke de Boer (SURF) en Marius Zandwijk
(Kennisnet) ons mee in de ontwikkelingen.

Marius opent met de kennissessies “Met en van elkaar leren” en “Van inspiratie naar doen” van vorig jaar. De focus lag op data uit de intake- en begeleidingsprocessen, analyses, ethiek en IBP. In 2018 staat een bootcamp gepland, ontwikkelen ze een praktisch instrument voor het bespreken van ethische vragen, worden use cases beschreven en komt er een werkconferentie in juni. Meer gegevens zijn bij Marius op te vragen.

Jacob vervolgt met hun ervaringen bij Noorderpoort. De motieven op een rij:

Steeds meer e-learning modules.
Online leren verschilt van klassikaal leren. Een deel van het inzicht dat je terloops opdoet valt weg vermoed ik.
Inzicht nodig in gebruik van leermateriaal.
Betere begeleiding van de student en zijn voortgang.

Hij stemde dit af met zijn studenten waarbij hij oprecht vroeg of ze kunnen presteren als er online ergens een les staat met af en toe een Skype gesprek. Frappant was dat studenten daar niet zomaar blij van werden. 😉

Ze zijn gestart met zowel lessen in de klas als online voor 17 studenten van MBO 3/4. Wat ik zelf echt heel goed vind: niet zomaar denken dat je dit big-bang kunt doen met honderden studenten. Realistisch klein beginnen en ervan leren dus. Ook geeft Jacob aan het onverantwoordelijk te vinden om studenten voor een examen de dupe te laten worden van iets dat experimenteel is. Eens!

De voortgang wordt technisch gemeten door ‘trackers’. Die vanuit de advertentiewereld natuurlijk een slechte naam hebben. De studenten (ouder dan 16) die meededen waren wel akkoord gegaan op het verzamelen van de data. Ze hadden ook altijd een knop om ‘uit te stappen’. Intern werd de data niet verder gedeeld met collega’s van Jacob.

Hij ziet wie er gebruik maakten van het materiaal, hoe ver ze zijn en hoe ze scoren op een zelftoets. Jacob gebruikt deze informatie voor de begeleiding van zijn studenten. Om metingen wat concreter te maken verzon hij een “inspanningscoëfficiënt”, een soort kpi die aangaf hoeveel online acties een student deed. Vervolgens spiegelde hij dit aan toetsresultaten. De student zelf ziet zijn eigen activiteit t.o.v. de andere studenten en een vergelijking van eigen uitgevoerde activiteiten.

De stand van de technologie is wel dusdanig dat het niet zomaar plug-and-play is. Niet erg, want anders kom je nooit verder maar je moet daar wel tegen kunnen.