Tag Archives: facebook

Je klaslokaal als reclamezuil

In een vorige post schreef ik dat ik minder afhankelijk van Facebook en Twitter wil worden. Dat geldt vooral voor privédoeleinden. Toch heb ik ook een mening over het inzetten van Facebook (of Twitter of Google Plus) als digitale leeromgeving voor een school. Waarom ik Facebook als ELO een zwaktebod vind:

  • Je klaslokaal als reclamezuil: Hoe zou je het als ouder vinden als iemand het klaslokaal van je kind binnenkomt en de helft van de muren beplakt met reclame? En vervolgens deze elk kwartier omwisselt? Overigens kijkt deze reclame-zuil-meneer tussendoor steeds mee naar je kind. Afhankelijk van het gedrag past hij de reclame aan. Daarnaast geeft hij de docent het papier waarop deze alles kan noteren wat er gezegd wordt tegen de leerling. Deze conversaties bewaart de reclame-zuil-meneer heel zorgvuldig. Dat is immers nodig om de juiste reclame te maken!
  • Je klaslokaal overleveren aan de grillen van de systeem-despoot: Hoe vaak komt het voor dat Facebook of andere platforms veranderen van uiterlijk, instellingen ongevraagd wijzigen en functionaliteiten verwijderen? Facebook heeft niet het belang van jou als docent of leraar op het oog, maar uiteindelijk die van de aandeelhouder.
  • Je klaslokaal overleveren aan de grillen van onszelf: Platforms komen en gaan. Wellicht kun je iets een paar jaar gebruiken. Dat veroorzaken we deels zelf, omdat het tempo van systeemmigratie hoog is. Onze kinderen hobbelen met gemak van Hyves, naar Facebook, naar Twitter, naar Instagram, naar etc. Op zich niets mis mee. Maar hobbel je zelf dan elke keer daar achteraan met je hele onderwijs hebben-en-houden? Om alles wat je in een systeem stopte achter te laten en opnieuw te beginnen?
  • Je klaslokaal gebruiken om een zeepbeleconomie in stand te houden: Zonder al te politiek te worden: is het nou werkelijk nodig om een paar aandeelhouders te helpen ‘cashen’ waarbij de waarde van een monopolist ineens in de miljarden loopt? Ik begrijp best dat ze als bedrijf ergens van moeten leven, maar er zijn andere verdienmodellen dan Adware.

Enfin, ik denk dat mijn punt wel duidelijk is. Wat is het alternatief? Wat zou het sterktebod zijn? Het sterktebod zou voor mij een school zijn die:

  • weet welke rol sociale media kan spelen in het totale leerproces, inclusief begeleiding.
  • een systeem erbij zoekt dat hem kan helpen bij zijn missie/visie.
  • zich volwassen opstelt ten opzichte van de leverancier, onder andere door zich als assertieve klant op te stellen, diensten af te spreken en het eigenaarschap over de data af te dwingen. Dat veronderstelt overigens een leverancier waarbij je überhaupt klant kan worden, ook als je geen adverteerder bent.
  • zelf regie voert op de inrichting van deze digitale leeromgeving en het beheer aan de gebruikerskant legt.

Ja, maar dat is toch gewoon een studenten-intranet-ELO met functionaliteiten voor sociale media? Ik denk het wel.

Een aantal praktische tips voor scholen zijn terug te vinden in het boekje Hoe?Zo! Social media. Overigens richt deze zich vrijwel alleen op de populaire platformen. Daarom mis ik een beetje in dit boekje de zoektocht naar de eigen “social media features”. Een zoektocht waar je als school zelf op kunt sturen. Overigens geen wonder dat docenten alternatieven zoeken als deze zoektocht er niet is of jaren op zich laat wachten.

Disclaimer:

  • Ik heb het hier specifiek over de inzet van Facebook als leeromgeving of begeleidingsomgeving. Dat je als school sociale media inzet voor webcare , werving van nieuwe studenten of alumni is voor mij een ander verhaal.
  • Dit zegt niets over het ontzorgen middels hosting bij een leverancier. Het is logisch dat je als school niet alle expertise wilt hebben om zelf te installeren, onderhouden en beveiligen. Vandaar alle SAAS-constructen.
  • Als ik een aantal aspecten van Facebook slecht vind, vind ik niet de mensen die het gebruiken slecht. Ik begrijp best dat mensen de sociale functionaliteiten aantrekkelijk vinden en zal ook niemand veroordelen die Facebook kiest om ‘mee te doen’ met sociale media.
  • Als het goed is, ben ik niet volledig. Anders was ik alwetend. Er zijn vast meer perspectieven of kanten aan dit verhaal.

Blogisch op Facebook

Facebook … ik heb er zo mijn dubbele gevoelens bij. Als actieve gebruiker heb ik er in de privésfeer baat bij voor het onderhouden van contact met familie, vrienden en kennissen. Toch kleven er aan Facebook voor mij een aantal principiële bezwaren, die meer te maken hebben met het gesloten karakter en de creatie van een monopolie die de rest van internet opeet. Als Facebook zijn diensten onwenselijk verandert, failliet gaat of de hele wereld gaat over naar de volgende social-media hype, wat doe je dan met je nauwkeurig bijgehouden timeline? Overigens geldt dit ook in zekere mate voor LinkedIn, Google+ en Twitter. De achterliggende ontwikkeling is volgens mij “How we lost the Web“, zoals zo goed onder woorden gebracht door Anil Dash.

De realiteit is wel dat de meeste mensen anderen volgen middels Twitter of Facebook pagina’s en niet middels een RSS reader. Dus heel pragmatisch: wil je Blogisch ook volgen op Facebook? Check deze pagina en click op Like!

Startende Facebookers met reserves

Ik mocht gisteren een workshop Facebook verzorgen aan een team opleiders. De start van hun schooljaar had als thema “Social Media” met een opening door John Hanswijk. Vervolgens hadden we workshops over o.a. Twitter, LinkedIn en Facebook.

In eerste instantie zou het een hands-on workshop worden. Toch was ik eigenlijk meer nieuwsgierig naar de samenstelling van mijn groep. Om dat te peilen vroeg ik eerst aan de deelnemers wat hen het beste omschreef. Ik weet het, indelen in hokjes is natuurlijk fout, maar toch:

  • Ik ben nog niet bezig met Facebook, maar wil er graag praktisch mee aan de slag.
  • Ik wil niet op Facebook, maar ben wel nieuwsgierig  naar de leefwereld van de student.
  • Ik werk al met Facebook en nu wil ik wat toepassingen in het onderwijs zien.
  • Ik wil best Facebook leren kennen, maar heb eerst wat vragen over privacy, de scheiding van werk/privé, het nut en de gevaren.

De overgrote meerderheid bleek tot de laatste groep te behoren. Dus na enige afstemming besloot ik niet iedereen direct aan de pc te zetten. Want “ik wil eerst weten waaraan ik begin …” was de stemming. Nu kan een discussie allerlei kanten opschieten, vandaar dat ik eerst een korte inventarisatie deed. Om te peilen wat er leeft. Gevolgd door gesprekken over elk topic. Enkele indrukken in willekeurige volgorde:

  • Het posten van allerlei informatie over jezelf wordt als exhibitionistisch ervaren. Het kijken ernaar als voyeuristisch. Voor enkelen was het een geruststelling dat je Facebook ook ‘passief’ kunt gebruiken. Door wel met een account bij te lezen over anderen, maar er zelf niet veel op te zetten.
  • Er wordt steeds meer onprettige druk ervaren om op Facebook te gaan.  “Als ik foto’s van vakantie wil zien van mijn familie, dan moet ik op Facebook. Anders weten anderen dat wel en ik voel me buitengesloten.” Mijn reactie was dat ik niet ontken dat maatschappelijke veranderingen als ‘dwingend’ ervaren kunnen worden. Ik heb er wel bij verteld dat 15 jaar geleden ik exact dezelfde vragen kreeg, maar dan bij internet in het algemeen. Toen was het: “Overal zie je www, ik wil geen internet maar ik moet wel.” Beetje deja-vu nu met Facebook dus. Overigens vindt ik het wel een verschil uitmaken dat straks ‘de hele wereldbevolking’ in één systeem van één bedrijf zit.
  • Bij velen leeft de zorg dat het gebruik van Facebook ten koste gaat van ‘echte’ relaties met kennissen, vrienden en familie. Ik vertelde dat je evenwicht hierin zelf moet uitvinden. Als tijd voor Facebook ten koste gaat van bijvoorbeeld productiviteit en ten kosten van kwaliteitstijd met je gezin, vrienden of familie dan moet je afremmen. Dat is met TV zappen natuurlijk ook. Zelf voel ik een verrijking omdat ik van een groter aantal mensen weet wat er in hun leven gebeurt. Tijdens ontmoetingen merk ik dat de dialoog verder gaat op basis van wat ik op Facebook heb gelezen.
  • Er zijn er meer die zich zorgen maken over privacy tussen eindgebruikers onderling dan tussen eindgebruiker en Facebook als bedrijf.
  • Er is veel nieuwsgierigheid naar het gebruik van gesloten groepen of open pagina’s om je privé zaken gescheiden te houden van werk of hobbyclubs. Vooral het lid kunnen zijn van een groep, zonder met andere leden direct bevriend te zijn op Facebook, wordt als positief ervaren. Toepassingen zoals “met mijn mentorgroep een afgesloten ruimte hebben, zonder dat ik bevriend ben” worden gezien.
  • Er is wat zorg over hacken. Mijn nadruk lag vooral op menselijke fouten, zoals per ongeluk informatie openbaar maken in plaats van voor een selecte groep. Technisch hacken komt relatief weinig voor. Makkelijk te raden passworden des te vaker.

Voor mij was het een eye-opener om te zien welke reservers er zoal zijn, bij een systeem dat jezelf al vanzelfsprekend acht.
 

Functioneringsgesprek met Sammy – Deel 2

Vorig jaar heb ik al eens een functioneringsgesprek gehad met Sammy, mijn smartphone. Ze komt uit de familie ‘Galaxy’, eerste generatie. Ik had haar als manager een beetje verwaarloosd en overvraagd. Ze probeert altijd wel gehoorzaam haar taken uit te voeren, maar dan moet ik wel óf de middelen bieden óf keuzes maken. Als ik me niet van deze verantwoordelijkheden kwijt zou ze me insuperordinatie kunnen verwijten. Dat het niet goed met haar ging bleek uit trage reacties. Bijvoorbeeld het opvragen van contactgegevens duurde meer dan een minuut, een foto maken duurde 30 seconden, de accu liep in 8 uur leeg, etc . Dus er waren maatregelen nodig!

Welke middelen kan ik bieden?

  • Voldoende stroom: voor €18 toch maar eens een reserveaccu aangeschaft. Ik merk dat ik vaak het einde van de dag niet haalde.
  • Voldoende functionaliteit: installeren van nieuwe applicaties én zorgen dat ze regelmatig een upgrade krijgen. Maar hierin ligt gelijk een valkuil….
  • Voldoende bijscholing: ze heeft zich ontwikkeld van Froyo (Android 2.2) naar Gingerbread (Android 2.3). Hiervoor waren we wel afhankelijk van een externe partner: Samsung KIES. Hierover zijn we allebei erg ontevreden. Daarin staan we niet alleen.

Hoe maak ik keuzes?

Door kritisch te kijken naar apps, niet zomaar alles te installeren en als ik ze weinig gebruik te verwijderen. Zeker als apps op de achtergrond de hele tijd aan staan. Uiteindelijk heb ik het volgende verwijderd:

  • Lookout de virusscanner: Er zijn nog zo weinig virussen of malware voor Android dat ik geen virusscanner alles laat vertragen. Als er een exploit in omloop komt, dan hoor ik dat wel via de blogs/twitter. Ik acht het risico laag, zeker omdat ik weet wat ik installeer.
  • Facebook: zowel de app zelf als de accountsynchronisatie. De laatste zorgde ervoor dat friends ook contactpersonen zijn op je smartphone en dat datums van events in je agenda komen. Leuk, maar dia kan ik missen.
  • Twitter: ook zowel de app zelf als de accountsynchronisatie.

Met de laatste twee is iets apart: de twitter- en facebookapps zijn zogenaamde html-wrappers, oftewel een schilletje om de mobiele variant van de webpagina heen. Met extra’s als notificaties en synchronisatie en zo. Als ik dat loslaat als vereiste, dan kan ik net zo goed een snelkoppeling aanleggen naar de mobiele versie van de webpagina van facebook en twitter.

Resultaat: ze loopt weer als een zonnetje!