De sluitende keynote wordt verzorgd door Jan van Noord. Hij opent:
“Vroeger zat je op je kluis, waarin je belangrijke dingen opsloeg. Daarna op je computer en server, straks zitten we op de contracten en SLA’s. Op het moment dat je in een keten zit in een wolk neem je verantwoordelijkheden op je.” Tussen de regels door vraagt hij zich af of je daar als organisatie klaar voor bent. Jan legt de nadruk op contracten en juridische situaties die werken in de cloud met zich meebrengt. “Anders kun je wachten op dagvaardingen.”
Jan trekt de vergelijking met geld en stelt dat deze ‘allang in de cloud’ zit. Je regelt met je bank dat ze je geld opslaan, maar dat kan ook de hele wereld over gaan. Zo zal het met ICT ook gaan. Hij prikkelt verder: tegen de tijd dat je het contract met je dienstverlener moet gaan lezen ben je al te laat. Contracten voorkomen wel een aantal problemen, maar lossen deze niet zomaar op.
Voor ROC’s zijn er drie mogelijkheden:
- Private Cloud: Leverancier vanuit de eigen ICT dienst.
- Co-sourcing: Leverancier vanuit een samenwerkingsverband.
- Public Cloud: Leverancier via marktpartijen.
Al deze varianten hebben een eigen juridische context en soorten contractuele relaties:
- Student met de instelling.
- Student met het samenwerkingsverband.
- Student met de leverancier.
- Instelling met de leverancier.
- Instelling met samenwerkingsverband.
- Samenwerkingsverband met de leverancier.
Per relatie moet je privacy, beveiliging, voorwaarden, beschikbaarheid, continuïteit (bij exit/faillissement) en aansprakelijkheid aandacht geven.
De inhoud van een cloudcontract moet daarom afspraken vastleggen over o.a. de beschikbaarheid van data, de toegankelijkheid voor gemandateerde derden, de technische en organisatorische garanties etc. De praktijk is namelijk dat grote providers uit gaan van hun eigen standaardvoorwaarden. Kleinere providers zullen de grotere nodig hebben. Dus in feite ontbreekt het aan alternatieven. Samenwerkingsverbanden hebben iets meer onderhandelingsruimte. Als je keuzes maakt, evalueer dan de juridische relaties die er mee samenhangen.
Jan wijst op een paar belangrijke bronnen:
Geen Jip en Janneke leesvoer hoor! 😉
Overigens heb ik wel eens geschreven over wat ik van keynote-sprekers verwacht. In dit geval was het niet zo inspirerend of bevlogen, maar voor mij wel inhoudelijk erg sterk. Omdat Jan mogelijkheden schetste zonder de risico’s ervan te verdoezelen. Hij wijst naar onvermijdelijke ontwikkelingen die veel mogelijk maken, maar ook verantwoording met zich meebrengen.
