Als je eenmaal nadenkt over het blockchain-model waarbij inhoud en waarmerk gescheiden zijn, dan kun je zo nog meer toepassingen verzinnen. In mijn vorige post betrof het ‘credentials’ die bij de gebruiker blijven en de vingerafdrukken die op de BlockChain komen. Overigens is deze scheiding een handig concept als er in je dialoog privacy-argumenten voor en tegen BlockChain ontstaan. de ‘echte inhoud’ of data staat nu eenmaal niet op de BlockChain maar alleen het waarmerk.
De aanleiding voor deze post is het gedoe omtrent digitaal lesmateriaal en leerlingen die bij de start van het schooljaar niet over de middelen beschikken waar ze recht op hebben. Soms omdat scholen er in moeten voorzien, soms omdat het notabene al aangeschaft is.
De technische redenen waarom deze educatieve contentketen niet ‘werkt’ zijn heel divers. Voor mij is het een illustratie hoe complex het is om veel systemen van scholen, uitgeverijen, portals en distributeurs te koppelen. Wil het werken dan zouden we in staat moeten zijn wat met iDeal gelukt is: de gegevens in fracties van seconden uitwisselen tussen meerdere partijen. Met dezelfde prestaties: stabiel een hoog volume aan transacties, inlogs en verificaties verwerken.
Wat heeft dat nu met BlockChain te maken?
Een licentie voor digitaal lesmateriaal is een formele manier om een gebruiksrecht te koppelen aan een leerling of student, gedurende een bepaalde periode. Deze licentie zou omschreven kunnen worden op een uniforme manier, met gegevens over de persoon voor wie het bedoelt is, zijn mailadres, het product waar je een licentie voor geeft en de leverancier ervan. Voor XML liefhebbers zie dit voorbeeld. Vervolgens kan de vingerafdruk van dit bestand op de BlockChain worden gezet.
Hoe zou zo’n proces er uit komen te zien?
- Als de leerling of student digitaal lesmateriaal aanschaft of krijgt, maakt de webshop bovenstaande licentiebestanden en plaatst de waarmerken op de BlockChain.
- De leerling ontvangt deze bestanden via mail of download ze.
- Als de student toegang wil tot het online lesmateriaal, upload hij ze om aan te tonen dat zijn licentie echt is.
- Als de student toegang wil tot lokaal geïnstalleerde software, dan moet deze voorbereid zijn op het lezen van de licenties en ze online kunnen verifiëren.
Het down- en uploaden van bestanden lijkt onhandig maar ten opzichte van het alternatief (niet bij je lesmateriaal kunnen) is het een klein ongemak. Technisch gezien is de situatie nu minder complex omdat ten tijde van inloggen op het lesmateriaal, er niet op dat moment én bij de webshop én bij de school opgezocht moet worden of dat wel zo hoort.
Klein disclaimertje: Ook hier geldt het hamer/spijker principe en ik leer nog elke dag over de praktische en reële toepassingen van BlockChain dus laat het vooral weten als ik er niets van begrijp. Verder zou de architectuur van de educatieve contentketen geanalyseerd moeten worden om een echte Business Case te maken.