Paul Oomens van Ministerie OCW sluit het Congres Onderwijslogistiek en CGO af. Paul refereert even aan de actualiteit i.v.m. de klachten die door studenten geuit worden. Hij stelt dat er wel degelijk iets aan de hand is! Zonder elke klacht op het bureau van de staatssecretaris te gooien, wat is dan de rol van het ministerie? Soms zegt de kamer: “U zult flexibel zijn, u zult maatwerk leveren.” Maar hoever reikt de polsstok van het MBO? Of verzwaren we het MBO dusdanig met van alles en nog wat, zodat er niet meer mee te zeilen valt. (Illustratie hiernaast kwam van Paul 😉 )
Deze vragen roept Paul op, als aanloopje naar de noodzaak van een verband tussen onderwijsbeleid en logistiek. Er komen enkele tips voorbij:
Kijk uit met heel hard werken aan oplossingen voor problemen, die door een andere oplossing zijn ontstaan….
Als voorbeeld wordt de roostergenerator genoemd, uit mijn vorige blogpost.
Zoek elkaar op en al helemaal in tijden van schaarste…
Bijvoorbeeld door gemeenschappelijke SSC vorming, door samen te werken aan functionele ontwerpen.
Denk verder èn heb ook het hier en nu op orde…
Haal niet je schouders op als er slechts 64 zwakke opleidingen zijn, terwijl er nog veel meer niet op orde is. Communiceer met je studenten.
Hoe helpt Ministerie OCW? Door VSV regelingen, gegevensuitwisseling door DUO, domeinvorming binnen MBO.
Vraag aan de zaal: is domeinvorming iets van het onderwijs of iets van de administratieve organisatie? Leidde tot redelijke discussie. Waarbij ik vermoed dat Paul bedoelt dat reductie van administratieve lasten niet het enige motief moet zijn om aan domeinvorming te beginnen.
Overigens gebruikte Paul veel Dilbert filmpjes om zijn punten op een ‘onderkoelde’ manier te illustreren. Pakte goed uit 😉