Plenaire lezingen of presentaties, ik weet het, horen er nu eenmaal bij. Tenminste als je geen onconferentie organsieert. Je levert interactie in, doordat de werkvorm passiever is. Meestal is er weinig ruimte voor het stellen van vragen.
Wat wil ik daar voor terug? Een boeiende spreker! Met de volgende kenmerken:
- Spreekstijl: iemand die niet monotoon opleest van papier of powerpointbullets, maar afwisselt in klemtoon, tempo en volume. Iemand die oogcontact maakt met verschillende mensen uit het publiek, die humoristisch is zonder de aandacht op zichzelf te vestigen.
- Inhoudelijk: iemand die diepgang brengt, geen open deuren intrapt en me verbaasd. Zijn redeneringen niet uit de lucht laat vallen en argumenten niet baseert op mode-anekdotes.
Soms geef je een spreker het voordeel van de twijfel, een spreker die goed bij het thema past, hoeft nog niet bij mij te passen. Al zou ik maar één keer verbaasd worden! En iets te overdenken hebben dat ik zelf al niet bedacht had …
En op basis van vroegere conferenties, alsjeblieft: géén trendwatchers meer. Ik heb helemaal genoeg van mensen die vertellen dat ‘het gebruik van smartphones’ toeneemt en dat ‘de huidige generatie zo goed kan multitasken’ en dit vertellen alsof het iets nieuws is. De conferenties waar ik kom, zitten over het algemeen vol met bezoekers die op de hoogte zijn van technische ontwikkelingen en in hun eigen organisatie voorop lopen. Het heeft geen zin om ze dan te vermoeien met lijstjes die illustreren: alles meer, alles sneller, alles groter tot we in de techno-hemel zijn.
Maar wat nu als ik live-blog over een keynote die me niet kan boeien of verbazen? Ik merk dat ik dan wel verslag doe, relatief neutraal, maar niet echt beschouwend schrijf. Daarnaast is het tempo bij live-bloggen ook net iets te hoog om een potje te gaan reflecteren. Ik heb wel het voornemen om in de toekomst opbouwend kritischer te schrijven.
Overigens is het vinden van een goede keynote spreker zeker niet makkelijk. Boeiende sprekers die diepgang combineren met een aangename spreekstijl hebben drukke agenda’s. Maar toch…