De eerste sessie op de KWD Vakdag is van Hans Mulder. Sommige kennen hem van de ICT Hoorzittingen omtrent mislukte IT projecten bij de overheid. Zijn eerste vraag aan het publiek is: “Hoe komen projecten nu in de problemen?”. Voorbeelden die voorbijkomen:
- Geen valide of reële business case.
- Grote omvang en hoge complexiteit.
- Onuitgesproken verwachtingen.
- Het ontbreken van eigenaarschap.
- De scope is te groot.
- Onduidelijke requirements.
Vervolgens toont Hans onderzoeksresultaten o.a. uit het boek van Jim Johnson “My Life is Failure“. Kort samengevat: hoe groter het projectbudget, hoe groter de kans op falen of ronduit mislukken.
Hoe kom je hier nu uit? Was de volgende vraag. Dus niet zozeer preventief, maar als het je “overkomt”.
Het antwoord uit het publiek was vrijwel eensluidend: stoppen! Opdracht teruggeven, opdelen, herbepaling doelstellingen, pas op de plaats, etc. Lijkt me een open deur, maar hoe vaak lopen projecten onnodig lang door omdat collectieve mislukking toegeven moeilijk is? Of omdat de investeringen al groot waren en die dus verspild zijn?
Vervolgens kwamen er een paar ingangen voorbij om te kijken of iets succesvol is. Is het project succesvol als …
- het geen begroting overschrijdt? (On Budget)
- de planning niet overschrijdt? (On Time)
- alle resultaten behaald zijn? (Requirements)
- alle doelen behaald zijn? (Goals)
- iedereen tevreden is? (Satisfaction)
- als het waardevol was? (Value)
Waarschijnlijk moet je jezelf al deze vragen stellen, zowel van te voren, tijdens als na een project. Wat ik zelf ook nog meeneem uit de sessie is het onderzoek door de Standish Group in hun zogenaamde “Chaos Reports”, jaarlijks onderzoek naar projecten (2013 hier).
