Tag Archives: google reader

Rouw om de hele Google Riedel

Google Reader

Als je me vraagt welk instrument de afgelopen vijf jaar de meeste invloed heeft gehad op mijn ontwikkeling, dan heb ik maar één antwoord: Google Reader. Sommigen zien het als transportmedium voor nieuws waarbij je niet handmatig alle sites hoeft af te grazen. Dat is het ook. Als je het echter vol stopt met feeds van mensen die hun ervaringen delen, wordt het meer een persoonlijke leeromgeving. Of een belangrijk onderdeel daarin. Ik nam er ook de tijd voor om het als mengkraan te gebruiken die afgesteld was op mijn persoonlijke behoefte. Toch overleeft het niet de laatste lenteschoonmaak van Google.

Vanuit het standpunt van bedrijfsvoering snap ik het wel. Alhoewel het onderhoud van dit product dat ‘af’ is, een micro-uitgave zou zijn voor de gigant, staat het blijkbaar zo rommelig in hun produktenlijstje. En dat belemmert weer hun focus. Lastig, zo’n fijne, correct werkende applicatie, die af en toe een agendapuntje zal zijn in je overleg en zo.

Principieel hanteer ik het standpunt dat ik niet te verknocht moet raken aan een softwaremerk, anders krijg je steeds zo’n baalgevoel bij het nemen van afscheid. Ik merk dat ik het hier niet kan voorkomen. Net alsof je gehecht ben aan die ene schroevendraaier of hamer, terwijl de klus klaren eigenlijk belangrijker is.

Tegelijk denk ik: had nou eens geluisterd naar Dave Winer. Alhoewel zijn blogs bij mij vaak stemmetjes in mijn achterhoofd oproepen (“Vertrouw die gratis diensten niet van grote bedrijven, ze hebben je data en kunnen er mee kappen wanneer ze willen…”) is zijn wantrouwen niet hetzelfde als een samenzweringstheorie bedenken. Zijn oplossingsrichting: eigenaar blijven van je eigen data op je eigen platform op je eigen voorwaarden…

Praktisch gezien moet ik de bron-URL’s van mijn 500+ feeds exporteren en in een alternatief platform importeren. Op zich denk ik wel dat die er gaan komen. Hier een stappenplannetje met toelichting.

Via Pierre

 

Aanpassen van een mengkraan: Google Reader


Eerst iets over twitter: Ik gebruik twitter voor mijn werk nog steeds, echter mondjesmaat. Door meerdere accounts te gebruiken vermoei ik de rest van de wereld niet met triviale tweets (“Ik heb een nieuw paar bergschoenen.”) en mijn familie bijvoorbeeld wel (En ja, wij hebben veel wandelaars in de familie). Ik onderschrijf wel het idee dat je het als instrument voor professionalisering kunt gebruiken, maar ik blijf steeds terug komen bij Google Reader. Waarom? Twitter is voor mij de brandkraan die onbeperkt open staat. Google Reader is meer de mengkraan die ik kan afstellen.

De voordelen voor mij:

  • Door selectief te zijn in het kiezen van blogs die ik volg heb ik minder last van de attention crash. Oftwel: als ik alles wil volgen dat mijn intellect begeert wordt ik gek. Hiervoor heb ik wel het aantal bronnen (feeds) terug moeten brengen. Het waren er meer dan 500, nu ‘slechts’ zo’n 250.
  • Door ‘tags’ toe te kennen aan elke bron, worden de toch nog 100 berichten per dag overzichtelijker ingedeeld. Ik gebruik voor elke bron 3 soorten tags, afhankelijk van wat ik in beeld wil hebben of filteren.
  • Hierdoor kan ik het berichten verkeer ‘mengen’. Iets minder techniek? Iets meer fotografie? Iets minder humor? Iets meer design? etc.

De soorten tags helpen de volgende dwarsdoorsnedes te maken:

  • Context-tags: @Home en @Work halen de twee belangrijkste contexten uit elkaar.
  • Tijd-tags: #Dagelijks bekijk ik dagelijks èn zet ik op ‘gelezen’. #Maandelijks hetzelfde. #Someday wil ik nooit missen. Er zijn onderwerpen die ik 1 keer per maand aan wil snijden. In die tijd staat er genoeg klaar. Daarna gaat alles met de tag #Maandelijks op ‘Gelezen’.
  • Onderwerp-tags: Op welk terrein een blog zich (grotendeels) begeeft. Bijvoorbeeld techniek, architectuur, onderwijs etc.

Vanaf nu: 1 bron erbij, 1 eraf! Het totale aantal berichten is toch meer dan ik kan lezen. Ik heb geen zero-inbox doel net als bij mail.