Vandaag ben ik bij het Netwerk IM en het thema is de “De Citadel”. Een aanleiding om naar dit model te kijken was de term “verantwoordelijke”. Het blijkt een praktisch middel om antwoorden te krijgen op de vraag wie er verantwoordelijk is voor het applicatielandschap van een onderwijsinstelling. Leo Bakker, Wilmar de Lange en Willem Karssenberg nemen ons mee. Bij Surf is meer te vinden over het Burcht-model.
Het bestaat uit 3 lagen:
- De versterkte burcht: hierin zitten de kernsystemen voor HR, Financiën en de studenten-informatiesystemen. Hier regeren meervoudige authenticatie en geautoriseerde rollen etc. De beheersprocessen zijn formeel en er wordt steeds meer gewerkt onder architectuur. Meer te vinden in de Ict-Monitor van 2017.
- De ommuurde stad: hierin zitten de ELO, samenwerkingsomgevingen en digitaal lesmateriaal. De diversiteit en vrijheid is hier groter.
- De open buitenwereld: hierin zitten alle systemen die iedereen zelf kiest en gebruikt, de bekende shadow-IT. Hier regeren allerlei tooltjes en veelal social media. Sommige zijn te vergelijken met ‘struikrovers’, anderen zien hier juist de kansen. 😉
Waarschijnlijk zouden we er van staan te kijken als we onder onze docenten nagaan hoeveel eigen IT ze hebben. Dan is de vraag: Moet je dat verbieden? Gedogen, ondersteunen, stimuleren, tolereren, reguleren?
Helder is dat de verantwoordelijkheid van een school steeds verder afneemt naar buiten. Tegelijkertijd blijft een werkgever verantwoordelijk voor wat docenten zelf doen in hun onderwijs. Vandaar dat we er wel over moeten nadenken als informatiemanagers.
Aan de hand van het model gingen we in groepjes casussen langs. Ze illustreren in ieder geval de complexiteit en de hoge verwachtingen van eindgebruikers, vooral als samenwerking de grenzen van je organisatie overstijgt. Onze casus:
Onderwijs in de praktijk: in dit voorbeeld vindt 100% van het onderwijs in een zorginstelling plaats. De docenten lopen dus op een externe locatie rond samen met praktijkopleiders van die zorginstelling. Beiden nemen deel aan het proces van begeleiden, het registreren van aanwezigheid en leerresultaten. De aangewezen systemen hiervoor zitten in de burcht (SIS).
Informeel wordt er echter veel informatie uitgewisseld op papier en mail.
Theoretische oplossing: Personen uit andere organisaties trek je de burcht in door op basis van een formele relatie ze netjes een account te geven en bijbehorende autorisatie.
Praktisch: Niet alle SIS-en van nu ondersteunen heel makkelijk het beheer hierop. Het betreft grote aantallen externe partijen en personen (leerbedrijven en praktijkopleiders). Dus zowel de in- als uitstroom hiervan lijkt me een grote administratieve last. Op langere termijn zou ik zelf meer zien overigens in bedrijfsaccounts via eHerkenning.