Itembanking, the ultimate battle? op #T2D2016

Ik bezoek vandaag de Tweedaagse over Digitaal Toetsen. Surf organiseert het, waarvoor dank, in Eindhoven Kennispoort. Silvester Draaijer praat over de moeizaamheid waarmee itembanken tot standkomen. Voor meer uitleg wat een itembank kan inhouden, klik hier. Makkelijk gezegd: een bak met gemetadateerde toetsvragen. Silvester stelt:

Itembanken is de grote belofte van digitale toetsing die niet is uitgekomen. De flower-power gedachte dat docenten fijn samenwerken aan toetsen en deze uitwisselen is geen werkelijkheid.

Itembanken zouden ontzettend veel voordelen bieden, maar er spelen allerlei barrières, psychologisch, sociologisch, organisatorisch of financieel. Concreter:

  • Er is een grote afstand tussen de productie van de toetsvragen en de ‘resultaten’ ervan.
  • De ‘opbrengst’ van toetsen met gesloten vragen is niet bijzonder groot.
  • Toetsvragen moeten na afname vrijgegeven worden (HO/WO).
  • Er is vaak wel geld voor de ontwikkeling van itembanken, maar niet voor de exploitatie ervan.
  • De itembank sluit net niet aan bij het specifieke onderwijs van de opleiding die ze nodig heeft (not invented here).
  • Veel oplossingen werden gezocht in de techniek en standaarden (QTI).

Wat werkt wel: wettelijk verplichten om een gedeelde kennisbasis te onderhouden of toetsing bij een externe instantie onderbrengen.

Zijn ideeën omtrent itembanken:

  • Het vraagt om sociale innovatie (hoe werken onderwijzers samen).
  • Het bereiken van de bestuurlijke professional (omdat standaardisatie soms botst met de autonomie op de werkvloer).
  • Het vormen van horizontale beroepsverbanden, over instellingen heen.

Zijn presentatie is hier te vinden.