Ik ben vandaag op de 33ste saMBO-ICT Conferentie bij het TT-Instituut van Drenthe College in Assen. Wim Veen sluit af met de keynote. Sinds CVI 2008(?) had ik hem niet meer gehoord, toen nog met Marc Prensky en het verhaal over Digital Natives.
Hij opent met Monument Valley (voor 8 tot 12 jarigen) waarin je leert hoe een driedimensionale omgeving in elkaar steekt. Een voorbeeld van leren en uitdagen tegelijk. Hij ziet daarom de volgende veranderingen:
- Van mensen in dienst naar zelfbeschikking en eigenaarschap.
- Van leerling als consument naar gepersonaliseerd en gamified.
- Van kennisoverdracht naar docent als choreograaf.
- Van onderwijsfabriek naar inspiratie.
Hij formuleert het doel van het onderwijs alsvolgt:
De vraag die je je als docent moet stellen is niet wat leerlingen moeten leren maar hoe je de condities kunt creëren om betekenisvol te onderzoeken zodat de wil om te creëren zich ontwikkelt bij elke leerling.
Hij haalt voorbeelden aan van massamaatwerk, zoals je persoonlijke Muesli of tas. Personaliseren van dienstverlening komt overal terug. In het onderwijs ook? Volgens Wim geven games aanknopingspunten voor moderne leeromgevingen. Zelf je strategie bepalen, met anderen samenwerken, zelf je doel kiezen, uitdagende omgeving etc. Daarnaast is zijn stelling dat jongeren meer geneigd zijn om beeldmateriaal te interpreteren dan taal. Die slaan ze liever over.
Wim Veen prikkelt en zet je aan het denken of je leeromgeving wel uitdagend en hedendaags genoeg is. Zijn boodschap bestaat al een tijd en zou ook tot z’n recht komen bij onderwijzers zelf lijkt me. Vijf uitdagingen daarom:
- Verlaat het 50 minuten lessensysteem.
- Verlaat het jaarklassensysteem.
- Voer gepersonaliseerd onderwijs in.
- Hef vakkenscheidingen op.
- Voer e-portfolios in.