Vorig jaar september startte ik de Masterclass Informatiemanagement van het NCOI. Ik koos voor de variant met face-to-face bijeenkomsten. Het samenwerken aan en inleveren van tussenopdrachten vormt nu eenmaal een soort sociale controle die ik wel kan gebruiken. Daarnaast leer je veel van mede-cursisten uit totaal andere branches maar met dezelfde problematieken. De docent was Aart Simons, iemand die de stof prettig doorspekt met praktijkervaringen. Verder is hij rustig, niet zo goeroe-achtig, met focus op inhoud.
Het duurde even voor ik het kon afronden, maar mijn eindopdracht is ingeleverd en voldoende beoordeeld. Je kunt de inleverdatum van je eindopdracht 3 x 6 weken uitstellen en erna als je extra betaald voor de herkansing nog 3x. Iets waar mijn werkgever vanwege prive-omstandigheden gelukkig achter stond. Het onderwerp dat ik koos ging over LEAN Informatiemanagement.
De deelname aan deze Masterclass stimuleerde mij om de basis voor mijn adviezen op een hoger niveau te brengen. De beleidsstukken en adviezen die ik tot dan toe schreef waren gebaseerd op ideeën of concepten die ik overnam uit algemene tijdschriften of weblogs op het gebied van informatiemanagement. Wetenschappelijke artikelen behoorden echter nooit tot mijn bronnenmateriaal. In mijn dagelijkse werk sinds de cursus is mijn houding veranderd ten opzichte van ongefundeerd advies. Ik ben kritischer geworden en vraag mij frequenter af of ik kan staven wat ik of anderen adviseren. Als ik niet-wetenschappelijke artikelen lees, ga ik vaker op zoek naar de achterliggende wetenschappelijke bronnen, als deze er zijn. Behalve dat mijn instelling is veranderd, ben ik ook praktisch vaardiger geworden in het zoeken naar onderzoeksresultaten. Voor deze cursus was ik namelijk niet bekend met de specialere zoekmachines voor wetenschappers en hun uitgevers van wetenschappelijke artikelen.
De keus voor dit onderwerp en de uitwerking ervan deed me beseffen dat ik voldoening vind in het leggen van verbanden tussen verschillende werkterreinen. Het toepassen van lean op informatiemanagement en vervolgens op de organisatie waar ik werk wordt mogelijk gemaakt als er ‘verbinding’ gemaakt kan worden. Welke methodieken ik verbind met welke problemen ervaar ik als een creatief proces. Dat kent ook een uitdaging: het inzicht hierin kwam vaak niet tijdens het letterlijk schrijven van dit plan, maar op andere momenten zoals tijdens wandelen of fietsen. Dat laat zich echter moeilijk afdwingen vóór een deadline. Aan de andere kant: soms moet een advies er binnen een week liggen. Mijn hoop is dat frequenter adviseren ook de snelheid verhoogt waarmee ik mijn ideeën kan verwoorden.
Inhoudelijk ga ik hier nog veel schrijven over LEAN Informatiemanagement.