Ik ben vandaag te gast bij het Zadkine voor de 37ste saMBO-ICT conferentie. In de eerste workshop ronde presenteren Marjon van Kuijk (Avans Hogeschool), Edith Hofstede (saMBO-ICT) en Susanne Zuurendonk (OSIRIS) hun ervaringen. Mijn vorige verslag over het traject Onderwijslogistiek van saMBO-ICT is hier te lezen. We krijgen vanuit MBO een inkijkje in het HBO.
Edith haakt eerst aan bij de achterliggende bewegingen die aandacht voor onderwijslogistiek vragen:
- Toenemende flexibilisering en maatwerk.
- Differentiatie naar vorm en inhoud.
- Belang van de kleine kwaliteit en organisatorische hygiëne (mijn woorden).
Daarnaast hebben ze een referentiemodel ontwikkeld, in concept nog, met de fases: besturen, expliciteren, ontwerpen en realiseren.
Welke verschillen met hoger onderwijs ontdekten ze?
In het beroepsonderwijs:
- is er door de bank genomen meer sprake van versnipperde standaarden, processen en afspraken.
- start onderwijslogistiek veelal bij planning en roosteren en niet bij onderwijsontwerp.
Aan de ene kant is MBO iets complexer denk ik, vanwege het aanbieden van niveau 1 tot en met 4, in plaats van één niveau (5). Tegelijkertijd is versnippering tegengaan natuurlijk goed.
Marjon opent met een filmpje van Avans:
Concreet is het intakeproces per opleiding vastgesteld en dan start ook het digitale intakeproces. Eventuele meeloopdagen, gesprekken en bijzonderheden voor extra begeleiding zitten in deze stap. Ze hebben een PlanApp (van Osiris) waarbij de student zelf allerlei zaken kan kiezen.
Susanne demonstreert de kernregistratie van Osiris, dat gebruik maakt van het concept ‘zaakgericht’ werken. Mijn eerste indruk is natuurlijk de gedeeltelijke overeenkomst met de bekendere studentinformatiesystemen zoals we die in MBO kennen. Ook hier zag ik overigens het belang van direct registreren van gesprekken en afspraken door begeleiders. Geen tweedehands informatie vanuit papieren kladblokjes lijkt me.
Het zaakgericht werken overigens vond ik wel inspirerend. Mijn indruk is dat je processen niet tot in hoogste detail dichttimmert, maar in de zaak kan zowel de medewerker als de student mijlpalen aftikken. Dit laat ruimte over om op meer detailniveau recht te doen aan verschillen. Het versterkt in mijn ogen ook de informatiepositie van de student.
De ambitie van Avans is overigens om “docentloos” te roosteren. Daarmee bedoelt ze eerst het onderwijs plannen en roosteren met de student als uitgangspunt, om vervolgens daar docenten aan te hangen en niet andersom dus.
De presentatie [pdf ]is hier te vinden.