Google komt met een nieuwe service: Keep. Voor het maken van notities om deze vervolgens overal beschikbaar te hebben. Tja. Normaal zou ik gelijk aan de slag gaan met zo iets. Ben namelijk ook niet helemaal tevreden over de voor de hand liggendste concurrent: Evernote. Het zou weer één leverancier minder zijn in mijn dagelijkse applicatielandschap. Toch ben ik huiverig en voorzichtig. De ene dag nemen ze namelijk afscheid van mijn lievelingstool en de andere dag bieden ze weer een nieuwe aan.
Wat nu als ik er weer veel mee werk, veel in opsla en er afhankelijk van wordt? En ze er vervolgens mee kappen? Ze hebben bij Google Reader ook nooit gevraagd wat ik er voor over zou hebben!
Tegelijk denk ik: we weten hoe dit moet, hoe je dit kunt voorkomen! En toch laten we ons als consument uitspelen door leveranciers. Het antwoord is technisch simpel: OPEN STANDAARDEN. Wat weer “endpoint-portability” garandeert. Oftewel: alles is overdraagbaar als een dienst stopt. Of door een leverancier in de categorie “sunset” of “spring cleaning” wordt gestopt.
Zou idealiter als volgt werken:
- Een instelling die standaarden beheert verzint een aantal afspraken. Wellicht in samenwerking met belanghebbenden. In dit geval over “Notities”. In deze standaard wordt meegenomen welke informatie notities kunnen bevatten en in welke structuur. Jip-en-Janneke voorbeeld: Een notitie heeft een titel en een inhoud. De inhoud kan tekst bevatten en/of een bijlage. De tekst kan lijsten of platte tekst bevatten. Een bijlage kan elk willekeurig bestand zijn. Aan een notitie kunnen categorieën en trefwoorden (labels en tags) gehangen worden. Notities zijn te groeperen tot notitieblokken. Zo ongeveer. De taal waarin deze standaard wordt beschreven is de standaardtaal voor standaarden (XML).
- Leveranciers conformeren zich hieraan omdat consumenten anders weglopen. Positief: ze kiezen je voor de kwaliteit van de dienst er omheen. Gebruiksvriendelijkheid, prijs en functionaliteiten zoals doorzoekbaarheid, sociale deelbaarheid en toegankelijkheid op smartphone etc. Klanten kiezen je niet voor je geheime datamodel.
- Leveranciers bieden de mogelijkheid om data te exporteren in een bestand (zip) waarin alles zit dat een eindgebruiker heeft toegevoegd. Inhoudelijk is dit bestand opgemaakt volgens de standaard.
- Leveranciers bieden de mogelijkheid om data te importeren.
Deze overdraagbaarheid druist natuurlijk helemaal tegen het commerciële belang is. Klanten moet je het toch niet makkelijk maken om te vertrekken? Klanten zouden eigenlijk niet moeten komen als vertrek niet mogelijk is. En die klant … dat ben ik.